Aethelwald Moll de Northumbria
Æthelwald Moll foi rei de Northumbria, reino histórico dos anglos na Inglaterra medieval, entre 759 e 765.
| Nome orixinal | (en) Æthelwald Moll  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | século VIII |
| Morte | 30 de outubro de 765 |
| Rei de Northumbria | |
| 8 de maio de 759 – 30 de outubro de 765 ← Oswulf de Northumbria – Ealhred de Northumbria → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino de Northumbria |
| Relixión | Cristianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Lingua | Lingua inglesa |
Familia | |
| Cónxuxe | Æthelthryth (762 (Gregoriano)–) |
| Fillos | Aethelred I de Northumbria |
Traxectoria
Ascendeu ao poder tras o asasinato de Oswulf fillo de Eadberht; a súa ascendencia e conexións coa familia real de Northumbria son descoñecidas. Æthelwald afrontou polo menos unha rebelión, dirixida por Oswine, quizais un irmán de Oswulf. En 765 un Witenagemot de notábeis de Northumbria depuxo a Æthelwald e substituíuno con Ealhred, parente do seu predecesor. Despois da súa expulsión do trono Æthelwald converteuse en monxe, quizais involuntariamente.
Æthelwald casou cunha tal Æthelthryth en 762 en Catterick segundo fai constar Simeón de Durham. Sábese que tivo polo menos un fillo, Æthelred, que chegaría a ser rei.
Orixes
Æthelwald non aparece nas xenealoxías de reis de Northumbria, quizais porque non era descendente de Ida e os reis bernicianos. Descoñécese se descendía da dinastía deirana de Ælle, ou era sinxelamente un membro dunha familia nobre poderosa[1].
Probabelmente poida ser identificado co patricio Moll, rexistrado no reinado de Eadberht, a quen Eadberht e o seu irmán Ecgberht, arcebispo de York concederon os mosteiros de Stonegrave, Coxwold, e Donaemuthe, todos no moderno Yorkshire. Estes pertencerían ao irmán de Moll, o Abade Forthred[2][3].
Reinado
O 24 de xullo de 759, Oswulf foi asasinado por membros da súa propia casa. O rexicidio foi un delito "no que Æthelwald podía moi ben estar implicado"[4]. Æthelwald foi coroado rei de Northumbria o 5 de agosto de 759.
O seu reinado non foi sen oposición. O continuador da Historia ecclesiastica gentis Anglorum informa da morte dun certo Oswine en 761. A Crónica anglosaxoa e Simeón de Durham proporcionan máis detalles, lembrando que Oswine, foi asasinado loitando contra Æthelwald o 6 de agosto de 761 en Eildon Hill[5].
Æthelwald foi deposto o 30 de outubro de 765, aparentemente por un consello de nobres e prelados reunido en Pincanheale, un sitio importante utilizado para dous concilios eclesiásticos posteriores máis. Segundo os Anais irlandeses de Tigernach, Æthelwald foi tonsurado[6].
Sucedeuno o xenro de Eadberht, Ealhred.
Descendentes
Consta un matrimonio de Æthelwald cunha tal Æthelthryth en 762 en Catterick por Simeón de Durham[7]. Sábese que tivo polo menos un fillo, Æthelred, que chegaría a ser rei posteriormente.
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- Anonymous; Whitley Stokes, editor (1895–1897). "The Annals of Tigernach". Revue Celtique 16-18. Consultado o 2007-01-27.
- D.P. Kirby, The Earliest English Kings. Londres: Unwin Hyman, 1991. ISBN 0-04-445691-3
- John Marsden, Northanhymbre Saga: The History of the Anglo-Saxon Kings of Northumbria. Londres: Cathie, 1992. ISBN 1-85626-055-0
- Simeón de Durham; J. Stevenson, tradutor (1855). Seeley's, ed. The Historical Works of Simeon of Durham. Church Historians of England, volume III, part II. Consultado o 2007-01-27.
- Ann Williams, Kingship and Government in Pre-Conquest England, c. 500–1066. Basingstoke: Macmillan, 1999. ISBN 0-333-56798-6
- Barbara Yorke, Kings and Kingdoms in Early Anglo-Saxon England. Londres: Seaby, 1990. ISBN 1-85264-027-8