راجر فدرر

راجر فدرر در ۸ اوت ۱۹۸۱ در بازل سوئیس به دنیا آمد.^[۹] پدرش «رابرت فدرر» و مادرش «لینت فدرر» نام دارند. پس از تولد به همراه خانواده، به منطقه‌ای به نام مانچسین در حومه شهر بازل مهاجرت کرد.^[۱۰][۱۱]

خواهر فدرر در مورد کودکی او می‌گوید: «راجر از ۶ سالگی پای تنیس آزاد استرالیا و ویمبلدون می‌نشست و همین علاقه باعث شد تا پدر در ۸ سالگی او را در مدرسه تنیس ثبت نام کند. هنگامی که او ۱۰ ساله بود، همه مردم شهر با هیجان از بازی خوب او در زمین تنیس حرف می‌زدند. زمانی‌که هم سن و سالان خود را با ضربات دیدنی راکت شکست می‌داد، حریفانش را در آغوش می‌گرفت و به آن‌ها می‌گفت: شما دفعه بعد مرا خواهید برد. راجر با جدیت کامل به پیشرفت در این ورزش نائل شد و حالا خوشحالم که او یک نام بزرگ و ستاره در این ورزش است.»

راجر در ابتدا فوتبال را هم در کنار تنیس دنبال می‌کرد، اما بعد از مدتی با رها کردن فوتبال تمرکز خود را روی تنیس گذاشت و در ۱۳ سالگی با ترک زادگاهش برای تحصیل در آکادمی حرفه‌ای تنیس سوئیس، عازم شهر زوریخ شد.

فدرر تا ۱۶ سالگی مدام مصدوم بود و نمی‌توانست خوب و مرتب به تمرین بپردازد. اما سرانجام با بهبود مصدومیت‌هایش توانست در سال ۱۹۹۸ به دنیای حرفه‌ای تنیس وارد شود و به اتحادیه تنیسورهای حرفه‌ای اف۸جهان بپیوندد.رویارویی وی با بیون بورگ در اوایل ورودش به جمع حرفه‌ای‌ها که با شکست راجر همراه بود درس‌های بزرگی به وی داد و پس از شکست از این قهرمان پر آوازه آن سال‌ها، فدرر در مسیر پیشرفت قرار گرفت.راجر در سال ۱۹۹۸ وارد تیم جام دیویس سوئیس شد و در حالی که کم سن و سال‌ترین عضو تیم سوئیس بود به عنوان بهترین تنیسور تیم برگزیده شد.

رقابت‌های تنیس میلان اولین رقابت‌های جهانی بود که فدرر توانست به قهرمانی در آن دست یابد. فتح این رقابت‌ها در سال ۲۰۰۱ برای راجر محقق شد و این آغازی برای قهرمانی‌های پیاپی او بود.

ناکامی‌های پی در پی فدرر، سال ۲۰۰۸ را برای او به کابوسی واقعی مبدل می‌کرد و برای هوادارانش نیز شکست‌های او قابل باور نبود.چند باخت متوالی در رویارویی با نفر دوم رده‌بندی بهترین‌های تنیس (رافائل نادال) او را از فرم خوب خود خارج کرد و آنقدر در طول یک سال باخت تا اختلاف فاحش امتیازاتش با نفرات دوم و سوم در جدول کاهش یابد.فدرر بالاخره جای خود را در جدول رده‌بندی به نادال داد و به رتبه دوم تنزل یافت. در چنین شرایطی بود که راجر در وبگاه شخصی اش خبر ازدواج خود را اعلام کرد.

