ศาสนเภทตะวันออก-ตะวันตก

ศาสนเภทตะวันออก-ตะวันตก (อังกฤษ: East–West Schism) เป็นมหาศาสนเภทระหว่างคริสตจักรตะวันออกกับคริสตจักรตะวันตกตั้งแต่ ค.ศ. 1054^[1] จนแตกออกเป็นนิกายโรมันคาทอลิกและอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์

คริสตจักรประสบปัญหาภายในหลายประการในด้านการปกครองและความเชื่อเทววิทยามาตั้งแต่ก่อน ค.ศ. 1054^[2][3][4] เช่น ที่มาของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ชนิดขนมปังที่ใช้ในศีลมหาสนิท อำนาจของบิชอปแห่งโรม และสถานะของบิชอปแห่งคอนสแตนติโนเปิล^[5]

ในปี ค.ศ. 1965 สมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6 และอัครบิดรอะเทนากอรัสที่ 1 แห่งคอนสแตนติโนเปิล ต่างประกาศให้การขับอีกฝ่ายออกจากคริสตจักรที่เคยทำไว้เมื่อปี ค.ศ. 1054 เป็นโมฆะ^[2] แต่ทั้งสองคริสตจักรยังคงเป็นอิสระต่อกันในการปกครอง เมื่อคริสตจักรหนึ่งมีวันสมโภชสำคัญ อีกฝ่ายจะส่งตัวแทนมาร่วมพิธีเสมอ เช่น วันสมโภชนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโลของฝ่ายคาทอลิก และวันฉลองนักบุญอันดรูว์ออกฝ่ายออร์ทอดอกซ์