Цаа Цаа
Цаа Цаа (другое імя — Мэн-дэ; 155—220) — кітайскі паэт, палкаводзец і дзяржаўны дзеяч. Бацька Цаа Пэя і Цаа Чжы.
| Цаа Цаа | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| кіт.: 曹操 кіт.: 曹孟德 | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Пераемнік | Цаа Пэй | ||||||
| Нараджэнне | 155[1][2][…] | ||||||
| Смерць | 220[3][1][…] | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | House of Cao[d] | ||||||
| Бацька | Cao Song[d][5] | ||||||
| Жонка | Lady Ding[d], Давагер Біян[d][5], Lady Liu[d], Du[d], Yin[d], Huan[d], wife of Zhang Ji[d], Wang Zhaoyi[d] і Qin Furén[d] | ||||||
| Дзеці | Cao Zhang[d][5], Цаа Пэй[5], Цаа Чжы[5], Cao Xiong[d], Cao Ang[d], Cao Shuo[d], Cao Chong[d][5], Cao Ju[d], Cao Yu[d], Cao Lin[d], Cao Gun[d], Cao Xuan[d], Cao Jun[d], Cao Ju[d], Cao Gan[d], Cao Zishang[d], Cao Biao[d], Cao Ziqin[d], Cao Zicheng[d], Cao Zizheng[d], Cao Zijing[d], Cao Jun[d], Cao Ziji[d], Cao Hui[d], Cao Mao[d], Cao Xian[d], Empress Cao Jie[d][5], Cao Hua[d], Princess Anyang[d], Princess Jinxiang[d] і Princess Qinghe[d] | ||||||
| Дзейнасць | палітык, паэт, пісьменнік, палкаводзец | ||||||
| Навуковая дзейнасць | |||||||
| Навуковая сфера | ваенная справа[4] і паэзія[4] | ||||||
| Званне | генерал | ||||||
| Бітвы | |||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
Быў міністрам апошняга імператара дынастыі Хань Сянь-дзі (кіраваў у 189—220). Усё жыццё правёў у войнах. Падавіў паўстанне Жоўтых павязак. На працягу некалькіх гадоў вёў вайну з палкаводцамі — Люй Бу, Юань Шаа і Чжан Сюэ і перамог іх. У барацьбе з супернікамі выкарыстаў плямёны — ухуань і дзі. Заснаваў царства Вэй (220—265), якое займала тэрыторыю Паўночнага і Цэнтральнага Кітая, абвясціў Цаа Пі імператарам.
Творчасць
Большая частка вершаў Цаа Цаа — перайманне народнаму юэфу. У іх апісаны паходы, марнасць чалавечага існавання і адначасова праслаўлялася новая дынастыя. Цаа Цаа — аўтар твораў па ваенным мастацтве.