Konstancio la 2-a

Konstancio la 2-a (latine Flāvius Iūlius Cōnstantius; naskiĝis en Sirmio 317 kaj mortis en 361) estis romia imperiestro de 337 ĝis sia morto.Kelkaj historiistoj rigardas lin kiel Bizanca imperiestro, sed li regis la tutan imperion.

Konstancio la 2-a
Persona informo
Flavius Julius Constantius
Naskiĝo7-an de aŭgusto 317 (0317-08-07)
en Sirmium,  Romia Imperio
Morto3-an de novembro 361 (0361-11-03) (44-jaraĝa)
en Kilikio
Mortis pronaturaj kialoj vd
Mortis perfebro vd
Lingvojlatina vd
ŜtatanecoRoma regnoBizanca imperio vd
Familio
DinastioKonstantena dinastio vd
PatroKonstanteno la Granda vd
PatrinoFaŭsta vd
GefratojHelena • Constantina • Constans • Konstanteno la 2-a • Crispus vd
Edz(in)oFaustina • daughter of Julius Constantius • Eusebia vd
InfanojConstantia vd
Profesio
Okupopolitikisto vd
vdFonto: Vikidatumoj
vdr

Vivo

Li estis filo de imperiestro Konstanteno la 1-a kaj frato de Konstanteno la 2-a kaj Konstanto. Li estis kronprinco kun siaj fratoj kaj Flavio Dalmacio. Post la morto de sia patro en 337, kaj la mortigo de Dalmacio, Konstancio kaj siaj fratoj iĝis kunimperiestroj. Liaj fratoj estis mortitaj de uzurpanto Magnecio en 350 kaj Konstancio iĝis sola imperestro.

Dum lia regado estis inaŭgurita fare de la episkopo ariana Eŭdoksio de Antioĥio en la 15-a de februaro 360 la unua preĝejo kiu estis konata kiel Μεγάλη Ἐκκλησία —Megálē Ekklēsíā, «Granda preĝejo»— aŭ Magna Ecclesia en latina, poste katedralo kaj poste Hagia Sofia.