Macruros

Os macruros ^[1] eran os membros dunha antiga subdivisión dos crustáceos decápodos (Macrura),^[2] fundada por Milne-Edwards ^[3][4] e hoxe sen validez taxonómica, en oposición á outra, a dos braquiúros (Brachyura),^[5] esta si válida na actualidade: é unha infraorde da suborde dos pleociemados (Pleocyemata) dos crustáceos.

A orde dos crustáceos, da clase dos malacostráceos (Malacostraca)^[6], "os de cuncha branda" (o nome engañoso, xa que a cuncha ou casca destes animais é só branda inmediatamente despois da muda ou écdise, e o resto do tempo é xeralmente dura.^[7] Foi creada por Pierre André Latreille (1762-1833) en 1802.

Tradicionalmente dividíase nos dous grupos antecitados, macruros, que comprendía as especies caracterizadas por teren o abdome alongado, ben desenvolvido, rematado nunha peza caudal formada á súa vez por unha central denominada telson e dous urópdos, como o lumbrigante, a lagosta ou a cigala, e braquiúros, que recollía os individuos de abdome curto e a miúdo pregado baixo o cefalotórax, como a centola, o boi ou a nécora.

Tamén noutros tempos os decápodos clasificáronse en dúas subordes chamadas Natantia, ou decápodos nadadores, e Reptantia, ou decápodos marchadores (Boas).

Pero na acualidade divídense noutras dúas subordes, baseadas na morfoloxía das branquias:

• Dendrobranchiata Bate, 1888
• Pleocyemata Burkenroad, 1963

cun xénero incertae sedis, Charassocarcinus Van Straelen, 1925.