სინათლის ნაკადი

სინათლის ნაკადი (აღნიშვნა: ${\displaystyle \Phi _{v}}$) — ფიზიკური სიდიდე, რომელიც ასახავს სინათლის სიდიდეს, რომლითაც ფასდება გამოსხივების ნაკადი, ე. ი. ოპტიკური გამოსხივების სიმძლავრე, თავის მიერვე გამოწვეული სინათლის შეგრძნების მიხედვით [უფრო ზუსტად თავისი მოქმედების მიხედვით სინათლის სელექციურ მიმღებზე, რომლის სპექტრულ მგრძნობიარობას განსაზღვრავს გამოსხივების ფარდობითი სპექტრული სინათლოვანი ეფექტურობის ${\displaystyle V(\lambda )}$ ფუნქცია, სადაც ${\displaystyle \lambda }$ სინათლის ტალღის სიგრძე ვაკუუმში]. სინათლის ნაკადის ერთეულია ლუმენი. ${\displaystyle \Phi _{v}}$ სინათლის ნაკადი ${\displaystyle \Phi _{e}}$ გამოსხივების ნაკადთან დაკავშირებულია თანაფარდობით:

${\displaystyle \Phi _{v}=K_{\mathrm {m} }\int _{0}^{\infty }\Phi _{\mathrm {e} ,\lambda }(\lambda )\,V(\lambda )\,\mathrm {d} \lambda }$,

სადაც კმ სპექტრული სინათლოვანი ეფექტურობის მაქსიმალური მნიშვნელობაა, რომელიც ≈ 680 ლმ·ვტ⁻¹ (როცა ტალღის სიგრძე 555 ნმ-ია).