SGP/Lohner E1
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Skład wagonów SGP E1 i Lohner c3 w Krakowie | |||
Kraj produkcji | |||
---|---|---|---|
Dane techniczne | |||
Liczba członów | 2 | ||
Długość | 19 711 mm | ||
Szerokość | 2 200 mm | ||
Wysokość | 3 200 mm | ||
Masa | 24 400 kg | ||
Rozstaw wózków | 6 000 mm | ||
Rozstaw osi w wózkach | 1 800 mm | ||
Moc silników | 2 × 150 kW | ||
Prędkość maksymalna | 70 km/h | ||
Wnętrze | |||
Liczba miejsc siedzących | 33 | ||
Liczba miejsc ogółem | 151 | ||
Niskopodłogowość | 0% | ||
Wysokość podłogi | 897 mm | ||
|
SGP/Lohner E1 – typ tramwaju produkowanego w zakładach Lohner (od 1972 Rotax) (numery taborowe 4461–4560) i Simmering-Graz-Pauker (numery taborowe 4631–4868) w latach 1969–1976[1]. Jedynym odbiorcą było przedsiębiorstwo w Wiedniu. Stanowiły ulepszenie produkowanych od 1959 roku tramwajów typu E, będących licencyjną wersją niemieckiego Düwag GT6[2]. Od 1970 roku montowano w nich półautomatyczny system sterowania jazdą Geamatic[2]. W latach osiemdziesiątych wyposażenie wagonów poddano głębokiej modernizacji wprowadzając wiele układów elektronicznych do sterowania wagonów, dzięki temu uzyskano dużo lepsze warunki bezpieczeństwa pasażerów i pracy motorniczego.
Typ E1 może być łączony z doczepami typu c3. Zyskuje się wtedy dodatkowe 32 miejsca siedzące i 75 stojących. Doczepa ma długość 14 700 mm, szerokość taką jak E1, a waży 11 600 kg. Wszystkie zostały wyprodukowane w zakładach Lohner w latach 1959–1962.
Po wymianie taboru w Wiedniu, wagony E1 zostały sprzedane za granicę, w tym do Polski.
MPK w Krakowie posiada i użytkuje od 2004 roku 75 wagonów typu E1 i 65 doczep typu c3[3].
Tramwaje Śląskie posiadają obecnie i użytkują 4 wagonów typu SGP E1, w których przeprowadzono remonty i zmieniono zewnętrzną stylistykę pojazdów. Wprowadzono je do użytku w 2011 roku[2]. Od 15 marca 2021 tramwaje zostają wyłączone z użytkowania[4].
Tramwaje tego typu jeżdżą również w Sarajewie.
Silnikowe |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Doczepne |
|