The Doors
The Doors — ამერიკული როკ-ჯგუფი, ჩამოყალიბებული 1965 წელს ლოს-ანჯელესში, ვოკალისტ ჯიმ მორისონის, კლავიშისტ რეი მანზარეკის, გიტარისტ რობი კრიგერის და დრამერ ჯონ დენსმორის მიერ. The Doors ითვლება უნიკალურ და 1960-იანი წლების ერთ-ერთ სკანდალურ და გავლენიან როკ-ჯგუფად - როგორც მორისონის ტექსტების და ქარიზმის, ასევე მისი არაპროგნოზირებადი ქცევის გამო. 1971 წლის 3 ივლისს იგი 27 წლის ასაკში დაიღუპა. დარჩენილი წევრები ტრიოს სახით გამოდიოდნენ 1973 წლამდე.[5]
 | |
|---|---|
 The Doors - პრომო-ფოტო | |
| ბიოგრაფია | |
| წარმოშობა | ლოს-ანჯელესი, კალიფორნია, აშშ |
| ჟანრ(ებ)ი | |
| აქტიური | 1965–73 (გაერთიანებები: 1978, 1993, 1997, 2000, 2011) |
| ლეიბლ(ებ)ი |
|
| ყოფილი წევრები | ჯიმ მორისონი რეი მანზარეკი ჯონ დენსმორი რობი კრიგერი |
| საიტი | thedoors.com |
| The Doors ვიკისაწყობში | |
ჯგუფის სახელი მომდინარეობს ოლდოს ჰაქსლის წიგნის აღქმის კარები[6] სათაურიდან, რომელიც, თავის მხრივ, უილიამ ბლეიკის ციტატას უკავშირდება: „აღქმის კარები დაწმენდილი რომ იყოს, ყველაფერი ადამიანის წინაშე ისე წარსდგებოდა, როგორც ის სინამდვილეშია - უსასრულოდ.“[7]
1966 წელს The Doors-მა Elektra Records-თან კონტრაქტი გააფორმა და 1967-1971 წლებში რვა ალბომი გამოსცა. აქედან შვიდი მოხვდა Billboard 200-ის სათავეში და პლატინის ან უფრო მაღალი სტატუსები მოიპოვა. პირველი ალბომი იყო The Doors, რომელსაც მოჰყვა Strange Days (1967), Waiting for the Sun (1968), The Soft Parade (1969), Morrison Hotel (1970), Absolutely Live (1970) და L.A. Woman (1971). საერთო ჯამში მათ აშშ-ში მიიღეს 20 ოქროს, 14 პლატინის და 5 მულტიპლატინის ჯილდო.[8] 1971 წლის ბოლოსთვის ცნობილი იყო, რომ The Doors-მა აშშ-ში გაყიდა 4.190.457 ალბომი და 7.750.642 სინგლი.[9] აშშ-ში მათი სამი სინგლიდან თითო გაიყიდა 3 მილიონი ასლის სახით - "Light My Fire", "Hello, I Love You" და "Touch Me". მორისონის გარდაცვალების შემდეგ დარჩენილმა ტრიომ გამოუშვა Other Voices და Full Circle, კრიგერის და მანზარეკის ვოკალებით. სამი წევრი აგრეთვე მუშაობდა An American Prayer-ზე (1978), რომელზეც მორისონის საუბარი ჟღერს, ისევე, როგორც 1997 წლის ი შესულ ბოქს-სეტში "Orange County Suite"-ზე. მანზარეკი, კრიგერი და დენსმორი 2000 წელს გაერთიანდნენ და VH1-ის "Storytellers"-ში გამოვიდნენ. მათ აგრეთვე ჩაწერეს Stoned Immaculate: The Music of the Doors, სხვა მუსიკოსების მონაწილეობით.
მიუხედავად იმისა, რომ ჯგუფის აქტიური კარიერა 1973 წელს დასრულდა, მათი პოპულარობა გაგრძელდა. RIAA-ს თანახმად, მხოლოდ აშშ-ში საერთო ჯამში გაიყიდა მათი 33 მილიონი ჩანაწერი[10], მსოფლიოში კი - 100 მილიონი[11], რითაც The Doors ყველა დროის ერთ-ერთი გაყიდვადი ჯგუფია.[12] იგი მოხვედრილა მრავალი გამოცემის მიერ შედგენილ საუკეთესო შემსრულებლების სიებში. Rolling Stone-მა The Doors საასახელად ყველა დროის 100 საუკეთესო შემსრულებელს შორის.[13] გამოცემის მიერ შედგენილ „ყველა დროის 500 საუკეთესო ალბომის“ სიაში მოხვდა ალბომები The Doors (1967), L.A. Woman (1971) და Strange Days (1967), შესაბამისად, 42-ე, 362-ე და 407-ე პოზიციებზე.
