Aix (xénero)
| Aix | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Parella de Aix sponsa | |||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Especies | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Aix é un xénero de aves da orde das anseriformes, familia dos anátidos e subfamilia dos anatinos, que inclúe dúas especies de patos do hemisferio norte que mostran un marcado dimorfismo sexual, e que foron domesticados e son criados polas súas calidades ornamentais.
Taxonomía
Descrición
O xénero foi descrito en 1828 polo zoólogo alemán Friedrich Boie.[1][2]
Etimoloxía
Aix é unha palabra do grego antigo usada por Aristóteles para referirse a unha ave mergulladora descoñecida, pero que se supón que era un ganso pequeno, un somorgullo ou un pato.[3]
Sinónimo
Ademais de polo seu nome actualmente válido o xénero coñeceuse tamén polo sinónimo:[4]
- Aeix Anon., 1883
Especies
Como quedou dito, o xénero Aix inclúe dúas especies.[2][5]
- Aix galericulata (o pato mandarín)
- Aix sponsa (a especie tipo)[6]
Ademais, encontráronse algunhas especies fósiles, como Aix praeclara, do mioceno medio de Mongolia.[7]
Nota taxonómica
Anteriormente estas especies foron incluídas nun grupo parafilético intermedio entre os anatinos e os tadorninos, e aínda non está moi claro se deberían situarse na subfamilia dos anatinos ou na dos tadorninos.[8][9]
Hábitat
Ambas as especies migran desde as partes setentrionais das súas respectivas áreas de distribución para invernar no sur da área de distribución.
Características
As dúas especies son xeralmente consideradas moi atractivas, especialmente os machos multicolores. O xénero presenta un marcado dimorfismo sexual, sendo as femias máis pequenas e menos coloridas.
Dieta
Aliméntanse de pequenos crustáceos, insectos e materia vexetal. O pato mandarín é principalmente vexetariano.
Reprodución
As dúas especies reproducúcense unha vez ao ano. Son monógamos. O apareamento prodúcese entre febreiro e abril, dependendo da latitude. O tamaño da posta é entre 6 e 15 ovos, e o período de incubación é duns 30 días. Os paatiños son precoces. Saen do niño cun día de vida e son coidados pola nai durante uns 60 días. Os inmaturos teñen unha taxa de mortalidade moi elevada. Os adultos viven normalmente 3 ou 4 anos.
Estado de conservación
Ambas as especies están afectadas pola perda de hábitat. A medida que o desenvolvemento humano segue a expandirse, as áreas boscosas preferidas por estes patos seguen a diminuír. A partir de 2016, ambas as especies foran avaliadas pola Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais como LC (pouco preocupante).[10][11]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
- Carboneras, Carles; del Hoyo, Josep; Elliot, Andrew & Sargatal, Jordi (1992): "Family Anatidae" en Handbook of the Birds of the World. Volume 1 (Ducks, Geese and Swans). Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-87334-10-5.