بادن-وورتمبرگ

بادن-وورتمبرگ از قلمروهای تاریخی بادن، استان پروسی هوهنتسولرن و وورتمبرگ تشکیل شده‌است.^[۱۱] بادن در امتداد ساحل راست و صاف رودخانهٔ راین از شمال غربی تا جنوب (دریاچه کنستانس) ایالت کنونی قرار دارد، در حالی که وورتمبرگ و هوهنتسولرن بیشتر در مناطق داخلی و تپه‌ها قرار دارند، مانند رشته‌کوه آلپ سوابی. جنگل سیاه بخشی از مرز بین بادن و وورتمبرگ را تشکیل می‌داد.

در سال ۱۰۰ میلادی، امپراتوری روم به وورتمبرگ حمله و آن را اشغال کرد و در امتداد مرزهای شمالی خود یک لیمس ساخت. در طول سدهٔ سوم، آلامان‌ها رومی‌ها را وادار به عقب‌نشینی به سمت غرب، فراتر از رودخانه‌های راین و دانوب کردند. در سال ۴۹۶ آلامان‌ها با تهاجم فرانک‌ها به رهبری کلوویس یکم شکست خوردند.

امپراتوری مقدس روم بعدها تأسیس شد. اکثریت مردم این منطقه حتی پس از نفوذ اصلاحات پروتستانی بر جمعیت‌های شمال آلمان، همچنان کاتولیک بودند.

در اواخر سدهٔ ۱۸ و اوایل سدهٔ ۱۹، کونتسالو، پایتخت منطقهٔ هوهنلوه به مرکز مهاجرت قصابان گوشت خوک و عوامل بیکن به انگلستان تبدیل شد.^[۱۲] در اواخر سدهٔ ۱۹ و اوایل سدهٔ ۲۰، افراد زیادی به دلایل اقتصادی از این منطقه عمدتاً روستایی به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کردند.

سدهٔ ۲۰ تاکنون

در آغاز سدهٔ بیستم، قلمرو بادن-وورتمبرگ امروزی شامل دوک‌نشین بزرگ بادن، پادشاهی وورتمبرگ، و استان هوهنتسولرن از پادشاهی پروس بود. از سال ۱۸۷۱، اینها بخشی از امپراتوری آلمان بودند. پس از جنگ جهانی اول و به عنوان بخشی از انقلاب ۱۹۱۸ آلمان، پادشاهان بادن، وورتمبرگ و پروس خلع شدند و این ایالت‌ها به جمهوری‌های دموکراتیک تبدیل شدند: جمهوری بادن، ایالت آزاد مردمی وورتمبرگ و ایالت آزاد پروس.

پس از قدرت‌گیری آدولف هیتلر به عنوان صدراعظم آلمان در سال ۱۹۳۳، نهادهای دموکراتیک بادن، وورتمبرگ و پروس لغو شدند.

پس از جنگ جهانی دوم، متفقین سه ایالت در قلمرو بادن-وورتمبرگ امروزی تأسیس کردند: (جنوب) بادن جنوبی، وورتمبرگ-بادن و وورتمبرگ-هوهنتسولرن. بادن و وورتمبرگ-هوهنتسولرن توسط فرانسه اشغال شد، در حالی که وورتمبرگ-بادن در تصرف ایالات متحده آمریکا بود. مرزهای مصنوعی جدید نتیجهٔ درخواست فرانسه برای منطقهٔ اشغالی خود در آلمان پس از جنگ جهانی دوم و آرزوی آمریکایی‌ها برای حفظ اتوبانی بود که از شرق به غرب در شمال بادن و شمال وورتمبرگ امتداد داشت.

در سال ۱۹۴۹، هر ایالت به عضویت مؤسس جمهوری فدرال آلمان (آلمان غربی)، با مادهٔ ۱۱۸ قانون اساسی آلمان یک رویهٔ الحاق را ارائه کرد. در ۹ دسامبر ۱۹۵۱، رفراندومی در وورتمبرگ-بادن، وورتمبرگ-هوهنتسولرن و بادن (جنوبی) بر سر ادغام احتمالی، یا احیای ایالت‌های پیش از جنگ برگزار شد.^[۷] در وورتمبرگ و هوهنتسولرن از ادغام حمایت شدیدی شد، اما در بادن مخالفت شد. در حالی که اکثریت در منطقهٔ تاریخی بادن (۵۲٪) به بازسازی ایالت‌های پیش از جنگ رأی دادند، اکثریت رأی‌دهندگان در کل (۶۹٪) به ادغام رأی دادند.^[۷] بادن-وورتمبرگ رسماً در ۲۵ آوریل ۱۹۵۲ به یک ایالت تبدیل شد.^[۷]

