Ինյացիո Լա Ռուսա

Երբ Լա Ռուսեն 13 տարեկան էր, ընտանիքը տեղափոխվեց Միլան։ Ինյացիոն ավարտել է Պավիայի համալսարանը, որոշ ժամանակ աշխատել է Իտալիայի Վճռաբեկ դատարանում։ Դեռ ուսանողական տարիներին մասնակցել է երիտասարդական ծայրահեղ աջ կազմակերպությունների, իսկ ավելի ուշ միացել նեոֆաշիստական իտալական Սոցիալական շարժմանը։ 1985 թվականին ընտրվել է Լոմբարդիայի մարզային խորհրդի, իսկ 1992 թվականին՝ Իտալիայի պատգամավորների պալատի (այդ ժամանակից ի վեր մշտապես վերընտրվել է) և Սենատի անդամ միաժամանակ։ 1994 թվականին դարձել է պատգամավորների պալատի փոխնախագահ։ Իտալական Սոցիալական շարժման փլուզումից և ավելի չափավոր ազգային դաշինքի ստեղծումից հետո Լա Ռուսան դարձավ նոր կուսակցության փոխնախագահ։ Ազգային դաշինքում Լա Ռուսան և Մաուրիցիո Գասպարին ղեկավարում էին չափավոր խմբակցություն։ 2001-2003 և 2004-2008 թվականներին Լա Ռուսան եղել է պատգամավորների պալատի Ազգային դաշինքի խմբակցության նախագահը, իսկ 2008 թվականից մինչև Ազատության ժողովրդի հետ միավորվելը եղել է կուսակցության ղեկավարի պաշտոնակատար։

2008 թվականի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններից և աջ կենտրոնամետ կառավարության ձևավորումից հետո Լա Ռուսան դարձավ Իտալիայի պաշտպանության նախարար։ Լա Ռուսան նաև իշխող «Ազատության ժողովուրդ» կուսակցության երեք համակարգողներից մեկն է։

2009 թվականին Լա Ռուսան թույլատրեց ավելացնել ԱԹՍ-ների և ուղղաթիռների քանակը Աֆղանստանում հետախուզական գործողությունների համար^[1]։ 2009 թվականի հունվարին հայտարարվել էր Իտալիայի Սիգոնելլա շրջանում ՆԱՏՕ-ի նոր ռազմաօդային բազայի տեղակայման մասին^[2]։ Ֆարնբորո-2010 ավիասալոնում Լա Ռուսան հայտարարել է Eurofighter Typhoon բազմաթիրախային կործանիչների գնումների 25 միավորով կրճատման մասին՝ կապված պետական ծախսերի կրճատման ծրագրի հետ^[3]։ 2010 թվականի հունիսին Լա Ռուսան հայտարարել էր 2011-13 թվականների ընթացքում Աֆղանստանից զորքերը դուրս բերելու Իտալիայի մտադրության մասին^[4]։ Սակայն ավելի ուշ Լա Ռուսան հայտարարել Է Աֆղանստանում ռազմական կոնտինգենտի ավելացման մասին՝ մինչև 2010 թվականի վերջը 3150-ից մինչև 4000 մարդ՝ պահպանելով զորքերի դուրսբերման ժամկետները^[5]։

2012 թվականին Լա Ռուսոն ընդգրկվել է Իտալիայի եղբայրներ կուսակցության հիմնադիրների թվում^[6]։

2022 թվականի հոկտեմբերի 13-ին ընտրվել է նոր 19-րդ գումարման Սենատի նախագահ՝ ստանալով 200 ձայնից 116-ը (ընդ որում՝ «Առաջ, Իտալիա» կուսակցությունից սենատորների մի մասը քվեարկությանը չի մասնակցել, և Լա Ռուսան կարող էր նման արդյունքի հասնել միայն ձախ կենտրոնամետ ընդդիմության աջակցությամբ)^[7]։

Լա Ռուսան ամուսնացած է Լաուրա Դե Չիկոյի հետ, ունի երեք երեխա՝ Ջերոնիմո (առաջին կնոջից՝ Մարիկա Կատտարելիից), ինչպես նաև Լորենցո Կոկիս (Lorenzo Cochis) և Լեոնարդո ապակե (Leonardo Apache)^[8]։

Ինյացիո Լա Ռուսան Միլանի «Ինտեր» ֆուտբոլային ակումբի երկրպագու է^[9]։ Մի անգամ Լա Ռուսան նույնիսկ սկանդալի զոհ է դարձել՝ հայտնվելով Թուրինի «Յուվենտուսի» հասցեին վիրավորանքներ պարունակող շարֆի հետևում։ Միջադեպը սուր քննադատության է արժանացել հանրության կողմից։ Պաշտոնապես Լա Ռուսան ներողություն է խնդրել՝ նշելով, որ դա ոչ այլ ինչ է, քան պատահականություն, և որ նույնիսկ իր ընտանիքում շատ մարդիկ են աջակցում «Յուվենտուսին»^[10]։