«Գլորվող որոտ» գործողություն

«Գլորվող որոտ» (անգլ.՝ Rolling Thunder), Վիետնամի պատերազմի ընթացքում ԱՄՆ-ի օդուժի կողմից Վիետնամի Դեմոկրատական Հանրապետության ռմբակոծման արշավի կոդային անվանումը։

«Գլորվող որոտ» գործողություն
Վիետնամի պատերազմ

F-105-ը, որին առաջնորդում է RB-66 ինքնաթիռը, ռումբեր է նետում Հյուսիսային Վիետնամի վրա, 1966 թվականի հունիս
Թվական2 մարտի 1965 — 2 նոյեմբերի 1968
ՎայրՀյուսիսային Վիետնամ
Արդյունքանարդյունք
Հակառակորդներ
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ
Վիետնամի Հանրապետություն
Հյուսիսային Վիետնամ
ռազմական աջակցություն՝
Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն ԽՍՀՄ[1]
Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն Չինաստան[2]
Հյուսիսային Կորեա Հյուսիսային Կորեա[3]
Հրամանատարներ
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ Ջոզեֆ Մուր
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ Ուիլյամ Մոմիեր
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ Ջորջ Բրաուն
Նգուեն Կաո Կի (Հարավային Վիետնամ)
Ռազմական կորուստներ
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ՝
1 054 սպանված, վիրավոր և գերեվարված[4]

922 կորած ինքնաթիռ[4][5]

Հյուսիսային Վիետնամ՝ 52 000[6][7] - 182 000 սպանված քաղաքացիական անձ
120 ոչնչացված ինքնաթիռ[8]

Հյուսիսային Կորեա Հյուսիսային Կորեա՝ 14 սպանված օդաչու[9]

«Գլորվող որոտ» գործողությունը տեղի է ունեցել 1965 թվականի մարտի 2-ից մինչև 1968 թվականի հոկտեմբերի 31-ը Լինդոն Ջոնսոնի նախագահության ժամանակ և եղել է ռմբակոծման ամենաերկարատև արշավը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո։

Նախապատմություն

1964 թվականի հոկտեմբերի 29-ին Ուիլյամ Պ. Բանդին (ԱՄՆ նախագահի խորհրդական) հանդես է եկել առաջարկով՝ Վիետնամի հարավում Վիետկոնգի այս կամ այն խոշոր գործողության համար որպես վրեժխնդրության ակտ՝ ԱՄՆ օդային ուժերի կողմից զանգվածային հարված հասցնել Վիետնամի տարածքում գտնվող օբյեկտներին, և այդ առաջարկին աջակցել են Խաղաղ օվկիանոսի տարածքում ԱՄՆ Զինված ուժերի գլխավոր հրամանատար, ծովակալ Ուլիս Շարփը և Շտաբների ղեկավարների միացյալ կոմիտեն[10]։

1964 թվականի նոյեմբերի 18-ին ամերիկյան F-100 և T-28 ինքնաթիռները Լաոսի օդային տարածքից ներխուժել են ՎԴՀ օդային տարածք և հարձակվել Կուանգբինի նահանգի շրջաններից մեկի վրա։ 1964 թվականի նոյեմբերի 27-ին հրապարակվել է ՏԱՍՍ-ի հաղորդագրությունը, որում ԽՍՀՄ-ը ԱՄՆ-ի գործողությունները գնահատել է որպես կոպիտ ոտնձգություն ՎԴՀ-ի ինքնիշխանության նկատմամբ[11]։

1965 թվականի հունվարի վերջին շտաբների պետերի միացյալ կոմիտեն ներկայացրել է «Բոցավառվող նիզակ» (անգլ.՝ «Flaming Dart») անվանումն ստացած գործողության շրջանակներում օդային հարվածներ հասցնելու թիրախների ցանկը[10]։

