Wojna konwencjonalna

Wojna konwencjonalna (tradycyjna) – zadeklarowany, bezpośredni konflikt zbrojny pomiędzy zorganizowanymi siłami zbrojnymi dwóch lub więcej państw, prowadzony z użyciem broni konwencjonalnych, bez użycia środków broni masowego rażenia[1][2]. Według niektórych definicji wojna konwencjonalna wyklucza użycie wszystkich broni masowego rażenia[2], według innych, wyklucza użycie broni jądrowej (ale pozwala na jej rozmieszczenie jako tzw. środek nuklearnego odstraszania)[1].

Wojna konwencjonalna

Departament Obrony Stanów Zjednoczonych definiuje wojnę konwencjonalną jako „typ konfliktu zbrojnego pomiędzy państwami, z bezpośrednią konfrontacją sił wojskowych tych państw, którego celem jest pokonania sił zbrojnych przeciwnika, zniszczenia jego możliwości prowadzenia wojny lub zdobycie, utrzymanie, terenów w celu wymuszenia zmiany rządu lub polityki przeciwnika”[3].

Przypisy

Bibliografia

  • Józef Użycki: Wojna konwencjonalna w Europie?. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1989.