Le algebra[1] (del arabe: الجبر, al-ğabr) es le branca del mathematica que studia le generalisation de relationes e de structuras. Con le geometria e le analyse, le algebra es un del tres brancas major del mathematica moderne.
Multe personas intende le algebra como le studio del equationes. Sed iste studio es solmente un uso special de iste generalissime branca mathematic. Le Theoria de gruppos es le prime subbranca del algebra e illo ha multe usos pro altere brancas del mathematica, del physica e de altere scientias.
Etymologicamente, le parola proveni del arabe (le arabes lo appellava etiam Amucabala) جبر (yebr) (al-dejaber), que significa reduction, operation chirurgic per le qual se reduce le ossos luxate o fracte (le algebrista esseva le medico reparator de ossos).
Le algebra habeva su prime avantias in le civilisationes de Babylonia e de Egypto, in le secunde millennio ante Christo. Iste civilisation usava originalmente le algebra pro resolver equationes del prime e del secunde grado.
Le algebra continuava su progresso constante in Grecia antique. Le grecos usava algebra pro exprimer equationes e theoremas; un exemplo es le Theorema de Pythagoras. Le mathematicos le plus eminente in iste tempore esseva Archimedes, Heron e Diophante. Archimedes se basava mathematicamente in su tractatos del physica e del geometria spatial. Heron esseva un altere que se basava in illos pro facer alcunes de su inventiones, como le prime machina de vapor. Diophante esseva le greco que contribueva le plus a iste area del scientia: su principal travalios esseva le analyse dyophantic e le obra Le Arithmeticas, que recompila tote le scientia del algebra.
