Wokalna harmonija

Wokalna harmonija je asimilaciski proces, kotryž artikulaciju wolóžuje. We wuskim zmysle je připodobnjenje sufiksowych wokalow na zdónk, ale tež znutřka zdónka. Při tym cuze słowa abo najnowše požčonki často k wokalnej harmoniji wjace (dospołnje) njewjedu.

Wona wustupuje w rozdźělnych rěčnych swójbach, na př. w turkowskich rěčach, w mongolskich rěčach, w někotrych finougriskich rěčach.

Přikłady

Turkowske rěče

Baškiršćina

Wokale w baškiršćinje
PrědnjeZadnje
NjekulojćeneKulojćeneNjekulojćeneKulojćene
Wysokeи [i]ү [ü]у [u]
Srjedźneе [ě]ө [ö]ы [ı]о [o]
Niskeә [ä]а [a]

Baškiršćina ma dźewjeć wokalow.

W baškiršćinje wustupujetej dwě warianće wokalneje harmonije. Štyriformowa warianta wužiwa wokale "ы", "о", "е" a "ө". Na př. prašenska partikla ma formy -мы, -мо, -ме, -мө.


Dwuformowa warianta wužiwa jenož wokalej "а" a "ә".

FunkcijaPrědnjePřikładWoznamZadnjePřikładWoznamKomentar
ablatiw
-дән dɛn
-тән tɛn
-ҙән ðɛn
-нән nɛn
өҫтәлдәнwot blida
-дан dan
-тан tan
-ҙан ðan
-нан nan
шкафтан

Германиянан

z kamora

z Němskeje

ekwatiw-сәинглизсәjendźelsce-саалмансаněmsce

Turkowšćina

Wokale w turkowšćinje
PrědnjeZadnje
NjekulojćeneKulojćeneNjekulojćeneKulojćene
Wysokeiüıu
Niskeeöao

Turkowšćina ma wósom wokalow a rozeznawa je po dwěmaj přiznamjenjomaj, a to [±prědnje] a [±kulojćene].

W turkowšćinje dwě warianće wokalneje harmonije wustupujetej. A to tak mjenowana "małka wokalna harmonija" (z wokalomaj "a" a "e", turkowsce küçük sesliler uyumu) a "wulka wokalna harmonija" (z wokalemi "i", "ı", "u" a "ü", turkowsce büyük sesliler uyumu).

Małka wokalna harmonija
  • Po wokalach e, i, ö a ü sćěhuje e w sufiksu, mjeztym zo po wokalach a, ı, o a u sćěhuje a.

Sćěhowace sufiksy małku wokalnu harmoniju wjedu:

FunkcijaPrědnjePřikładWoznamZadnjePřikładWoznamKomentar
pluralny sufiks-lerevlerdomy-laratlarkonje
lokatiw-deBerlindew Berlinje-davapurdana łódźi
futur-ecekgelecekwón/wona budźe přińć-acakçıǧacakwón/wona budźe won hić/přińć
infinitiw-mekgelmekpřińć-makçıkmakwon hić/přińć.
particip-engelen.přińducy-ançıǧanwon ducy/přińducy
konwerb
runočasnosće
-(y)erekgelerekpřińdźo-(y)arakçıǧarakwon přińdźo
kondicional-segelsejeli přińdźe-saçıksajeli won přińdźe
Wulka wokalna harmonija
  • Po wokalomaj e a i sćěhuje i, po wokalomaj ö a ü sćěhuje ü, po wokalomaj a a ı sćěhuje ı a po wokalomaj o a u sćěhuje u.

Sćěhowace sufiksy wulku wokalnu harmoniju wjedu:

  • -li, -lı, -lu, -lü Na př. Berlinli "Berlinjan; Berlinski", Roma "Romjan, romski", Köln
  • -cik, -cık, -cuk, -cük (diminutiw)
  • -di, -dı, -du, -dü (preteritum)
  • -i, -ı, -u, -ü (akuzatiw)
  • -inci, -ıncı, -uncu, -üncü (rjadowy ličbnik) Na př. ikinci "prěni", onuncu "dźesaty"
  • -(y)ip, -(y)ıp, -(y)up, -(y)üp (konwerbowa kóncowka předčasnosće)

Někotre dwuzłóžkowe sufiksy maja wobě harmoniji, při čimž małka wokalna harmonija je w jednej złóžce a wulka wokalna harmonija w druhej.

  • -(y)ince, -(y)ünce, -(y)ınca, -(y)unca (konwerbowa kóncowka z woznamom "tak chětře, ruče kaž/hač, ručež")
  • -dikçe, -dıkça, -dukça, -dükçe (konwerbowa kóncowka z woznamom "dołhož, doniž")

Nimo toho samo małko wuwzaćow eksistuja, kaž na př. -ken (konwerbowa kóncowka z woznamom "mjeztym zo"), wokal o w kóncowce -iyor (prezens).

Mongolske rěče

Mongolšćina

Mongolšćina ma tři klasy wokalow:

  1. Prědnje wokale: ө, ү, э
  2. Zadnje wokale: а, о, у
  3. Neutralne wokale: и

Wokale я, е, ю, ё su faktisce kombinacije wokalow а, э, у, о z konsonantom й. Jeli słowo wobsahuje jenož wokal и, da so jako słowo prědnjeho rjada wobjednawa.

