Պեդրո Պաբլո Կուչինսկի
Պեդրո Պաբլո Կուչինսկի Գոդար (իսպ.՝ Pedro Pablo Kuczynski Godard, հոկտեմբերի 3, 1938[1][2][3][…], Լիմա, Պերու), պերուացի քաղաքական գործիչ, Պերուի վարչապետ 2005-2006 թվականներին, 2011 թվականի ընտրություններում նախագահի թեկնածու և 2016 թվականի ընտրությունների արդյունքում նախագահ։ Պաշտոնը ստանձնել է 2016 թվականի հուլիսի 28-ին։ Հրաժարական է տվել 2018 թվականի մարտի 21-ին։ 2019 թվականի ապրիլի 19-ին ձերբակալվել է Պերուի Գերագույն դատարանի կողմից կոռուպցիայի գործով[7].
Պեդրո Պաբլո Կուչինսկի իսպ.՝ Pedro Pablo Kuczynski | |
Կուսակցություն՝ | Alliance for the Great Change? և Peruvians for Change? |
---|---|
Կրթություն՝ | Էքսետեր քոլեջ (1960), Markham College?, Rossall School? (1956), Վուդրո Վիլսոնի անվան հասարակական և միջազգային հարաբերությունների դպրոց (1961), Երաժշտության թագավորական քոլեջ, Փրինսթոնի համալսարան, Օքսֆորդի համալսարան և Քեմբրիջի համալսարան |
Մասնագիտություն՝ | տնտեսագետ, քաղաքական գործիչ և բանկիր |
Դավանանք | կաթոլիկություն |
Ծննդյան օր | հոկտեմբերի 3, 1938[1][2][3][…] (85 տարեկան) |
Ծննդավայր | Լիմա, Պերու |
Քաղաքացիություն | Պերու[4] |
Ի ծնե անուն | իսպ.՝ Pedro Pablo Kuczynski Godard |
Հայր | Մաքս Կուշչինսկի |
Ամուսին | Nancy Lange? |
Զավակներ | Alex Kuczynski? |
Կայք՝ | ppk.pe |
Ինքնագիր | |
Պարգևներ | |
Կենսագրություն
Կուչինսկու նախնիները եկել են պրուսական Պոզեն նահանգից (այսօր՝ Լեհաստան), սակայն նրա հրեա տատիկն ու պապիկը հետագայում տեղափոխվել են Բեռլին, որտեղ էլ ծնվել է Մաքս Հանս Կուչինսկին՝ Պեդրոյի հայրը, որը դարձել է բժշկության դոկտոր[8]։ 1933 թվականին Մաքս Կուչինսկին կնոջ՝ Մադլեն Գոդարի հետ, որը ֆրանսիական ծագում է ունեցել, լքել է նացիստական Գերմանիան՝ նախ տեղափոխվելով Ֆրանսիա, ապա՝ Պերու, որտեղ ճանաչում է ստացել որպես բժիշկ, մարդաբան և արևադարձային հիվանդությունների մասնագետ[9]։ Մոր կողմից նա ֆրանսիացի ռեժիսոր Ժան Լյուկ Գոդարի զարմիկն է եղել[10]։
Ինքը՝ Պեդրո Պաբլո Կուչինսկին, ծնվել է արդեն Պերուում։ Միջնակարգ կրթություն է ստացել Պերուում և Մեծ Բրիտանիայում, 1960 թվականին ավարտել է Օքսֆորդի համալսարանը PPE (քաղաքագիտություն, փիլիսոփայություն, տնտեսագիտություն) մասնագիտությամբ։ 1961 թվականին ստացել է մագիստրոսի կոչում Փրինսթոնի համալսարանում, իսկ 2017 թվականին իր շրջանավարտների ասոցիացիայի կողմից արժանացել է Ջեյմս Մեդիսոնի մեդալին։
1969 թվականին նա հեռացել է Պերուից՝ Խուան Վելասկոյի ձախ ռազմական խունտայի սպառնալիքի պատճառով։ Աշխատել է Համաշխարհային բանկում, միջազգային ֆինանսական կորպորացիայում և «HalcoMining» ընկերությունում, 1980 թվականին վերադարձել է հայրենիք։ 1980-1982 թվականներին եղել է էներգետիկայի և հանքարդյունաբերության նախարար։
