სულთანი

სულთანი (არაბ. سلطان‎ — ძალაუფლება: ხელმწიფე, მბრძანებელი) — ხელმწიფის ტიტული ზოგიერთ მაჰმადიანურ ქვეყანაში. თურქეთში შემორჩა 1922 წლამდე. მაროკოში — 1957 წლამდე. სულთანი იყო ეგვიპტის მმართველი XIII—XVI საუკუნეებში და 1914—1922 წლებში. სულთანის ტიტულს ატარებენ მსხვილი ფეოდალები დასავლეთ აფრიკის მუსულმანულ ქვეყნებში. ომანის მმართველი, ზოგი ტომის ბელადი სამხრეთ არაბეთში.

თავდაპირველად ეს სიტყვა არაბულში აბსტრაქტული ზედსართავი იყო და ნიშნავდა „ძალას“, „ავტორიტეტს“ ან „მმართველობას“, წარმოებული არაბული სიტყვიდან سلطة - სულთაჰ. მოგვიანებით ის ზოგიერთი მაჰმადიანი მმართველის წოდება გახდა, რომელსაც აბსოლუტური ძალაუფლება ეპყრა ხელთ.