برنارد فرینگا

برنارد فرینگا (هلندی: Bernard Feringa; تلفظ هلندی: [ˈbɛrnɑrt ˈlykɑs ˈbɛn ˈfe:rɪŋɣa:]؛ زادهٔ ۱۸ مهٔ ۱۹۵۱) یک شیمی‌دان آلی و متخصص در نانوفناوری مولکولی و کاتالیزور همگن اهل هلند است.

برنارد لوکاس فرینگا
زادهٔ	۱۸ مهٔ ۱۹۵۱ ‏(۷۲ سال) بارجر-کامپسکیوام، هلند
محل زندگی	خرونینگن، هلند
ملیت	هلندی
محل تحصیل	دانشگاه خرونینگن، دکترا دانشگاه خرونینگن، کارشناسی
شناخته‌شده برای	سوئیچ مولکولی/موتور، کاتالیزور همگن، شیمی فضایی، فوتوشیمی
همسر(ها)	بتی فرینگا
جایزه(ها)	جایزه نوبل شیمی (۲۰۱۶)[۱][۲]
وبگاه	benferinga.com
پیشینه علمی
شاخه(ها)	شیمی آلی علم مواد فناوری نانو فوتوشیمی
محل کار	دانشگاه خرونینگن، ۱۹۸۴-اکنون رویال داچ شل، ۱۹۷۹–۱۹۸۴
پایان‌نامه	(۱۹۷۸)

در ۲۰۱۶ میلادی جایزه نوبل شیمی برای طراحی و ابداع ‎دستگاه‌های مولکولی، مشترکاً به وی، ژان-پیر سوواژ فرانسوی و فراسر استودارت از بریتانیا، تعلق گرفت. این دانشمندان مولکول‌هایی را پدیدآورده‌اند که حرکتشان، در صورتی‌که انرژی کافی دریافت کنند، قابل کنترل است. این ریزماشین‌ها می‌توانند برای انتقال دارو درون بدن به کار گرفته شوند و به عنوان مثال دارو را مستقیماً به سلول‌های سرطانی برسانند.^{[۱][۲][۳][۴][۵]}