Ռումի
Ռումի (պարս.՝ جلالالدین محمد بلخی, Ջալալ ադ-Դին Մուհամմադ Մոուլանա (Ռումի), սեպտեմբերի 30, 1207[1][2][3], Vakhsh, Խորեզմի թագավորություն[4][5] - դեկտեմբերի 17, 1273[6][1][2][…], Քոնիա, Իկոնայի սուլթանություն[7]), պարսիկ բանաստեղծ, իրավաբան, սուֆի և աստվածաբան։
Ռումի جلالالدین محمد بلخی | |
---|---|
Ծնվել է | սեպտեմբերի 30, 1207[1][2][3] |
Ծննդավայր | Vakhsh, Խորեզմի թագավորություն[4][5] |
Մահացել է | դեկտեմբերի 17, 1273[6][1][2][…] (66 տարեկան) |
Մահվան վայր | Քոնիա, Իկոնայի սուլթանություն[7] |
Գերեզման | Mevlâna Museum և Yeşil Türbe |
Մայրենի լեզու | պարսկերեն |
Կրոն | իսլամ և սուֆիզմ |
Ազդվել է | Շամս Թաբրիզի, Ibn Arabi? և Abdul Qadir Gilani? |
Երկեր | յոթ արվեստներ, Ֆիհի մա ֆիհի, ալ-Մասնավի, Թավրիզիի դիվան և Maktubat? |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, 'ālim, գրող, գրականագետ, փիլիսոփա, Միստիկա և աստվածաբան |
Ամուսին | Gawhar Khatun? |
Ծնողներ | հայր՝ Բահա ալ-Դին Վալադ[8] |
Երեխաներ | Sultan Walad? |
Rumi[9] Վիքիպահեստում |
Կենսագրություն
Մեծագույն սուֆի բանաստեղծ Ջալալ ադ-Դին Մոհամմադ Ռումին ծնվել է Բալխում (այժմ Աֆղանստանի տարածք)։ Սերում է իսլամական աստվածաբանության հայտնի գիտակի ընտանիքից։ Երկար տարիներ հոր հետ Միջին և Մերձավոր Արևելքում շրջագայելուց հետո հաստատվել է սելջուկների մայրաքաղաք Իկոնիայում (Ռում՝ այստեղից էլ նրա «Ռումի» կեղծանունը), որը մշակութային և կրոնական կյանքի կենտրոն էր։ Փայլուն կրթություն է ստացել և՛ հումանիտար, և՛ բնական գիտությունների բնագավառում։ Հոր մահից հետո, 24 տարեկան հասակում փոխարինել է նրան տեղի հայտնի մադրասեում և անմիջապես ճանաչվել հեղինակավոր կրոնական գործիչների կողմից. ստացել է սուֆի շեյխի տիտղոս։
Աշխատանքներ
Նշանավոր է վեց ընդարձակ մասերից բաղկացած նրա «Մասնավի մաանավի» («Պոեմ բարոյագիտական») պոեմը՝ թելադրված Ռումիի և գրառված նրա աշակերտների կողմից։ Այն գրված է երկտողերով (բեյթ), իրենից ներկայացնում է առակների ժողովածու՝ փիլիսոփայական և բարոյա-իմաստասիրական վերջաբանով։ Ռումին ցուցաբերել է կրոնական գիտելիքների խոր իմացություն, բանահյուսական աղբյուրների և սյուժեների գիտակություն։ Նրա քնարական դիվանը ընդգրկում է 2073 կրոնափիլիսոփայական ղազալ և մոտ 2000 ռուբայի։ Կյանքի երկրորդ շրջանում իր ղազալների վերջին բեյթը ստորագրել է ոչ թե իր, այլ իր հոգևոր ուսուցչի՝ մորշեդ Շամս-է Թաբրիզիի (Թավրիզի արև) անունով։ Այդ բանաստեղծությունները համարվում են սուֆիական-միստիկական բանաստեղծության հիրավի կատարյալ օրինակներ։
1957-1967 թվականներին Թեհրանում հրատարակվել է Ռումիի երկերի ժողովածուի (քոլլիյաթ) ութ հատորյակը, Բադի օլ-Զաման Ֆուրուզանֆարի աշխատասիրությամբ։
Ռումիից առայժմ հայտնի հայերեն առաջին թարգմանությունը՝ մեկ երկտող, պահպանվել է 1700-ին գրված մի ձեռագիր մատյանում (Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան, ձեռագիր N 6146)։ Մեր օրերում Ռումիից գազելներ են թարգմանել Ս․ Տարոնցին, Ս․ Ումառյանը։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Ռումիի ստեղծագործությունները (հայերեն թարգմանությամբ) Իսլամական մշակույթի և կապերի կազմակերպության կայքում(չաշխատող հղում)
Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռումի» հոդվածին։ |
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռումի» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 16)։ |