Ալֆրեդ Կաստլեր
Ալֆրեդ Կաստլեր (ֆր.՝ Alfred Kastler, մայիսի 3, 1902[1][2][3][…], Գեբվիլեր, Էլզաս-Լոթարինգիա, Գերմանական կայսրություն[4][5] - հունվարի 7, 1984[1][2][3][…], Բանդոլ[5]), ֆրանսիացի ֆիզիկոս, Փարիզի ակադեմիայի անդամ (1964 թվականից), Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր (1966)։
Կենսագրություն
Ծնվել է Գյուբվիլերում։ 1926 թվականին ավարտել է Փարիզի հայտնի Նորմալ դպրոցը։ 1931-1936 թվականներին աշխատել է Բորդոյում, 1936-1938 թվականներին՝ Կլերմոն-Ֆերրանում, 1938-1941 թվականներին՝ Նորմալ դպրոցում։
Աշխատանքները նվիրված են օպտիկային, ատոմային սպեկտրադիտմանը, քվանտային էլեկտրոնիկային։ Հետազոտել է ատոմների գրգռված օպտիկական վիճակները օպտիկական ռեզոնանսի մեթոդով։ 1951 թվականին ցույց է տվել ընդհանուր տեսքով սպին-ցանցային ռելաքսացիայի հետազոտության հնարավորությունը մագնիսաօպտիկական մեթոդի օգնությամբ (Ֆարադեյի երևույթ)։ Ուսումնասիրել է ատոմների բազմաթիվ քվանտային անցումները։ Նրա աշխատանքները ընկան մազերների և լազերների ստեղծման հիմքում, որոնք նրան 1966 թվականին բերեցին Նոբելյան մրցանակ։
Ծանոթագրություններ
Աղբյուրներ
- Պավել Ծատուրյան, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիրներ. 1901-2000, գիրք Ա, Երևան, «ՎՄՎ-Պրինտ» հրատարակչություն, 2007, էջ 213-214։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալֆրեդ Կաստլեր» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 278)։ |