FunkcijaPrědnje wokaleWoznamZadnje wokaleWoznam
prezensa abo futurЧи ирнэ.Ty přińdźeš.Би тэнд явна.Ja tam du.
Тэр надад ном(ыг) өгнө.Wón/Wona knihu mi da.Тэр майханд орно.Wón/wona do stana nutř dźe.
preteritum abo wotpohladЧи сайхан кино үзлээ.Ty dobry film widźeše.Би цэцэрлэгт суулаа.Ja w zahrodźe sedźach.
Чи одоо явлаа.Ty nětko dźeš.
цэцэрлэгzahrodaсайханdobry

Uralske rěče

Finšćina

Finska wokalna harmonija

Finšćina ma tři klasy wokalow:

  1. Prědnje wokale: ä, ö, y
  2. Zadnje wokale: a, o, u
  3. Neutralne wokale: i, e

Neutralne wokale so móžeja po wokalu z dweju prěnjeju skupinow jewja a so móžeja z wokalemi z wobeju rjadow kombinować, na př. äi, öi, yi a ai, oi a ui. Jeli słowo wobsahuje jenož neutralne wokale, da so wokale z prědnjeho skupiny wužiwaja, na př. eikö, eihän.

FunkcijaPrědnje wokaleWoznamZadnje wokaleWoznam
Täälläkö koira on?Pos je tu?Koira on tuolla.Pos je tam.
Missähän kissa on?Hdźe je kóčka?Kissa on puutarhassa.Kóčka je w zahrodźe.
Aasi ei ole täällä.Wosoł njeje tu.Tuollako aasi on?Wosoł je tam?
Hiirellä on lyhyet jalat.Myš ma krótke nohi.Aasilla on pitkät korvat.Wosoł ma dołhej wuši.
inesiwnenässäw nosu, na nosukuvassana wobrazu
elatiwpöydästäwot blidatalostaz doma
adesiwpöydälläna blidźetorillana wikach
ablatiwhäneltäwote njehotoriltawot wikow
prašenska partikla-kö?ko?
-hän-han

Při kompozicijach so wokal po poslednim wobstatku złožuje.


Madźaršćina

Wokale w Madźaršćinje
PrědnjeZadnje
KrótkeDołheKrótkeDołhe
NjekulojćeneKulojćeneNjekulojćeneKulojćeneNjekulojćeneKulojćeneNjekulojćeneKulojćene
Wysokeiüíűuú
Srjedźneöéőoó
Nižneea
Najbóle nižneá

Madźaršćina ma 14 wokalow. Ale w někotrych narěčach a zdźěla wobchadnej rěči so dalša warianta "e" jewi.

Eksistuja tři typy sufiksow, a to jednoformowe, dwuformowe a třiformowe.

  • Jednoformowe sufiksy často maja jedyn z wokalow "e", "é", "i" a "í" a su na př. -ig "hač do" (na př. hajóig "hač do łódźe"), -ként "jako" (na př. hajóként "jako łódź"), -kor (čas, na př. negykor "pjećich"), -é 'wobsydstwowa kóncowka'.
  • Dwuformowe sufiksy su na př. -ban/-ben "w +lokatiw" (inesiw, na př. kezben "w ruce", hajóban "we łódźi"), -be/-ba "do +genitiw" (ilatiw, na př. kezbe "do ruki", hajóba "do łódźe"), -nek/-nak "-ej/-u, -je/-i (sg.); -am (pl.)" (datiw, na př. körnek "kruhu", hajónak "łódźi"), -unk/-ünk "my +prezensa"
  • Třiformowe sufiksy su na př. -hoz/-hez/-höz "k" (na př. hajóhoz "k łódźi", évhez "k lětu", körhöz "ke kruhu"), -szor/-szer/-ször "raz" (na př. kétszer "dwójce", ötször "pjeć raz", hatszor "šěsć raz")

Žórła

Powšitkowne
  • Glück, Helmut (wud.): Metzler Lexikon Sprache. 1. nakład. J. B. Metzler'sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1993, ISBN 3-476-00937-8 (Zapis Vokalharmonie, str. 683). (němsce)
Za jednotliwe rěče
  • Margarete I. Ersen-Rasch: Baschkirisch, Lehrbuch für Anfänger und Fortgeschrittene. Harrassowitz, 2099, ISBN 978-3-447-05730-1 (Zapis Die Vokale und die Vokalharmonie, str. XV-XVI). (němsce)
  • Hasan Çakır: Grammatik kurz & bündig Türkisch. PONS GmbH, Stuttgart, ISBN 978-3-12-561667-7 (Zapis Die Vokalharmonie, str. 12-14). (němsce)
  • Małka gramatika turkowšćiny (němsce)
  • Hans-Peter Vietze: Lehrbuch der mongolischen Sprache. 5. nakład. VEB Verlag Enzyklopädie, Leipzig 1988, ISBN 3-324-00242-7 (Zapis Die Vokalharmonie, str. 20-21). (němsce)
  • Semrau, Richard: Langenscheidts Praktisches Lehrbuch Finnisch. Langenscheidt, Berlin 1995, ISBN 3-468-26140-3. (němsce)
  • Tompa, József: Kleine Ungarische Grammatik. VEB Verlag Enzyklopädie a Akadémiai Kiadó, Leipzig, Budapest 1972, str. 14-16, 19. (němsce)
  • Hegedűs, Rita: Grammatik kurz & bündig Ungarisch. Ernst Klett Sprachen GmbH, Stuttgart 2006, ISBN 978-3-12-561167-2, str. 9-10. (němsce)
  • Simig, Pia: Kauderwelsch Ungarisch Wort für Wort. 10. nakład. Reise KNOW-HOW Verlag, Bielefeld 2008, ISBN 978-3-89416-053-1, str. 12-13. (němsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije