Receptor de anxiotensina II
Receptor de anxiotensina II, tipo 1 | |
Identificadores | |
Símbolo | AGTR1 |
Símbolos alt. | AGTR1B |
Entrez | 185 |
HUGO | 336 |
OMIM | |
RefSeq | NM_000685 |
UniProt | P30556 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 3 q21-q25 |
Receptor de anxiotensina II, tipo 2 | |
Identificadores | |
Símbolo | AGTR2 |
Entrez | 186 |
HUGO | 338 |
OMIM | |
RefSeq | NM_000686 |
UniProt | P50052 |
Outros datos | |
Locus | Cr. X q22-q23 |
Os receptores de anxiotensina II, (AGTR1) e (AGTR2), son unha clase de receptores asociados á proteína G que teñen como ligando a anxiotensina II.[1] Son importantes no sistema renina-anxiotensina, xa que son responsables da transdución de sinais do estímulo vasoconstritor da principal hormona efectora, a anxiotensina II.[2]
Estrutura
Os receptores AT1 e AT2 teñen unha identidade de secuencia de ~30%, pero unha similar afinidade pola anxiotensina II, que é o seu principal ligando.
Membros
Táboa resumo
Receptor | Mecanismo[3] |
---|---|
AT1 |
|
AT2 |
|
AT3 | |
AT4 |
AT1
O receptor AT1 é o receptor de anxiotensina mellor caracterizado.
Localización no corpo
O subtipo AT1 encóntrase no corazón, vasos sanguíneos, córtex adrenal, pulmóns e cerebro e funciona como mediador dos efectos vasoconstritores.
Mecanismo
O receptor de anxiotensina é activado polo péptido vasoconstritor angiotensina II. O receptor activado á súa vez acóplase á Gq/11 e a Gi/o e así activa a fosfolipase C e incrementa as concentracións de Ca2+ citosólico, que á súa vez desencadea as respostas celulares como a estimulación da proteína quinase C. O receptor activado tamén inhibe a adenilato ciclase e activa varias tirosina quinases.[2]
Efectos
Entre os efectos mediados polo receptor AT1 están a vasoconstrición, síntese e secreción de aldosterona, incrementa da secreción de vasopresina, hipertrofia cardíaca, aumento da actividade noradrenérxica periférica, proliferación das células de músculo liso vasculares, diminución do fluxo sanguíneo renal, inhibición da renina renal, recaptación de sodio nos túbulos renais, modulación da actividade do sistema nervioso simpático central, contractilidade cardíaca, osmocontrol central e formación de matriz extracelular.[4]
AT2
Os receptores AT2 son máis abondosos no feto e neonato. O receptor AT2 segue sendo enigmático e controvertido, e probablemente está implicado no crecemento vascular. Os efectos mediados polo receptor AT2 suxeriuse que inclúen a inhibición do crecemento celular, desenvolvemento do tecido fetal, modulación da matriz extracelular, rexeneración neuronal, apoptose, diferenciación celular e talvez vasodilatación e hipertrofia ventricular esquerda.[5]
AT3 e AT4
Outros subtipos peor carfacterizados son os receptores AT3 e AT4. O receptor AT4 é activado polo metabolito da anxiotensina II chamado anxiotensina IV, e pode xogar un papel na regulación da matriz extracellar do sistema nervioso central, e tamén na modulación da liberación de oxitocina.[6][7][8][9][10][11][12][13]
Notas
Véxase tamén
Outros receptores
- Antagonista do receptor da anxiotensina II
- Anxiotensina
Ligazóns externas
- Receptors, Angiotensin Medical Subject Headings (MeSH) na Biblioteca Nacional de Medicina dos EUA.