جدایی شرق و غرب

جدایی شرق و غرب یا جدایی بزرگ یا جدایی سال ۱۰۵۴ به تقسیم کلیسای امپراتوری روم^{[پ ۱]} به دو بخش شرقی (یونانی) و غربی (لاتین) در سال ۱۰۵۴ میلادی گفته می‌شود که سپس با نام‌های کلیسای ارتودوکس شرقی^{[پ ۲]} و کلیسای کاتولیک روم^{[پ ۳]} شناخته می‌شوند.

اختلاف‌های سیاسی و تفاوت‌ها در تعاریف و اصول بنیادین مسیحیت^[۱] روابط بین دو کلیسای شرق و غرب را به مدت طولانی تیره کرده بود. برجسته‌ترین اختلاف‌ها، بحث فیلیوکه در مورد اضافه شدن عبارت «و پسر» (and the son)^{[پ ۴]} در اعتقادنامه نیقیه،^{[پ ۵]} ادعای تقدم همه‌جانبه پاپ و همچنین جایگاه قسطنطنیه در اتحاد پنج حکومت امپراتوری روم، قسطنطنیه، اسکندریه، انتاکیه و اورشلیم بودند.