جنگ کلاسیک
جنگ کلاسیک یا نبرد متقارن به گونه‌ای از جنگ گفته می‌شود که در آن از جنگ‌افزارهای متعارف نظامی و تاکتیک‌های تعریف‌شده، مشخص و معین نظامی استفاده می‌شود و میان دو یا چند کشور صورت می‌گیرد. رویارویی دو طرف در جنگ کلاسیک «باز» بوده و نیروهای دو طرف تعریف شده هستند. در یک جنگ متعارف کلاسیک استفاده از جنگ‌افزارهای نامتعارف مانند شیمیایی، میکروبی و هسته‌ای معمول نیست.[۱]
این جنگ یکی از بزرگترین جنگ‌های کلاسیک در جهان بود.
مشخصات
جنگ کلاسیک منظّم بوده و برآورد توانایی‌های رزمی دو طرف بر اساس عوامل مادی و معنوی انجام شده و یک نوع همگونی و تعادل میان نیروهای دو طرف وجود دارد. در یک جنگ کلاسیک متعارف معمولاً طرفی به پیروزی می‌رسد که دارای فناوری نظامی پیشرفته‌تر، سازماندهی منظم‌تر، جنگ‌افزار و نفرات بیشتر و با انگیزه‌تر باشد. در یک جنگ کلاسیک طرح‌ریزی نبرد براساس شناخت نسبی توان رزمی دشمن صورت می‌گیرد و جنگ براساس واقعیتهای طرفین صورت می‌گیرد. در این‌گونه از جنگ، نقاط ضعف و قوت طرفین قابل پیش‌بینی است. جنگ کلاسیک استمرار و تداوم بیشتری داشته و ریسک کمتری در انجام حملات وجود دارد. همچنین در این نوع از نبرد کنترل پذیری و پشتیبانی پذیری بیشتری وجود دارد. در عوض جنگ کلاسیک در هنگام برهم خوردن توازن قوا ناکارآمد بوده و در برابر جنگ نامتقارن انعطاف‌پذیری کمی دارد.[۲]