Cyanocorax

As especies do xénero Cyanocorax son paxaros grandes que se encontran sobre todo en terras baixas (C. yncas é a única realmente montana) con corpos máis pesados que as do xénero Cyanolyca. A maioría presenta polo menos unha curta crista frontal. Poden dividirse en dous grupos: o primeiro, maiores, de iris escuro e xeralmente de colorido máis uniforme; o segundo de iris pálido, de patrón máis definido (usualmente de pelaxe branca polas partes inferiores e na punta da cola). Dúas especies, C. cristatellus e C. heilprini parecen ser unha ponte entre os dous grupos. Todos son paxaros atrevidos, vociferantes e, a miúdo, inquisitivos, que buscan o alimento en grupos de seis a oito individuos.^[7]

O xénero foi descrito en 1826 polo zoólogo alemán Friedrich Boie.^[3][4]

O nome científico Cyanocorax está formado polos termos do grego antigo κύανος kýanos "azul escuro" e κóραξ kórax "corvo".^[8][9] Literalmente: "os corvos de cor azul escuro".

Ademais de polo nome actualmente válido, o xénero coñeceuse tamén polos seguintes sinónimos:^[3][5]

• Cissilopha Bonaparte, 1850
• Cyanacorax Blyth, 1846

Segundo o ITIS e a Unión Ornitolóxica Internacional na actualidade recoñécense as seguintes 17 especies:^[4][10]

• 
  Cyanocorax affinis
• 
  Cyanocorax beecheii
• 
  Cyanocorax caeruleus
• 
  Cyanocorax cayanus

• 
  Cyanocorax cristatellus
• 
  Cyanocorax cyanomelas
• 
  Cyanocorax cyanopogon
• 
  Cyanocorax dickeyi
• 
  Cyanocorax heilprini
• 
  Cyanocorax luxuosus
• 
  Cyanocorax melanocyaneus
• 
  Cyanocorax sanblasianus

• Paseriformes
• Páseros
• Corvoideos