.jpg) | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SK Končar | |||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Filip Zubčić (ur. 27 stycznia 1993 w Zagrzebiu) – chorwacki narciarz alpejski, wicemistrz świata.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 29 listopada 2008 roku na przełęczy Kreuzberg, gdzie w zawodach juniorskich w slalomie zajął szóste miejsce. W 2010 roku został zgłoszony do startu w gigancie na mistrzostwach świata juniorów w Regionie Mont Blanc, jednak ostatecznie nie wystartował[1]. Jeszcze czterokrotnie startował w zawodach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Jasnej w 2014 roku, gdzie zajął 22. miejsce w gigancie[2].
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 28 października 2012 roku w Sölden, gdzie nie zakwalifikował się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze punkty zdobył 12 grudnia 2014 roku w Åre, gdzie zajął 25. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 11 stycznia 2020 roku w Adelboden, kończąc rywalizację w gigancie na drugiej pozycji. Rozdzielił tam Žana Kranjca ze Słowenii oraz sklasyfikowanych ex aequo Henrika Kristoffersena z Norwegii i Francuza Victora Muffata-Jeandeta. W klasyfikacji generalnej sezonu 2020/2021 zajął piąte miejsce, a w klasyfikacji giganta był trzeci. Trzecie miejsce w klasyfikacji giganta zajął także w sezonach 2019/2020 i 2023/2024.
W 2014 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w gigancie[3]. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu jego najlepszym wynikiem było dwunaste miejsce w superkombinacji[4]. Podczas mistrzostw świata juniorów w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku wywalczył srebrny medal w gigancie równoległym, rozdzielając na podium Francuza Mathieu Faivre'a i Loïka Meillarda ze Szwajcarii[5]. Na tej samej imprezie był też czwarty w gigancie, przegrywając walkę o podium z Austriakiem Marco Schwarzem o 0,72 sekundy[6]. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie był dziesiąty w gigancie[7] i osiemnasty w slalomie[8].
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF1 | 19 lutego | 2014 |  Soczi | Gigant | 2:45,29 | — |  Ted Ligety |
| 12. | 13 lutego | 2018 |  Pjongczang | Superkombinacja | 2:06,52 | +3,08 |  Marcel Hirscher |
| DNF | 16 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:24,44 | - | Matthias Mayer |
| 24. | 18 lutego | 2018 | Pjongczang | Gigant | 2:18,04 | +3,80 | Marcel Hirscher |
| DNF1 | 22 lutego | 2018 | Pjongczang | Slalom | 1:38,99 | - |  André Myhrer |
| 10. | 13 lutego | 2022 |  Pekin | Gigant | 2:09,35 | +2,74 |  Marco Odermatt |
| 18. | 16 lutego | 2022 | Pekin | Slalom | 1:44,09 | +2,59 |  Clément Noël |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 30. | 20 lutego | 2011 |  Ga-Pa | Slalom | 1:41,72 | +8,76 | Jean-Baptiste Grange |
| 28. | 15 lutego | 2013 | Schladming | Gigant | 2:28,92 | +7,50 | Ted Ligety |
| DNF2 | 17 lutego | 2013 | Schladming | Slalom | 1:51,03 | - | Marcel Hirscher |
| 16. | 13 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Gigant | 2:34,16 | +2,86 | Ted Ligety |
| 13. | 15 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Slalom | 1:57,47 | +3,34 | Jean-Baptiste Grange |
| 31. | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 | +3,67 |  Erik Guay |
| DNF2 | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:26,33 | - | Luca Aerni |
| 9. | 14 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Drużynowo | - | - | Francja |
| 19. | 17 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Gigant | 2:13,31 | +1,98 | Marcel Hirscher |
| 29. | 6 lutego | 2019 | Åre | Supergigant | 1:24,20 | +2,08 |  Dominik Paris |
| DNS | 9 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:19,98 | - |  Kjetil Jansrud |
| 40. | 11 lutego | 2019 | Åre | Superkombinacja | 1:47,71 | +5,72 | Alexis Pinturault |
| 19. | 15 lutego | 2019 | Åre | Gigant | 2:20,24 | +2,81 | Henrik Kristoffersen |
| 26. | 17 lutego | 2019 | Åre | Slalom | 2:05,86 | +4,25 | Marcel Hirscher |
2. | 16 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Gigant równoległy | - | - | Mathieu Faivre |
| 4. | 19 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Gigant | 2:05,86 | +1,59 | Mathieu Faivre |
| DNF2 | 21 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo | Slalom | 1:46,48 | - | Sebastian Foss Solevåg |
| 8. | 17 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Gigant | 2:34,08 | +2,20 | Marco Odermatt |
| 11. | 19 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel | Slalom | 1:39,50 | +0,73 | Henrik Kristoffersen |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNS1 | 31 stycznia | 2010 | Region Mont Blanc | Gigant | 2:17,55 | - | Mathieu Faivre |
| 43. | 30 stycznia | 2011 | Crans-Montana | Gigant | 2:19,62 | +9,61 | Alexis Pinturault |
| 29. | 31 stycznia | 2011 | Crans-Montana | Slalom | 1:28,54 | +7,52 | Reto Schmidiger |
| 23. | 3 marca | 2012 | Roccaraso | Supergigant | 1:02,73 | +1,61 | Ralph Weber |
| 31. | 7 marca | 2012 | Roccaraso | Gigant | 2:39,50 | +4,19 | Henrik Kristoffersen |
| DNF1 | 9 marca | 2012 | Roccaraso | Slalom | 1:38,44 | - |  Santeri Paloniemi |
| 46. | 24 lutego | 2013 | Québec | Supergigant | 58,49 | +2,42 | Thomas Mayrpeter |
| DNF2 | 25 lutego | 2013 | Québec | Gigant | 2:20,75 | - | Aleksander Aamodt Kilde |
| DNF1 | 26 lutego | 2013 | Québec | Slalom | 1:59,40 | – | Manuel Feller |
| 22. | 4 marca | 2014 |  Jasná | Gigant | 2:03,14 | +4,66 | Henrik Kristoffersen |
| DSQ1 | 5 marca | 2014 | Jasná | Slalom | 1:37,21 | - | Henrik Kristoffersen |
Adelboden – 11 stycznia 2020 (gigant) – 2. miejsce
Naeba – 22 lutego 2020 (gigant) – 1. miejsce Hinterstoder – 2 marca 2020 (gigant) – 2. miejsce Santa Caterina – 5 grudnia 2020 (gigant) – 1. miejsce Santa Caterina – 7 grudnia 2020 (gigant) – 3. miejsce Adelboden – 8 stycznia 2021 (gigant) – 2. miejsce Adelboden – 9 stycznia 2021 (gigant) – 2. miejsce
Bansko – 27 lutego 2021 (gigant) – 1. miejsce Lenzerheide − 20 marca 2021 (gigant) – 2. miejsce Val d’Isère − 12 grudnia 2021 (slalom) – 3. miejsce Alta Badia – 17 grudnia 2023 (gigant) – 2. miejsce Adelboden – 6 stycznia 2024 (gigant) – 3. miejsce