همسر او میرکا فدرر اصالت اسلواکی و تابعیت سوئیس را دارد. میرکا که حدود سه سال از راجر بزرگتر است در رقابت‌های بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۰ سیدنی عضو تیم تنیس زنان سوئیس بود و آشنایی راجر با وی به همین بازی‌ها بر می‌گردد. بالاترین رتبه میرکا در رده‌بندی جهانی تنیس، عنوان هفتاد و ششمی است که در اول سپتامبر ۲۰۰۱ به آن دست یافت. او در سال ۲۰۰۲ به علت مصدومیت از ناحیه پا بازنشستگی اش را اعلام کرد.^[۱۲] آن‌ها در ۱۱ آوریل ۲۰۰۹ در ریان (سوئیس) با یکدیگر ازدواج کردند.^[۱۳] برخلاف تصور، مراسم ویژه‌ای برگزار نشد و تنها دوستان نزدیک عروس و داماد امکان حضور در مجلس را یافتند.در ژوئیه سال ۲۰۰۹ فدرر و همسرش صاحب دو دختر دوقلو به نام‌های «میلا رز» و «چارلین ریوا» شدند^[۱۴] و در سال ۲۰۱۴ صاحب دو پسر دوقلو به نام‌های «لئو» و «لنارت» شدند.^[۱۵][۱۶]

او از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ تنها یک بار برنده گرند اسلم شد. در سال ۲۰۱۶ زانوی فدرر در حالی که بچه‌هایش را به حمام برده بود صدمه دید و مجبور به جراحی زانو شد. این عامل به همراه مصدومیت کمر باعث دوری او از مسابقات شد. در رقابت‌های ویمبلدون در حالی که برای برگرداندن فورهند میلوش رائونیچ تلاش می‌کرد با صورت به زمین‌خورد و سرانجام راضی شد از راکتی با صفحه بزرگ‌تر استفاده کند. اما در سال ۲۰۱۷، به قهرمانی 2 گرند اسلم رسید و در رقابت‌های ژانویه ۲۰۱۸ اوپن استرالیا در حالی به پیروزی رسید که تنها ۲ ست را (هر دو ست در فینال) به حریفان خود واگذار کرد.^[۱۷]

راجر فدرر در مجموع پُردرآمدترین بازیکن جهان است. او در مجله فوربز از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ به ترتیب به عنوان پنجمین،^[۱۸] دومین،^[۱۹] هفتمین،^[۲۰] پنجمین^[۲۱] و چهارمین^[۲۱] ورزشکار پردرآمد معرفی شده‌است.^[۲۲] از سال ۱۹۹۸ که به جمع حرفه‌ای‌ها پیوسته تاکنون ۴۵ میلیون دلار جایزه گرفته‌است و به غیر از سال نخست به‌طور میانگین سالی چهار و نیم میلیون دلار درآمد دارد.نکته مهم اینکه، فدرر با شکستن رکورد جوایز نقدیِ پیت سمپراس، هم‌اکنون از این حیث نیز، در صدر موفّق‌ترین تنیس‌بازان جهان جای دارد.

در سال ۲۰۱۳ پردرآمدترین بازیکن تنیس شد. او سالیانه ۴۰ تا ۵۰ میلیون یورو از محل جوایز و اسپانسرهایش، از جمله نایکی، کردیت سوئیس و رولکس درآمد دارد.^[۲۳]

فدرر تاکنون توانسته‌است عنوان‌های متعددی را در دنیای تنیس از آن خود کند. از جمله:

• ۲۰ بار قهرمانی در تورنمنت‌های گرند اسلم: هشت بار در اوپن ویمبلدون، شش بار تنیس آزاد استرالیا، پنج بار در آزاد آمریکا و بالاخره یک بار هم در جام آزاد فرانسه
• کسب مقام سوم و مدال برنز المپیک سیدنی
• کسب مدال طلا در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸ پکن در قسمت دو نفره
• کسب مدال نقره در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن

وی تنها بازیکنی است که موفق شده هم مسابقات تنیس آزاد آمریکا و هم اوپن ویمبلدون را در پنج سال متوالی، فتح کند.فدرر با قهرمانی در مسابقات آزاد استرالیا در سال ۲۰۱۸ تبدیل به مسن‌ترین قهرمان گرند اسلم‌ها طی ۴۵ سال گذشته شد.^[۲۴]

راجر فدرر با قهرمانی در دومین تورنمنت تنیس خود در سال ۲۰۱۹ به رکورد رؤیایی صد قهرمانی دست یافت.

