کرک داگلاس

کرک داگلاس با نام واقعی ایشور دانیلویچ و سپس ایسادور دمسکی در سال ۱۹۱۶ در آمستردام، نیویورک در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد.^[۲]

در ۱۹۳۸ از دانشگاه سنت لاورنس فارغ‌التحصیل شد و پیش از جنگ جهانی دوم و پس از آن نقش‌های کوتاهی را در برادوی ایفا کرد. در ۱۹۴۶ برای اولین بار وارد سینما شد و در فیلم عشق عجیب مارتا ایورس به نقش والتر اونیل (یک الکلی ضعیف‌النفس) در کنار باربارا استانویک و به کارگردانی لوییس مایلستون حضور داشت.

پس از این فیلم داگلاس در فیلم از درون گذشته در کنار رابرت میتچم و به کارگردانی ژاک ترنر ایفای نقش کرد. حضور داگلاس در سینما با جریان مک کارتیسم در آمریکا هم‌زمان شد.

حضور داگلاس در سینما تا سال ۱۹۴۹ با چهار فیلم دیگر همراه بود که مهم‌ترین فیلم این دوره تنهایی قدم می‌زنم در کنار برت لنکستر بود. در سال ۴۹ برای داگلاس در دو فیلم نامه‌ای به سه همسر (جوزف ال منکیه ویچ) و قهرمان (مارک رابسون) ایفای نقش کرد.

نامزدی نقش اول اسکار برای فیلم «قهرمان» به نقش میدج کلی همهٔ نگاه‌ها را به سوی داگلاس فراخواند. در سال ۱۹۵۰ کرک در دو فیلم «مرد جوان با یک شیپور» (کورتیز) و «باغ وحش شیشه‌ای» (در کنار جین وایمن) حضور یافت. اما سال ۱۹۵۱ سال همکاری کرک با سه کارگردان افسانه‌ای هالیوود بود که هر سه اثر نیز موفقیت‌هایی به همراه داشتند. یک داستان کارگاهی (ویلیام وایلر)، در امتداد مرگ و زندگی (رائول والش) و فیلم محبوب تک خال در آستین اثر بیلی وایلدر پرونده داگلاس را رنگین تر از گذشته کردند.

شیوه هر سال سه فیلم بازی کردن داگلاس تا سال ۱۹۵۵ ادامه داشت و وی در این سال‌ها با کارگردانهای برجسته سینمای آمریکا همکاری‌های متعددی داشت. وی در سال ۱۹۵۲ در سه فیلم درختان بزرگ، آسمان بزرگ هوارد هاکس و بد و زیبا وینسنت مینلی حضور یافت. فیلم بد و زیبا بهترین دستاورد وی در این سال بود.

در سال ۱۹۵۳ داگلاس سی و هفت ساله برای دومین بار بار با مینه لی همکاری کرد و حاصل این همکاری فیلم درخت سه عشق بود که موفقیت فیلم قبلی را تکرار نکرد دو فیلم تردست (ادوارد دیمیتریک) و کار عشق (آناتول لیتواک) دیگر کارهای داگلاس در این سال بودند.

سال ۱۹۵۴ داگلاس برای بار دوم ازدواج کرد که بر خلاف ازدواج قبلی اش دوام بسیار بیشتری داشت و این ازدواج تا آخر عمر او برقرار بود. داگلاس از همسر اول خود دایان داگلاس صاحب دو پسر است که مایکل داگلاس هنرپیشه فیلم‌های (وال استریت، ترافیک، سندرم چینی و بازی) یکی از آن‌ها است. همسر دوم او آن بایدنس نام دارد که از وی صاحب دو فرزند است.

اما در همین سال (۱۹۵۴) داگلاس فیلم‌های اولیس در کنار آنتونی کویین و بیست هزار فرسنگ زیر دریا (شاهکار به‌یادماندنی ژول ورن) را در کارنامه هنری خود ثبت کرد سال ۱۹۵۵ کرک در فیلم اغلب مردها خطرناکند (مسابقه دهنده‌ها) به کارگردانی هنری هاتاوی به نقش یک راننده اتوبوس ایتالیایی که آرزویش حضور در مسابقات جایزه بزرگ به عنوان یک راننده مشهور است حضور یافت.

مبارزه گر سرخپوست (آندره دتوت) و فیلم مهم مرد بدون ستاره (کینگ ویدور) دیگر کارهای وی در سال ۱۹۵۵ می‌باشند. یک سال بعد وی تنها در یک اثر ایفای نقش کرد که فیلم ارزشمند میل برای زندگی نام داشت و او را نامزد جایزه اسکار کرد در این فیلم داگلاس برای بار سوم با مینه لی همکاری کردو توانست نقش ونسان ون گوگ نقاش نامدار سبک پست امپرسیونیست را ایفا کند آنتونی کویین برای این فیلم صاحب جایزه اسکار گردید.

