Ofelia (lúa)

Ofelia é unha lúa de Urano. Foi descuberta a partir de imaxes tomadas pola sonda espacial Voyager 2 o 20 de xaneiro de 1986 e recibiu a designación temporal de S/1986 U 8.^[7] Non volveu ser vista ata que foi recuperada polo Telescopio Espacial Hubble no 2003.^[6][8] Ofelia recibiría máis tarde o nome da filla de Polonius, personaxe que aparece na obra de William Shakespeare, Hamlet. Tamén é coñecida coma Urano VII^[9].

Ofelia

Imaxe do descubrimento de Ofelia (na parte superior da imaxe, por fora dos aneis)
Descubrimento
Descuberta por	Richard J. Terrile / Voyager 2
Descuberta en	20 de xaneiro de 1986
Características orbitais
Raio orbital medio	53.763,390 ± 0,847 km[1]
Excentricidade	0,00992 ± 0,000107[1]
Período orbital	0,37640039 ± 0,00000357 d[1]
Inclinación	0,10362 ± 0,055° (respecto do ecuador de Urano)[1]
é satélite de	Urano
Características físicas
Dimensións	54 × 38 × 38 km[2]
Raio medio	21,4 ± 4 km[2][3][4]
Área superficial	~6.600 km²[5]
Volume	~41.000 km³[5]
Masa	~5,3 x 1016 kg[5]
Densidade media	1,3 g/cm3 (estimada)[3]
Gravidade superficial	~0,0070 m/s2[5]
Velocidade de escape	~0,018 km/s[5]
Período de rotación	sincrónica[2]
Oblicuidade da eclíptica	cero[2]
Albedo	0,08 ± 0,01[6] 0,07[3][4]
Temperatura superficial	~64 K[5]

Por desgraza, a parte da súa órbita,^[1] o seu raio de 21 kms^[2] e ó seu albedo xeométrico de 0,08^[6], pouco máis se sabe deste astro. As imaxes da Voyager 2 amosan a Ofelia coma un obxecto alargado co seu eixo maior apuntado cara Urano. A taxa de relación entre os eixos de Ofelia é de 0,7 ± 0,3^[2], o que lle outorga unha forma elipsoidal.

Ofelia actúa coma lúa pastor exterior do anel Epsilon.^[10] A órbita de Ofelia está dentro do raio das órbitas sincrónicas de Urano, polo cal está nun lento proceso de caída cara ao planeta debido o efecto das mareas gravitatorias.^[2]