1965 թվականի փետրվարի 6-ի լույս 7-ի գիշերը Հարավային Վիետնամի ազատագրման ազգային ճակատի ուժերը հարձակվել են Ամերիկյան օդանավակայանի վրա Պլեյկուի մոտ և դրանից յոթ կիլոմետր հեռավորության վրա գտնվող ուղղաթիռային բազայի վրա Քեմփ Հոլոուեյում։ 137 ամերիկացիներ վիրավորվել են, ինը զոհվել, տասնվեց ուղղաթիռ շարքից հանվել է կամ ոչնչացվել, ինչպես նաև վնասվել է վեց ինքնաթիռ։ Դրանից գրեթե անմիջապես հետո ԱՄՆ նախագահ Լ. Բ. Ջոնսոնը հրամայել է հարվածել թիրախներին «Բոցավառվող նիզակ» ծրագրի շրջանակներում։ Արշավն այնքան էլ հաջող չէր, քանի որ դրա անցկացման մասին որոշում կայացնող քաղաքացիական անձինք չեն կարողացել հաշվի առնել ավիացիայի հնարավորությունները և օբյեկտների առանձնահատկությունները, բայց ԱՄՆ կառավարությունը հրապարակավ հայտարարել է «հատուցման համարժեք ակտի» անցկացրած լինելու մասին։

Փետրվարի 10-ին Հարավային Վիետնամի ազատագրման ազգային ճակատը հարձակվել է Քուի Նգոնեում ԱՄՆ սերժանտական կազմի տեղակայման վայրերի վրա՝ սպանելով 23 և վիրավորելով 21 զինծառայողների։ Դրան ի պատասխան՝ ԱՄՆ ռազմածովային ուժերի ինքնաթիռները ռմբակոծել են ՎԴՀ-ի հարավում գտնվող Չան-Հոա քաղաքում գտնվող ռազմական ճամբարը, իսկ Հարավային Վիետնամի օդաչուները հարձակվել են Վիտ-Տու-Լուի վրա։ Այս անգամ ԱՄՆ կառավարությունը գործողությունները բնութագրել է որպես ընդհանուր պատասխան «ՎիետԿոնգի և հյուսիսվիետնամցիների կողմից ագրեսիայի մշտական դրսևորմանը[10]։

1965 թվականի փետրվարի 13-ին ԱՄՆ նախագահ Լ. Բ. Ջոնսոնը հրամայել է սկսել «Հարավային Վիետնամի հետ համատեղ իրականացվող կշռադատված և սահմանափակ օդային արշավանքների ծրագիրը ՎԴՀ-ի տարածքում ընտրված թիրախների ուղղությամբ», որն ստացել է «Գլորվող որոտ» անվանումը և տևել է երեքուկես տարի[10]։

Պատմություն

Վիետնամի Դեմոկրատական Հանրապետության վրա «Գլորվող ամպրոպ» ծրագրի շրջանակներում առաջին ավիահարձակումը իրականացվել է 1965 թվականի մարտի 2-ին[10]։

Ամերիկացիներն իրենց առաջին կորուստները կրել են 1965 թվականի ապրիլի 4-ին. օդային մարտում Հյուսիսային Վիետնամի օդաչուները ՄիԳ-17 կործանիչներով խոցել են ամերիկյան երկու F-105 կործանիչ-ռմբակոծիչ՝ կորցնելով իրենց սեփական երեք ինքնաթիռները[12][13]։

1965 թվականի ընթացքում ՎԴՀ-ի տարածքում տեղի են ունեցել ԱՄՆ ռազմաօդային ուժերի զանգվածային ռմբակոծություններ՝ խոցելով երկաթգծեր և մայրուղիներ, քաղաքացիական արդյունաբերական օբյեկտներ (ներառյալ ԽՍՀՄ-ի օգնությամբ կառուցված Ուոնգբիում խոշոր ՋԷԿ-ը), տեղի է ունեցել նաև մշակաբույսերի ցանքատարածությունների նպատակային ոչնչացում, որոնց վրա թափվել են քիմիական նյութեր։ 1965 թվականի հուլիսին ՎԴՀ-ն և ԽՍՀՄ-ը համաձայնագիր են ստորագրել ժողովրդական տնտեսության զարգացման և ՎԴՀ-ի պաշտպանունակության ամրապնդման գործում ԽՍՀՄ-ի օգնության վերաբերյալ[1]։

1967 թվականի օգոստոսի 21-22-ին ԱՄՆ ՌՕՈՒ ինքնաթիռների մեծ խմբեր հարձակումներ են գործել Հանոյի հյուսիսային և հարավային արվարձաններում և կենտրոնական մասում, հարձակման արդյունքում ոչնչացվել է հիվանդանոց Կենտրոնական Խոան Կիեմ շրջանում՝ վերադարձված Սրի լճից ոչ հեռու[14]։ Բացի այդ, 1967 թվականի օգոստոսի 21-22-ին ԱՄՆ-ի օդուժը ռմբակոծել է Դոնգան և Զիալան շրջաններում գտնվող Զիոնգ գետի ամբարտակները, իսկ 1967 թվականի օգոստոսի 23-ին 700 ռումբ է նետել Տրալի գետի ամբարտակների վրա[15]։