سال ۱۹۵۷ حضور داگلاس در دو فیلم خاطره انگیز جدال در اوکی کرال (در کنار برت لنکستر) و راه‌های افتخار (استنلی کوبریک) به نقش کلنل داکس همهٔ نگاها را به سوی وی جلب کرد. موفقیت‌های پی در پی داگلاس باعث شده بود که دستمزد این ستاره سینما از ۲۵ هزار دلار برای فیلم از درون گذشته به ۳۵۰ هزار دلار برای فیلم راه‌های افتخار برسد.

وایکینگ‌ها (ریچارد فلیشر) ۱۹۵۸، آخرین قطار گان هیل (جان استرجز) ۱۹۵۹ دو فیلم مهم دیگر داگلاس پیش از ساخت اسپارتاکوس اند.

اسپارتاکوس اولین تجربه داگلاس در مقام تهیه‌کنندگی بود که وی در این فیلم بزرگ و یکتا با نوشتن نام دالتون ترامبو در تیتراژ فیلم تابوی ذکر نکردن نام شخصیت‌های لیست سیاه مک‌کارتی را شکست و نام خود را به عنوان یکی از شخصیت‌های اثرگذار تاریخ سینمای آمریکا ثبت کرد.^[۳] بازی زیبای داگلاس در این فیلم بسیار مورد توجه قرار گرفت به‌طوری‌که رای‌گیری با اعتبار AFI از او به عنوان هفدهمین ستاره سینما یاد کرد.

مهم‌ترین کارهای وی پس از اسپارتاکوس به این شرح است: هفت روز در ماه می، راه پر خطر، دلیجان آتش، نظم، خشم.

کرک داگلاس در سال ۱۹۹۵ برای ۵۰ سال حضور در سینما مفتخر به جایزه با اعتبار اسکار گردید. همچنین در سال ۱۹۹۹ و ۲۰۰۱ به ترتیب جوایز یک عمر دستاورد AFI و مدال ملی هنر را دریافت نمود.

در مراسم جشن تولد کرک داگلاس که با حضور سه پسرش مایکل، پیتر و جوئل و با حضور عروسش کاترین زتا جونز برگزار شد، یک دسته گل بزرگ از رزهای قرمز و سفید و با کیکی که رویش نوشته شده بود: «امروز ۹۹» تولد او گرامی داشته شد. در این مراسم کرک داگلاس مبلغ ۱۵ میلیون دلار به استودیو وودلند هیلز هدیه کرد تا یک ساختمان دو طبقه برای بیماران آلزایمر بسازد؛ مرکزی که توانایی مراقبت از ۸۰ نفر از اعضای صنعت سینما را که به این بیماری مبتلا شده‌اند دارد. انتظار می‌رود این ساختمان در سال ۲۰۱۶ کامل شود.^[۴]

در این مراسم جفری کاتزنبرگ رئیس بنیاد MPTF از کرک داگلاس و همسرش که تاکنون بیش از ۴۰ میلیون دلار به این امر اختصاص داده‌اند، تجلیل کرد. در واقع آن‌ها در سال ۱۹۹۲ به ایجاد واحد آلزایمر در این مؤسسه کمک کردند که به نام پدر کرک داگلاس خوانده شده‌است.^[۴]

در این مهمانی دربارهٔ نحوه برگزاری جشن ۱۰۰ سالگی کرک داگلاس در سال آینده نیز حرف‌هایی زده شد. قرار است این جشن تولد هم‌زمان با جشن تولد ۱۱۱ سالگی «ترومبو» فیلمنامه‌نویس اسپارتاکوس گرفته شود که هر دو در یک روز با ۱۱ سال فاصله به دنیا آمدند.^[۴] کرک داگلاس در ۹ دسامبر ۲۰۱۶، ۱۰۰ ساله شد.

وی در روز ۹ دسامبر ۲۰۱۹، تولد ۱۰۳ سالگی خود را با عنوان «امروز ۱۰۳» جشن گرفت.

کرک داگلاس در روز چهارشنبه، پنجم فوریه ۲۰۲۰، در سن ۱۰۳ سالگی درگذشت.^[۵]

• کرک داگلاس، بازیگر مشهور هالیوود در سن ۱۰۳ سالگی درگذشت

• سالهای طلایی
• کرک داگلاس در IMDb
• کرک داگلاس در تی‌سی‌ام
• کرک داگلاس در بانک اطلاعات اینترنتی برادوی
• کرک داگلاس در گذشت