Վինչենցո Բելլինի
Վինչենցո Սալվատորե Կարմելո Ֆրանչեսկո Բելլինի (իտալ.՝ Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini, նոյեմբերի 3, 1801[1][2][3][…], Կատանիա, Սիցիլիա, Իտալիայի թագավորություն[4][5] - սեպտեմբերի 23, 1835[1][2][3][…], Պյուտո[4][5]), իտալացի օպերային կոմպոզիտոր։ Գրել է 11 օպերաներ, որոնցից առավել հայտնի են՝ «Լուսնոտը» (1830 թ.), «Նորմա» (1831 թ.) և «Պուրիտաններ» (1835 թ.)։
| Վինչենցո Բելլինի | |
|---|---|
 | |
| Բնօրինակ անուն | իտալ.՝ Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini |
| Ի ծնե անուն | իտալ.՝ Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 3, 1801[1][2][3][…] Կատանիա, Սիցիլիա, Իտալիայի թագավորություն[4][5] |
| Երկիր |  Kingdom of Sicily (1734-1816) |
| Մահացել է | սեպտեմբերի 23, 1835[1][2][3][…] (33 տարեկան) Պյուտո[4][5] |
| Գերեզման | Պեր Լաշեզ[6] և Կատանիայի մայր տաճար |
| Ժանրեր | օպերա և սիմֆոնիա |
| Մասնագիտություն | կոմպոզիտոր |
| Պարգևներ |  |
 Vincenzo Bellini Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
Վինչենցո Բելլինին սերել է երաժիշտների ընտանիքից (հայրը՝ դիրիժոր, պապը՝ երգեհոնահար և երգահան)։ Ուսանել է Նեապոլի երաժշտանոցում։ Գրել է 11 օպերա, որոնցից այսօր առավել հաճախ կատարվողներն են «Կապուլետներ և Մոնտեկիներ» (առաջին կատարումը՝ 1830 թ., «Ֆենիչե» թատրոն, Վենետիկ), «Լուսնոտը» (1831 թ., «Կարկանո» թատրոն, Միլան), «Պուրիտաններ» (1835 թ., Իտալական թատրոն, Փարիզ).
Առավել նշանավոր ստեղծագործությունը «Նորմա» օպերան է (1831 թ., «Լա Սկալա», Միլան)։
Բելլինին իտալական բելկանտո ոճի խոշորագույն վարպետներից է։ Նրա երաժշտության աչքի է ընկնում վառ մեղեդայնությամբ, ճկունությամբ, զարգացման անընդհատությամբ[7]։
Մահացել է 1835 թ. սեպտեմբերի 23-ին Փարիզի արվարձաններից մեկում։
Օպերաներ
- «Ադելսոն և Սալվինի» («Adelson e Salvini»), 1825 թ.
- «Բիանկա և Ջերնանդո» («Bianca e Gernando»), 1826 թ.. «Բյանկա և Ֆեռնանդո» («Bianca e Fernando») անվան տակ՝ 1828 թ.
- «Ծովահենը» («Il pirata»), 1827 թ.
- «Օտարերկրուհին» («La straniera»), 1829 թ.
- «Զաիրա» («Zaira»), 1829 թ.
- «Կապուլետներ և Մոնտեկիներ» («I Capuleti e i Montecchi»), 1830 թ.
- «Էռնանի» (անավարտ), 1830 թ.
- «Լուսնոտը» («La sonnambula»), 1831 թ.
- «Նորմա» («Norma»), 1831 թ.
- «Բեատրիչե դի Տենդա» («Beatrice di Tenda»), 1833 թ.
- «Պուրիտաններ» («I puritani»), 1835 թ.
Ծանոթագրություններ
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վինչենցո Բելլինի» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 365)։  |