Nematodoj
Nematodoj aŭ fadenvermoj (Nematoda aŭ Nemathelminthes) [1] estas filumo de muduloj. Multaj el ili estas parazitoj. Unu el iliaj apartaĵoj estas la konstanta nombro de ĉeloj por ĉiuj individuoj el la sama specio. Unu el la plej famaj fadenvermoj estas Caenorhabditis elegans, kiu utilas kiel model-organismo por genetiko.
Nematodoj | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Biologia klasado | ||||||||||
| ||||||||||
Klasoj (disputataj) | ||||||||||
La moderna taksonomio ne plu uzas la unuan el la du sekvaj tradiciaj klasoj:
Subklaso Spiruria
Subklaso Tylenchia
| ||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj | ||||||||||
La nematodoj estas varia besta filumo enloĝanta larĝan gamon da medioj. Nematodaj specioj estas malfacile distingeblaj unuj disde aliaj, kaj kvankam super 25 000 el ili estis priskribitaj,[2][3] de kiuj pli ol duono estas parazitaj, estas taksite ke pli ol 40 000 specioj ekzistas; taksoj de 500 000 ĝis 1 miliono da specioj[4] ne estas apogitaj per postaj taksoj.[5] Nematodoj estas klasigitaj kune kun insektoj kaj aliaj similaj bestoj en la klado Mudulo, kaj, male al platvermoj, havas tubulajn digestajn sistemojn kun malfermaĵoj ĉe ambaŭ finoj.
Nematodoj sukcese adaptiĝis al preskaŭ ĉiu ekosistemo de mara (salakvo) ĝis dolĉakvo, al plej diversaj grundoj, kaj de la polusregionoj ĝis la tropikoj, same kiel de la plej alta ĝis la plej malsupra de altecoj. Ili estas ĉieaj en dolĉakvaj, maraj, kaj surteraj medioj, kie ili ofte plimultas ol aliaj bestoj en kaj individuaj kaj speciaj kalkuloj, kaj estas trovitaj en lokoj tiel diversspecaj kiel montoj, dezertoj kaj profundaj submaraj fosegoj. Ili estas trovitaj en ĉiu parto de la litosfero de la tero,[6] eĉ ĉe grandaj profundoj, 0.9-3.6 km (3,000-12,000 ft), sub la surfaco de la Tero en orminejoj en Sudafriko.[7][8][9][10][11] Ili reprezentas 90% de ĉiuj bestoj sur la marfundo.[12] Ilia nombra hegemonio, ofte superante milionon da individuoj por kvadrata metro kaj respondeca pri proksimume 80% de ĉiuj individuaj bestoj sur la tero, ilia diverseco de vivocikloj, kaj ilia ĉeesto sur diversaj trofaj niveloj indikas gravan rolon en multaj ekosistemoj.[13][14] Ekzistas proksimume 2271 genroj en 256 familioj.[15] La multaj parazitaj formoj inkludas patogenojn en la plej multaj plantoj kaj bestoj. Triono de la genroj ekzistas kiel parazitoj de vertebruloj; proksimume 35 nematodaj specioj troveblas en homoj.[15]
Nathan Cobb, nematologo, priskribis la ĉie-econ de nematodoj sur la Tero tiel:
|
La termino "nematodo" derivas el la greka νηματώδης (plurale νηματώδεις), aliĝenre νηματῶδες (plurale νηματώδη);[16] en Latino: Nematoda.
Kelkaj taksonoj
- Anisakis simplex
- Genro Toxocara
- T. canis - infektas kanisedojn.
- T. cati - infektas felisedojn. Nomata ankaŭ Toxocara mistax.
- T. vitulorum - infektas bubalojn kaj brutaron.
Referencoj
Bibliografio
- Atkinson, H.J. (1973). “The respiratory physiology of the marine nematodes Enoplus brevis (Bastian) and E. communis (Bastian): I. The influence of oxygen tension and body size”, Journal of Experimental Biology 59 (1), p. 255–266. doi:10.1242/jeb.59.1.255.
- Worms survived Columbia disaster. BBC News (2003-05-01). Alirita 4 Nov 2008.
- Gubanov, N.M. (1951). “Giant nematoda from the placenta of Cetacea; Placentonema gigantissima nov. gen., nov. sp.”, Proceedings of the USSR Academy of Sciences 77 (6), p. 1123–1125. [in Russian].
- Kaya, Harry K.. (1993) “An Overview of Insect-Parasitic and Entomopathogenic Nematodes”, Bedding, R.A.: Nematodes and the Biological Control of Insect Pests. Csiro Publishing. ISBN 9780643105911.
- Giant kidney worm infection in mink and dogs (2006). Arkivita el la originalo je 2016-03-03. Alirita 10 Feb 2007.
- (August 1976) “The structure of the ventral nerve cord of Caenorhabditis elegans”, Philos. Trans. R. Soc. Lond. B Biol. Sci. 275 (938), p. 327–348. doi:10.1098/rstb.1976.0086.
- (2010) The biology of nematodes. London: Taylor & Francis. ISBN 978-0415272117.
- (2004) “A new system for Nematoda: combining morphological characters with molecular trees, and translating clades into ranks and taxa”, R Cook: Nematology Monographs and Perspectives 2. E.J. Brill, Leiden, p. 633–653.