Flámæli

Flámæli (líka kallað flámælgi, flámælska, og hljóðvilla) var framburðarbreyting sem varð útbreidd á fyrri hluta 20. aldar á Íslandi, sér í lagi á Vesturlandi og Suðurlandi.^[1] Sérhljóðin i og u lækkuðu í framburði svo að vinur hljómaði eins og venör og skyr hljómaði eins og sker, á meðan sérhljóðin e og ö hækkuðu í framburði svo að spölur hljómaði eins og spulur og melur hljómaði eins og milur.^[2]

Þessi framburðarbreyting þótti afar ljót og var kölluð hljóðvilla.^[3] Hún var áberandi upp úr 1940 í máli fólks á Suðvesturlandi og Austfjörðum, en líka norður í Húnavatnssýslu.^[1] Sérstök herferð var sett af stað um 1940–1960 í barnaskólum til að útrýma flámæli.^[3] RÚV og Þjóðleikhúsið höfðu þá stefnu að hljóðvilla væri ekki viðhöfð.^[4] Árið 1929 voru 42% barna í Reykjavík flámælt en árið 1960 var búið að útrýma flámæli meðal barna.^[5]