2000 թվականին Ալեխանդրո Տոլեդոյի հրավերով դարձել է նրա խորհրդականը նախագահական ընտրություններում։ Հաղթանակից հետո Տոլեդո Կուչինսկին երկու անգամ եղել է ֆինանսների և էկոնոմիկայի նախարար (2001-2002 և 2004-2005 թվականներ), իսկ 2005-2006 թվականներին եղել է Պերուի վարչապետը։ Կուչինսկին կառավարությունում աշխատանքը համատեղել է առևտրային ընկերություններում բարձր պաշտոններ զբաղեցնելու հետ, ինչը նրա վրա կոռուպցիայի մեղադրանքներ է առաջացրել։ Նախագահական ժամկետի ավարտից հետո Տոլեդո Կուչինսկին հիմնել է «Agua Limpia» ոչ առևտրային կազմակերպությունը, որը զբաղվել է երկրի հետամնաց շրջաններին մաքուր ջրով ապահովմամբ։
Մասնակցությունը նախագահական ընտրություններին
Նա իր թեկնածությունը դրել է 2011 թվականի նախագահական ընտրություններում, ստացել ձայների 18,5%-ը և գրավել երրորդ տեղը[11]։
Հինգ տարի անց կրկին մասնակցել է ընտրություններին։ 2016 թվականի ապրիլի 10-ի նախագահական ընտրությունների առաջին փուլում 21 տոկոս ձայներով զբաղեցրել է երկրորդ տեղը։ Հունիսի 5-ին կայացած ընտրությունների երկրորդ փուլում հավաքել է ձայների 50,12%-ը՝ փոքր առավելությամբ առաջ անցնելով առաջին փուլի ֆավորիտ Կեյկո Ֆուխիմորիից, որի արդյունքում ընտրվել է Պերուի նոր նախագահ[12]։
Նախագահություն
Նախագահի պաշտոնը ստանձնել է 2016 թվականի հուլիսի 28-ին[13]։
Նրան մեղադրանք է առաջադրվել Կոնգրեսին ստելու համար՝ թաքցնելու իր կապերը բրազիլական «Odebrecht» շինարարական ընկերության հետ, որը ներգրավված է կոռուպցիոն սկանդալի մեջ, որը ազդել է Լատինական Ամերիկայի զգալի մասի վրա։
2017 թվականի դեկտեմբերին նրա դեմ իմպիչմենտի վերաբերյալ քվեարկություն է տեղի ունեցել, սակայն Կուչինսկուն պաշտոնից հեռացնելու օգտին քվեարկել են Պերուի Կոնգրեսի անբավարար թվով պատգամավորներ։
Դրան հաջորդել է Կուչինսկու սկանդալային որոշումը Պերուի նախկին նախագահ Ալբերտո Ֆուհիմորիին ներում շնորհելու մասին, որը 2009 թվականին դատապարտվել է 25 տարվա ազատազրկման՝ իր կառավարման շրջանում մարդու իրավունքների խախտումների համար։ Դա բողոքի ալիք է առաջացրել ամբողջ երկրում։ Պետության նախկին ղեկավարի ներումը, ինչպես պնդել են պերուացի քաղաքագետները, շնորհակալություն է հայտնել Ֆուխիմորիի ընտանիքին՝ իմփիչմենթին խոչընդոտելու հարցում ցուցաբերած օգնության համար։
Սկանդալը ստիպել է Կոնգրեսի շատ անդամների վերանայել իմփիչմենթի մոտեցումները։ Մի շարք նման ելույթներից և քվեարկության հնարավոր արդյունքների պարզ հաշվարկներից հետո կառավարությունում արտակարգ նիստ են անցկացրել, որտեղ ընդունել են իրենց պարտությունը, և Կուչինսկին 2018 թվականի մարտին որոշում է կայացրել հրաժարական տալ[14][15]։
Հետագայում դատարանի որոշմամբ Ֆուխիմորիի ներումը չեղարկվել է[16]։
Հրաժարականից հետո
2019 թվականի ապրիլի 19-ին ձերբակալվել է Պերուի Գերագույն դատարանի կողմից կոռուպցիայի գործով[17]։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- «A 77-year-old liberal economist appears set for a dramatic victory in Peru’s presidential election», վերլուծական հոդված «The Economist»-ում՝ նվիրված 2016 թվականի նախագահական ընտրություններում տարած հաղթանակին