მნიშვნელოვანია, რომ The Doors იყო პირველი ამერიკული ჯგუფი, რომელმაც დააგროვა რვა ოქროს და პლატინის გრამფირფიტა.[14]
2002 წელს მანზარეკი და კრიგერი კვლავ ერთად გამოდიოდნენ, სახელით Doors of the 21st Century, ვოკალისტ იენ ესტბერის (The Cult) მონაწილეობით. დენსმორმა გადაწყვიტა, პროექტში მონაწილეობა არ მიიღო და, მორისონის მემკვიდრეებთან ერთად, დუეტს უჩივლა ჯგუფის სახელის გამოყენების გამო. დავა მის სასარგებლოდ გადაწყდა. ამიტომ, დუეტმა სახელი შეიცვალა და Riders On the Storm გახდა, მოგვიანებით კი - Manzarek-Krieger. 2013 წლამდე, მანზარეკის 74 წლის ასაკში გარდაცვალებამდე, ისინი ერთად გამოდიოდნენ.
ჯგუფი, მისი ნაშრომები და მორისონის პიროვნება ითვლება 1960-იანი წლების კონტრკულტურის ნაწილად.[15][16][17][18][19] 1993 წელს The Doors როკ-ენ-როლის დიდების დარბაზში შეიყვანეს.
ისტორია
წარმოშობა: 1965-1966
The Doors-ის წარმოშობა ნაცნობების და UCLA კინოხელოვნების სკოლის სტუდენტების, ჯიმ მორისონის და რეი მანზარეკის შემთხვევითი შეხვედრის წყალობით მოხდა ვენის ბიჩში, კალიფორნია 1965 წლის ივლისში. მორისონმა მანზარეკს უთხრა, რომ სიმღერებს წერდა და უკანასკნელის წაქეზებით მორისონმა Moonlight Driveიმღერა. მორისონის სიმღერის ტექსტებით მოხიბლულმა მანზარეკმა ჯგუფის შექმნა ივარაუდა.
კლავიშზე დამკვრელი მანზარეკი თავის ძმასთან, რიკ მანზარეკთან ერთად ჯგუფ Rick and The Ravens-ში იყო, მაშინ როდესაც რობი კრიგერი და ჯონ დენსმორი The Psychedelic Rangers-ში უკრავდნენ და მანზარეკს იოგის და მედიტაციის სეანსებიდან იცნობდნენ. აგვისტოში, დენსმორი ჯგუფს შეუერთდა და The Ravens-ის წევრებთად და ბას-გიტარისტ პეტი სალივანთან ერთად ექვს სიმღერიანი დემო ჩაწერა 1965 წლის სექტემბერში. ის ფართოდ გავრცელდა არალეგალურად და მთლიანად The Doors-ის 1997 წლის ბოქს-სეტში გამოჩნდა.
დისკოგრაფია
მთავარი სტატია: The Doors-ის დისკოგრაფია.- The Doors (1967)
- Strange Days (1967)
- Waiting for the Sun (1968)
- The Soft Parade (1969)
- Morrison Hotel (1970)
- L.A. Woman (1971)
- Other Voices (1971)
- Full Circle (1972)
- An American Prayer (1978)
ლიტერატურა
- Ashcroft, Linda. Wild Child: Life with Jim Morrison. Hodder & Stoughton Ltd, 1997-8-21. ISBN 978-0-340-68498-6
- Densmore, John. Riders on the Storm: My Life with Jim Morrison and the Doors. Delacorte Press, 1990-8-1. ISBN 978-0-385-30033-9
- Doors, The and Fong-Torres, Ben. The Doors. Hyperion, 2006-10-25. ISBN 978-1-4013-0303-7
- Jakob, Dennis C. Summer With Morrison. Ion Drive Publishing, 2011. ISBN 978-0-9817143-8-7
- Marcus, Greil. The Doors: A Lifetime of Listening to Five Mean Years. PublicAffairs, 2011. ISBN 978-1-58648-945-8
- Shaw, Greg. The Doors On The Road. Omnibus Press, 1997. ISBN 978-0-7119-6546-1
- Sugerman, Danny. The Doors: The Complete Lyrics. Delta, 1992-10-10. ISBN 978-0-385-30840-3
რესურსები ინტერნეტში
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „The Doors“ ვიკისაწყობში.- ოფიციალური საიტი
- The Doors როკ-ენ-როლის დიდების დარბაზში
