Սպիտակ տան գրոհը
«Սպիտակ տան գրոհը» (անգլ.՝ White House Down), Ռոլանդ Էմիրիխի մարտաֆիլմը, որի սցենարիստը Ջեյմս Վանդերբիլտն է[14][15]։ Գլխավոր դերերում են Չենինգ Թաթումը, Ջեյմի Ֆոքսը և Ջեյմս Վուդսը։ Ֆիլմի պրիմիերան ԱՄՆ-ում կայացել է 2013 թվականի հունիսի 28-ին[16][17][18]։
Սյուժե
Ջոն Քեյլը Կապիտոլիումի պահակախմբի ոստիկաններից էր։ Նա պատրաստվում էր աշխատանքի անցնել Գաղտնի ծառայությունում, ով պետք է պաշտպաներ նախագահին։ Միևնույն ժամանակ նա իր աղջկա՝ Էմիլիի համար շրջայց է կազմակերպում Սպիտակ տանը։ Նա շատ էր հետաքրքրված քաղաքականությամբ, և այդպես Ջոնը ցանկանում է վերականգնել իր և աղջկա հարաբերությունները։
Նույն այդ օրը, մի խումբ զինյալներ նախատեսել էին գրավել Սպիտակ տունը։ Հանցագործները Սպիտակ տուն են մտնում վերանորոգող բրիգադի տեսքով և արագ գրավում են շենքը և գերի վերցնում զբոսաշրջիկներին։ Երբ նախագահ՝ Ջեյմս Սոյերը տեղափոխվում է ստորգետնյա ապաստարան, պարզվում է, որ ահաբեկչական գործողությունները ղեկավարում էր անվտանգության ղեկավարը՝ Մարտին Ուոկերը։ Ջոն Կեյլը վերցնում է զինյալներից մեկի զենքը և սկսում է օգնել Սպիտակ տանը։ Էմիլի Քեյլը իր բջջային հեռախոսով տեսահոլովակ է արձանագրում և այն վերբեռնում է Youtube: Այդ տեսահոլովակով շտաբը ճանաչում է ահաբեկիչներին։ Պենտագոնի օպերատիվ շտաբը հավաքվում է և եզրակացնում, որ Մարտին Ուոկերն այդ արարքը կատարել է իր որդու վրեժը լուծելու համար, ով մահացել էր Իրանում՝ ռազմական առաքելություն կատարելիս։ Սակայն Ուոկերը միայն $400 մլն էր ցանկանում։ Կառավարական շտաբը չէր կարողանում համաձայնության գալ, թե ով պետք է փրկի Սպիտակ տունը. ոստիկանությունը, ՀԴԲ-ն, թե Գաղտնի ծառայությունը։ Ժամանակը գնում է։ Նախագահ Սոյերը և Քեյլը ցանկանում են դուրս գալ շենքից զրահապատ լիմուզինով, սակայն վարանում են ճեղքել վիթխարի ցանկապատը։ Զինյալները շրջապատում են Սոյերին ու Քեյլին և նրանց պարզապես հրաշքով է հաջողվում փախչել նռնակի պայթյունից։ ԶԼՄ-ները սկսում են տարածել նախագահի մահանալու մասին լուրը։
Ըստ ԱՄՆ-ի Սահմանադրության 25-րդ կետի իշխանությունը անցնում է փոխնախագահ Համոնդին։ Միևնույն ժամանակ հաքերները հրթիռ են բաց թողնում №1 տեղամասի վրա։ Փոխնախագահը մահանում է։ ԱՄՆ-ի նոր՝ 46-րդ նախագահը լիազորում է ավիահրթիռ բաց թողնել Սպիտակ տան վրա։ Ուոկերը գտնում է Քեյլի աղջկան և ստիպում է նրան և նախագահին դուրս գալ թաքստոցից։ Այնուհետև նա տիրանում է մի միջուկային ճամպրուկի և ուժով ստիպում է, որպեսզի Սոյերը բացի այն։ Մեջբերելով Վուդրո Վիլսոնին. «Գրիչն ավելի հզոր է, քան՝ սուրը»[19]՝ Սոյերը գրիչով հարվածում է նրան, բայց չի հաջողվում կանգնեցնել Ուոկերին։ Վերջին գոտեմարտում Քեյլը կարողանում է սպանել Ստենցին։ Էմիլին վազում է դեպի մարգագետին մեծ դրոշով և ազդանշան է տալիս մարտիկներին, որպեսզի կանգնեցնեն հարձակումը։ Զինյալները դադարեցրին գրոհը։ Քեյլը հասկանում է, որ այս ամենի մեջ ներգրաված է բարձրաստիճան պաշտոնյաներից մեկը, ով Ուոկերին տվել է միջուկային ճամպրուկի կոդը։ Դավաճանը ժամանակավոր նախագահ Էլայ Ռեֆերսոնն էր։ Նա և Ուոկերը պլանավորել էին Սպիտակ տան գրոհը։
Վերջում Քեյլը դառնում է նախագահի թիկնապահը և նախագահի ինքնաթիռով գնում են հիվանդանոց։
Դերերում
| Դերասան | Դեր |
|---|---|
| Չենինգ Թաթում[20] | Ջոն Քեյլ |
| Ջեյմի Ֆոքս[21] | Ջեյմս Սոյեր (ԱՄՆ նախագահ) |
| Ջեյմս Վուդս[22] | Մարտին Ուոկեր |
| Ջեյսոն Քլարք[23] | Էմիլ Ստենց |
| Ռիչարդ Դենկինս[24] | Էլայ Ռեֆերսոն |
| Մեգի Ջիլենհոլ[25] | Կերոլ Ֆիներտի |
| Ջոի Քինգ[26] | Էմիլի Քեյլ |
| Ռեյտ Նիկոլաս | Դոնի |
| Ջեյմս Ռայմոնդ | Սկիպ Թայլեր |
| Ռաշել Լեֆևր | Մելանի |
| Ռեդիկ Լենս[27] | գեներալ Կոլֆիլդ |
| Ջեյկ Ուեբեր | Թեդ Խոուպ |
| Փիթեր Ջեյկոբսոն | Ուոլես |
Ստեղծում
Sony Pictures Entertainment-ը Վանդերբիլտի սցենարը գնեց 2012 թվականին՝ 3 մլն դոլլարով[15]։ Sony Pictures Entertainment-ը ապրիլին Ռոլանդ Էմերիխին նշանակում է ֆիլմի ռեժիսոր[14]։
Ֆիլմի նկարահանումնեն սկսվել է 2012 թվականի օգոստոսին Մոնրեալում և Վաշինգտոնում[28][29]։
Գրականություն
- George Sylvester Viereck. [Title The Strangest Friendship in History: Woodrow Wilson and Colonel House]. — Aware Journalism, 1976. — 375 с. — ISBN 9780837184135.