Արդյունքներ

Վիետնամի Դեմոկրատական Հանրապետության ռազմավարական ռմբակոծությունների ընթացքում փորձարկվել են ԱՄՆ ռազմաօդային ուժերի սպառազինության և ավիատեխնիկայի նոր նմուշներ (մասնավորապես, հենց այստեղ է տեղի ունեցել F-4 և F-111 ինքնաթիռների առաջին մարտական օգտագործումը)[16]։

Ռմբակոծությունների առանձնահատկությունը եղել է քաղաքացիական բնակչության ոչնչացումը և Վիետնամի Դեմոկրատական Հանրապետության քաղաքացիական ենթակառուցվածքների ռազմական նշանակություն չունեցող օբյեկտների ոչնչացումը (այդ թվում՝ ամբողջական գյուղերի այրումը), ինչպես նաև բրնձի դաշտերում ցանքերի ոչնչացումը, ինչը Վիետնամի Դեմոկրատական Հանրապետության տարածքում բերք չստանալու պատճառ է դարձել[16]։

«Ռմբակոծել հետ դեպի քարե դարը»

ԱՄՆ ՌՕՈՒ գեներալ Կուրտիս Լեմեյը՝ այս գործողության իրականացման գլխավոր կողմնակիցներից մեկը, գնահատելով դրա արդյունքները և քննադատելով Լինդոն Ջոնսոնի նախագահական վարչակազմին՝ Հյուսիսային Վիետնամին ավիահարվածներ հասցնելու գործում իր կարծիքով անբավարար ջանքերի համար, միևնույն ժամանակ լրագրող Մաքքինլի Կանտորին թելադրել է իր ինքնակենսագրությունն ու հարցազրույցը տարբեր արդիական թեմաների վերաբերյալ, որոնք Կանտորն այնուհետև մշակել է՝ «Առաքելություն Լեմեյի հետ» («Mission With LeMay») գրքում հրատարակվելու համար։ Նշված գրքի 565-րդ էջում ներկայացվում է գեներալի մեջբերումներից մեկը, որը հաճախ մեջբերվում է կրճատ տեսքով[17]։ Այն ամբողջությամբ հետևյալն է[18].

Խնդիրը լուծելու իմ բաղադրատոմսը հետևյալն է. ազնվորեն ասել նրանց, որ կամ նրանք [ՎԴՀ-ի կառավարությունը] հետ կքաշեն իրենց եղջյուրները և կդադարեցնեն իրենց ագրեսիան, կամ մենք նրանց կռմբակոծենք հետ դեպի քարե դար։ Եվ մենք նրանց քարի դար ենք մղելու ոչ թե ցամաքային ուժերով, այլ մեր օդային կամ ծովային ուժով։

Նշված արտահայտությունը դարձել է թևավոր և պարբերաբար մեջբերվել է ամերիկյան իմպերիալիզմի համատեքստում։ Ինքը՝ Լեմեյը, հետագայում հրաժարվել է արտահայտության հեղինակությունից՝ վկայակոչելով այն փաստը, որ ինքը չափազանց հոգնած է եղել գրական մշակումից հետո իր հարցազրույցի սղագրությունների տեքստերն ամբողջությամբ սրբագրելու համար, իսկ նրա ջատագովները արտահայտությունը համարել են Կանտորի կողմից գեներալի խոսքերի չափազանց ազատ վերաշարադրման արդյունք[18]։

Ծանոթագրություններ

Գրականություն և աղբյուրներ

Հրատարակված կառավարական փաստաթղթեր

Փաստաթղթերի ժողովածուներ

  • The Pentagon Papers: The Defense Department History of United States Decisionmaking on Vietnam / Gravel, Senator Mike. — Boston: Beacon Press, 1971. — Т. 5 Volumes. — ISBN 9780807005231
  • Sheehan, Neil; Smith, Hedrick; Kenworthy, E.W.; Butterfield, Fox The Pentagon Papers as Published by the New York Times. — New York: Ballentine, 1971.

Կենսագրություններ և հուշեր

Երկրորդային աղբյուրներ

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են ««Գլորվող որոտ» գործողություն» հոդվածին։