Pobos austronesios
Os pobos austronesios[26] son un grupo de poboación presente en Oceanía e o sueste Asiático que falan, ou cuxos antepasados falaban, algunha das linguas austronesias. Son orixinarios da illa de Taiwán e inclúen ós malaio-polinesios que se expandiron por toda Oceanía, agás Australia, ademais de Madagascar.
Pobos austronesios | |
---|---|
Pobo amis de Taiwán realizando un baile tradicional. | |
Poboación | |
Poboación total: C 400 millóns | |
Rexións principais: | |
Indonesia | c 260,6 millóns (2016)[1] |
Filipinas | c 100,9 millóns (2015)[2] |
Madagascar | c 24 millóns (2016)[3] |
Malaisia | c 19,2 millóns (2017)[4] |
Tailandia | c 1,9 millóns[5] |
Papúa Nova Guinea | c 1,3 millóns[Cómpre referencia] |
Timor Leste | c 1,2 millóns (2015)[6] |
Nova Zelandia | c 855 000 (2006)[7][8][9] |
Singapur | c 700 000[10] |
Taiwán | c 540 000 (2016)[11] |
Illas Salomón | c 478 000 (2005)[Cómpre referencia] |
Fidxi | c 456 000 (2005)[12] |
Brunei | c 450 000 (2006)[13] |
Vanuatu | c 272 000 |
Camboxa | c 249 000 (2011)[14] |
Polinesia Francesa | c 230 000 (2017)[15][16] |
Samoa | c 195 000 (2016)[17] |
Vietnam | c 162 000 (2009)[18] |
Guam | c 150 000 (2010)[19] |
Hawai | c 140 652–401 162[20] (depending on definition) |
Kiribati | c 110 000 (2015)[21] |
Nova Caledonia | c 106 000 (2019)[22][23] |
Micronesia | c 102 000[24] |
Tonga | c 100 000 (2016)[25] |
Aspectos culturais | |
Lingua | linguas austronesias |
Entre os pobos austronesios inclúense: os indíxenas de Taiwán; a maior parte dos grupos étnicos de Timor Leste, Indonesia, Malaisia, Brunei, Filipinas, así como os pobos aborixes de Madagascar, Nova Zelandia, Micronesia, Melanesia e Polinesia. Os territorios poboados polos austronesios reciben o nome de Austronesia.
Orixe e difusión
Tanto a evidencia lingüística como a evidencia arqueolóxica permite asegurar que os pobos austronesios tiveron a súa orixe na illa de Taiwán tras unha migración de pobos de lingua pre-austronesia dende Asia continental en 10 000-6000 a. C.
A investigación interdisciplinar, con achegas da arqueoloxía, a etnobotánica e a lingüística, permitiu reconstruír as traxectorias de difusión xeográfica das linguas austronesias e de certas técnicas agrícolas. Segundo esta investigación, hai uns 5000 anos (3000 a. C.), os habitantes do litoral da China meridional, cultivadores de paínzo e de arroz, comezaron a cruzar o estreito para instalarse en Taiwán. Cara ao 2000 a. C., ditas linguas e técnicas difundíronse desde Taiwán até Filipinas, e logo dende estas cara ás Célebes e Timor, para, desde alí, estenderse por outras illas do arquipélago de Indonesia. No 1000 a. C., outro movemento de pobos levou a poboacións dende Filipinas a Nova Guinea e máis aló, cara ás illas do Pacífico.