Campo de concentración de Arnao

Foi un dos 296^[3] campos de concentración españois que máis xente tivo concentrada, e funcionou a partir da caída da fronte en Asturias na guerra civil española e durante os anos máis duros da represión franquista. No seu comezo os campos só eran para homes, pero despois tamén tiveron continxentes de mulleres, e nenos.^[4]

Os propios prisoneiros construíron tres barracóns de madeira pintados de gris escuro con capacidade para unhas cen persoas cada un, con liteiras de tres niveis, e dimensións de 32 m×10,7 m. Unha caseta de 6,5 m×5,2 m e un subterráneo usado para almacenar víveres completaban o conxunto principal.

Despois fíxose outro barracón para a gornición, unha Compañía, e aínda outro para enfermería, con 27 camas.

O conxunto quedou completado cunha casa usada como oficina administrativa e vivenda de oficiais, unha garita de garda, unha fonte de auga potable, e aínda outro edificio para cociña.^[5] As forzas da gornición tiñan tamén labores de vixilancia na entrada da ría de Ribadeo.

Na actualidade, no lugar hai un monólito levantado polos socialistas de Castropol, cunha placa na que pode lerse:

En memoria dos homes e das mulleres que, perseguidos polas súas ideas, estiveron confinados aquí

En memoria de los hombres y mujeres que perseguidos por sus ideas aquí estuvieron confinados.

Bibliografía

• Arquivo histórico municipal de Ribadeo.