با این حال، هنوز مخالفانی برای ادغام بادن و وورتمبرگ وجود داشت. در سال ۱۹۵۶ دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان تصمیم گرفت که مردم بادن باید در یک همه‌پرسی جداگانه نظر خود را بیان کنند. با این حال، رفراندوم دوم به تعویق افتاد و دادگاه قانون اساسی فدرال در سال ۱۹۶۹ تصمیم گرفت که همه‌پرسی دیگری تا ۳۰ ژوئن ۱۹۷۰ برگزار شود. همه‌پرسی در منطقهٔ تاریخی بادن سرانجام در ۷ ژوئن ۱۹۷۰ برگزار شد و ۸۱٫۹ درصد از رأی‌دهندگان به نفع ادغام بادن و وورتمبرگ رأی دادند.^[۱۳]

بادن-وورتمبرگ با ایالت‌های راینلاند فالتس، هسن و بایرن مرز مشترک دارد و همچنین با فرانسه (آلزاس، در منطقهٔ گرانت است) و سوئیس (از طریق کانتون‌های بازل-لندشافت، بازل اشتاد، آرگاو، زوریخ، شاف‌هاوزن و کانتون تورگاو) هم‌مرز است.^[۷]

بیشتر شهرهای بزرگ بادن-وورتمبرگ در کناره‌های رود نکار قرار گرفته‌اند، که منبع آن در فیلینگن-اشونینگن است و به پایین‌دست (از جنوب غربی به مرکز، سپس شمال غربی) و از شهرهای توبینگن، اشتوتگارت، هایلبرون، هایدلبرگ و مانهایم می‌گذرد. رودخانهٔ راین مرز غربی و همچنین بخش بزرگی از مرز جنوبی را تشکیل می‌دهد. جنگل سیاه در شرق دره راین علیا قرار دارد.

بادن-وورتمبرگ – همراه با باواریا – جنوبی‌ترین بخش آلمان است.

آب و هوا در جاهای مختلف ایالت متفاوت است. این امر بیشتر به دلیل وجود کوه‌ها و ارتفاعات زیاد در داخل این ایالت است. بیشتر بخش‌های نواحی غربی (بادن) پایین‌تر از ۵۰۰–۸۰۰ متر (۱٬۶۰۰–۲٬۶۰۰ فوت) هستند و تقریباً در تمام طول سال از گرما برخوردار هستند، مانند ناحیهٔ دره راین علیا و دریاچه کنستانس. تابستان‌های اینجا بیشتر خشک است، و زمستان‌هایش مرطوب و مه‌آلود است.

ارتفاعات و همچنین برخی از قسمت‌های پایین‌تر در ضلع شرقی ایالت، دمای معتدل‌تری دارند، به‌ویژه در تابستان. در حالی که زمستان‌ها در گرم‌ترین مناطق اغلب برف نمی‌بارد، اما در جنگل سیاه، آلب سوابی و آلپ اغلب برف می‌بارد، به‌ویژه در مناطق بسیار مرتفع. تابستان‌های اینجا بیشتر از دره‌ها باران می‌بارد، اما زمستان‌ها آفتاب بیشتری دارد.

تقسیمات ایالتی

بادن-وورتمبرگ به ۳۵ ناحیه و ۹ شهر مستقل تقسیم می‌شود که هر دو به ۴ رگیرونگسبتسیرک شامل فرایبورگ، کارلسروهه، اشتوتگارت و توبینگن تقسیم می‌شوند.

