José Gutiérrez Mijares
José Gutiérrez Mijares, nado en Luanco, Asturias, o 16 de marzo de 1920 e finado o 7 de febreiro de 1989, foi un futbolista español que xogaba como dianteiro.[1]
| Mijares | |||
|---|---|---|---|
| Información persoal | |||
| Nome | José Gutiérrez Mijares | ||
| Nacemento | 16 de marzo de 1920 | ||
| Lugar de nacemento | Lluanco | ||
| Falecemento | 7 de febreiro de 1989 | ||
| Posición | Dianteiro | ||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 1939–1941 | Avilés | 27 | (17) |
| 1941–1944 | Sporting de Gijón | 22 | (24) |
| 1944–1945 | Valladolid | ||
| 1945 | Avilés | ||
| 1945–1946 | Deportivo da Coruña | 16 | (8) |
| 1946–1949 | Mallorca | 68 | (39) |
| 1949–1950 | Lleida | 7 | (1) |
| 1950–1951 | Gimnástica de Torrelavega | 20 | (3) |
| 1951–1952 | Mallorca | 12 | (2) |
| Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Traxectoria
Entre 1939 e 1941 xogou no Avilés, disputando 27 partidos de Segunda División, nos que anotou 17 goles. Ao remate da tempada 1940/41 fichou polo Sporting de Gijón, co que disputou a Copa do Xeneralísimo dese ano, marcando seis goles en catro partidos. Na tempada 1941/42 anotou 18 goles en 12 partidos de liga, sendo o máximo goleador do campionato, con dous goles máis que Pruden e Sanz. Marcou ademais outros seis goles na fase de ascenso a Primeira, pero o equipo non conseguiu subir á máxima categoría. Na tempada 1942/43 anotou 13 goles e na seguinte marchou ao Valladolid.
En 1945 fichou polo Deportivo da Coruña adestrado por Hilario Marrero.[2] Con 9 goles en 18 partidos foi o máximo goleador do equipo ese ano, no que o Deportivo logrou o segundo ascenso a Primeira División da súa historia.
Na tempada seguinte foi para o Mallorca,[3] onde permaneceu tres anos, o último deles na Terceira División despois de descender na 1947/48. A continuación pasou polo Lleida e a Gimnástica de Torrelavega antes de volver ao Mallorca en 1951.
Notas
Véxase tamén
Ligazóns externas
- Datos do xogador en BDFutbol (en castelán).