او در فینال مسابقات تنیس دوبی با نتیجه ۲–۰ بر استفانوس تسیتسیپاس به پیروزی رسید تا علاوه بر انتقام شکست در تنیس آزاد استرالیا از استفانوس بتواند به این افتخار ارزشمند دست یابد. این نهمین قهرمانی اش در دوبی بود.

جیمی کانرز آمریکایی با ۱۰۹ قهرمانی بالاتر از راجر فدرر قرار دارد.^[۲۵]

• او اولین تنیسوری است که پس از متسویلاندر توانسته در یک فصل، از بین چهار گرند اسلم موجود، قهرمانی در سه گرند اسلم را از آن خود کند.

یه منبع سوئیسی خبری کارکرده که راجر فدرر فوق ستاره تنیس جهان؛ بعد از تست DNA مشخص شده دو فرزندش (مایلا و شارلین) بچه های او نیستند و زنش بهش خیانت کرده

این زوج ازسال۲۰۰۹باهمدیگر زندگی میکنند.

• به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی، و سوئدی مسلط است.^{[۲۶][۲۷][۲۸][۲۹]}
• راجر فدرر در سال ۲۰۱۸ برای شانزدهمین بار پیاپی از سوی هواداران به عنوان محبوب‌ترین بازیکن مرد تنیس جهان انتخاب شد. فدرر از سال ۲۰۰۳ این جایزه را به خود اختصاص داده‌است.^[۳۰]

تنیس حرفه‌ای

توضیح: فدرر در ۲۰۰۴ و ۲۰۱۲ آزاد آمریکا و ۲۰۰۷ قهرمانی ویمبلدون برنده fourth-round walkovers و در آزاد استرالیا در سال ۲۰۱۲ برنده second-round walkover شد. این پیروزی‌ها در این جدول آورده نشده‌اند.

رقابت‌های گرند اسلم

حضور در ۳۰ فینال (۲۰ عنوان قهرمانی-۱۰ بار باخت)