۳۵ ناحیهٔ بادن-وورتمبرگ عبارتند از:

بادن-وورتمبرگ شامل ۹ شهر مستقل دیگر است که به هیچ ناحیه‌ای تعلق ندارند:

اگرچه بادن-وورتمبرگ دارای منابع طبیعی نسبتاً کمی در مقایسه با سایر مناطق آلمان است،^[۷] این ایالت در میان مرفه‌ترین^[۱۱] و ثروتمندترین مناطق اروپا با نرخ بیکاری به‌طور کلی از نظر تاریخی پایین است.^[۱۵] به غیر از ایالت-شهرهای برلین، برمن و هامبورگ، بادن-وورتمبرگ به‌طور متوسط چهارمین مسیر کوتاه را برای قطارها و اتوبوس‌ها در بین تمام ایالت‌های آلمان ارائه می‌دهد.^[۱۶]

بادن-وورتمبرگ دارای بالاترین صادرات (۲۰۱۹)^[۱۷] و سومین واردات (۲۰۲۰)،^[۱۸] دومین نرخ بیکاری پایین با ۴٫۳٪ (مارس ۲۰۲۱)، ^[۱۹] سرانهٔ بیشترین ثبت اختراع در انتظار (۲۰۲۰)،^[۲۰] بالاترین هزینهٔ تحقیق و توسعهٔ مطلق و نسبی (۲۰۱۷)^[۲۱] در میان تمام ایالت‌های آلمان است. همچنین این ایالت سومین تولید ناخالص منطقه‌ای (GRP) تا سال ۲۰۱۹ (پس از نوردراین-وستفالن و بایرن) با ۵۲۴٫۳۲۵ میلیارد یورو را دارد.^[۲۲] بادن-وورتمبرگ همچنین دارای بیشترین کارمند (۲۳۳٫۲۹۶) در صنعت خودروسازی در بین تمام ایالت‌های آلمان تا سال ۲۰۱۸،^[۲۳] و همچنین سومین ایالت از نظر تعداد وسایل نقلیهٔ موتوری در بین تمام ایالت‌های آلمان (۲۰۲۰) است.^[۲۴] اگر بادن-وورتمبرگ یک کشور مستقل بود (۲۰۲۰)، اقتصاد آن از نظر تولید ناخالص داخلی اسمی با اقتصاد سوئد قابل مقایسه بود.^[۲۵]

تعدادی از شرکت‌های معروف در این ایالت مستقر هستند، به عنوان مثال گروه مرسدس بنز، پورشه، بوش، کارل زایس، اس‌آپ (با ارزش‌ترین برند اروپا^[۲۶] و همچنین بزرگ‌ترین شرکت نرم‌افزاری غیر آمریکایی) و هایدلبرگر دروکماشینن. با وجود این، اقتصاد بادن-وورتمبرگ تحت سلطهٔ شرکت‌های کوچک و متوسط است، مانند اکثر شرکت‌ها در کشورهای آلمانی‌زبان. اگرچه این منطقه از نظر منابع طبیعی قابل کار (سرب، روی، آهن، نقره، مس و نمک) ضعیف است و در برخی مناطق هنوز بسیار روستایی هستند، اما به‌طور کلی منطقه به شدت صنعتی شده‌است.

نرخ بیکاری در اکتبر ۲۰۱۸ به ۳ درصد رسید که پس از بایرن، پایین‌ترین نرخ بیکاری در یک ایالت در آلمان است.^[۲۷]

بادن-وورتمبرگ خانهٔ برخی از قدیمی‌ترین، مشهورترین و معتبرترین دانشگاه‌های آلمان است، مانند دانشگاه‌های هایدلبرگ (تأسیس در سال ۱۳۸۶، قدیمی‌ترین دانشگاه در قلمرو آلمان مدرن)، فرایبورگ (تأسیس در ۱۴۵۷)، و توبینگن (تأسیس در ۱۴۷۷). همچنین شامل سه دانشگاه از یازده «دانشگاه عالی» آلمان (هایدلبرگ، توبینگن، و کنستانتس و قبلاً، فرایبورگ و کارلسروهه) است. سایر شهرهای دانشگاهی، مانهایم و اولم هستند. علاوه بر این، دو دانشگاه در مرکز ایالت، اشتوتگارت، دانشگاه هوفنهایم و دانشگاه اشتوتگارت واقع شده‌اند.

این ایالت دارای بالاترین تراکم دانشگاه در بین سایر ایالت‌های آلمان است.^[۲۹]

• ایالت‌های آلمان

• وبگاه رسمی
• بادن-وورتمبرگ در کرلی
• داده‌های جغرافیایی مربوط به بادن-وورتمبرگ در OSM