نتیجه	Year	رقابت‌ها	سطح	حریف	امتیاز
برد	۲۰۰۳	ویمبلدون	چمن	مارک فیلیپوسیس	۷–۶(۷–۵)، ۶–۲، ۷–۶(۷–۳)
برد	۲۰۰۴	آزاد استرالیا	سخت	[[مارات سافین| ]] مارات سافین	۷–۶(۷–۳)، ۶–۴، ۶–۲
برد	۲۰۰۴	ویمبلدون (۲)	چمن	[[اندی رادیک| ]] اندی رادیک	۴–۶، ۷–۵، ۷–۶(۷–۳)، ۶–۴
برد	۲۰۰۴	آزاد آمریکا	سخت	لیتون هیوئیت	۶–۰، ۷–۶(۷–۳)، ۶–۰
برد	۲۰۰۵	ویمبلدون (۳)	چمن	اندی رادیک	۶–۲، ۷–۶(۷–۲)، ۶–۴
برد	۲۰۰۵	آزاد آمریکا (۲)	سخت	آندره آغاسی	۶–۳، ۲–۶، ۷–۶(۷–۱)، ۶–۱
برد	۲۰۰۶	آزاد استرالیا (۲)	سخت	[[مارکوس باغداتیس| ]] مارکوس باغداتیس	۵–۷، ۷–۵، ۶–۰، ۶–۲
باخت	۲۰۰۶	آزاد فرانسه	شن	[[رافائل نادال| ]] رافائل نادال	۶–۱، ۱–۶، ۴–۶، ۶–۷(۴–۷)
برد	۲۰۰۶	ویمبلدون (۴)	چمن	رافائل نادال	۶–۰، ۷–۶(۷–۵)، ۶–۷(۲–۷)، ۶–۳
برد	۲۰۰۶	آزاد آمریکا (۳)	سخت	اندی رادیک	۶–۲، ۴–۶، ۷–۵، ۶–۱
برد	۲۰۰۷	آزاد استرالیا (۳)	سخت	فرناندو گونزالس	۷–۶(۷–۲)، ۶–۴، ۶–۴
باخت	۲۰۰۷	آزاد فرانسه	شن	رافائل نادال	۳–۶، ۶–۴، ۳–۶، ۴–۶
برد	۲۰۰۷	ویمبلدون (۵)	چمن	رافائل نادال	۷–۶(۹–۷)، ۴–۶، ۷–۶(۷–۳)، ۲–۶، ۶–۲
برد	۲۰۰۷	آزاد آمریکا (۴)	سخت	نواک جوکوویچ	۷–۶(۷–۴)، ۷–۶(۷–۲)، ۶–۴
باخت	۲۰۰۸	آزاد فرانسه	شن	رافائل نادال	۱–۶، ۳–۶، ۰–۶
باخت	۲۰۰۸	ویمبلدون	چمن	رافائل نادال	۴–۶، ۴–۶، ۷–۶(۷–۵)، ۷–۶(۱۰–۸)، ۷–۹
برد	۲۰۰۸	آزاد آمریکا (۵)	سخت	اندی ماری	۶–۲، ۷–۵، ۶–۲
باخت	۲۰۰۹	آزاد استرالیا	سخت	رافائل نادال	۵–۷، ۶–۳، ۶–۷(۳–۷)، ۶–۳، ۲–۶
برد	۲۰۰۹	آزاد فرانسه	شن	رابین سودرلینگ	۶–۱، ۷–۶(۷–۱)، ۶–۴
برد	۲۰۰۹	ویمبلدون (۶)	چمن	اندی رادیک	۵–۷، ۷–۶(۸–۶)، ۷–۶(۷–۵)، ۳–۶، ۱۶–۱۴
باخت	۲۰۰۹	آزاد آمریکا	سخت	خوآن مارتین دل پوترو	۶–۳، ۶–۷(۵–۷)، ۶–۴، ۶–۷(۴–۷)، ۲–۶
برد	۲۰۱۰	آزاد استرالیا (۴)	سخت	اندی ماری	۶–۳، ۶–۴، ۷–۶(۱۳–۱۱)
باخت	۲۰۱۱	آزاد فرانسه	شن	رافائل نادال	۵–۷، ۶–۷(۳–۷)، ۷–۵، ۱–۶
برد	۲۰۱۲	ویمبلدون (۷)	چمن	اندی ماری	۴–۶، ۷–۵، ۶–۳، ۶–۴
باخت	۲۰۱۴	ویمبلدون	چمن	نواک جوکوویچ	۷–۶(۹–۷)، ۴–۶، ۶–۷(۴–۷)، ۷–۵، ۴–۶
باخت	۲۰۱۵	ویمبلدون	چمن	نواک جوکوویچ	۶–۷(۱–۷)، ۷–۶(۱۲–۱۰)، ۴–۶، ۳–۶
باخت	۲۰۱۵	آزاد آمریکا	سخت	نواک جوکوویچ	۴–۶، ۷–۵، ۴–۶، ۴–۶
برد	۲۰۱۷	آزاد استرالیا (۵)	سخت	رافائل نادال	۶–۴، ۳–۶، ۶–۱، ۳–۶، ۶–۳
برد	۲۰۱۷	ویمبلدون (۸)	چمن	مارین چیلیچ	۶–۳، ۶–۱، ۶–۴
برد	۲۰۱۸	آزاد استرالیا (۶)	سخت	مارین چیلیچ	۶–۲، ۶–۷(۵–۷)، ۶–۳، ۳–۶، ۶–۱

رکوردها

در دوره تنیس آزاد

• رکوردهای برجسته نشانه دستاورد منحصر به فرد هستند.
• رکوردهای ایتالیک هنوز هم وجود دارند.