Ordo Hospitalis

Ordo Fratrum Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani,[1] pleno titulo Supremus Militaris Ordo Hospitalarius Sancti Ioannis Hierosolymitani Rhodiensis et Melitensis,[2] brevius Ordo Hospitalis,[3][4] est ordo militaris saeculo duodecimo conditus, qui peregrinatores ad Hierosolymas defendebat. Milites Fratres Hospitalarii appellare licet.

Crux Melitensis

Historia

Palazzo di Malta, Via dei Condotti 68 Roma.

Raimundus Podiensis fuit primus ordinis magnus magister, anno 1145 creatus. In expeditionibus sacris, milites hospitalarii cum Musulmanis pugnaverunt, et regna Christiana defendendi causa castella et praesidia aedificaverunt. Anno 1291, milites ultimum praesidium amiserunt in Sancto Iohanne de Acre.

Terra sancta amissa, milites peregrinatores defenderunt ab insulis Mediterranei, Rhodo et Cypro usque ad obsidionem Turcorum anno 1522. In hoc proelio, ordinis vexillum mutatum est a nigro ad rufum ob multum sanguinem a militibus amissum. Tunc Carolus I Hispaniae ordini insulam Melitam anno 1530 concessit dummodo tributum regi Hispaniae quotannis donaret, quod singulum fuisse ferunt falconem peregrinum.

Milites Melitam usque ad annum 1798 rexerunt, cum Napoleo insulam caperet, eos expellens.

Hodie ordo est civitas sine territorio(en), Romae constituta.

Constitutiones et regulae

Equites Ordinis Hospitalis, quattuor vota faciebant inter quae votum castitatis (sed non caelibatus ut sacerdotes faciunt), sed vota solum cum erant viginti quinque annos nati proferebant[5]. Fuerunt tamen equites quibus licuit matrimonio iungi, ut in Polonia et Lithuania cum novus Prioratus institutus esset[6]. Nonnunquam equites a pueritia aut a cunis recipiebantur erant equites a minoritate[7].

Notae

Bibliographia

  • Petrus Franciscus de Tonduti Sieur de Saint Leger, Tractatus de pensionibus ecclesiasticis (etc.) adjicitur selectarum atque recentissimarum rotae Romanae decisionum centuria; nunc primum in lucem prodit, Lugduni, Borde 1661, Borde, 1661 [2]
  • Abbé de Vertot, de l’académie des Belles Lettres, Histoire des chevaliers hospitaliers de S. Jean de Jerusalem, appellez depuis les chevaliers de Rhodes, et aujourd’hui les chevaliers de Malte, A Paris, chez Rollin, Quillau, Desaint, 1726, avec approbation et privilège du Roy. (4 volumina).
  • [Révérend Père Pouget, prêtre de l'Oratoire], Instructions sur les principaux devoirs des chevaliers de Malte, dressées par l’auteur du cathéchisme de Montpellier, sur les Memoires d’un Chevalier de Malte : A l’usage des Chevaliers, de leurs Confesseurs, et de tous ceux qui veulent entrer ou faire entrer leurs enfants dans cet Ordre. Où l’on trouvera des veritez importantes pour toutes sortes d’Estats. A Paris, chez Nicolas Simart, Imprimeur et Libraire ordinaire de Monseigneur le Dauphin, ruë S. Jacques, au Dauphin. M. DCC. XII (1712). Avec Approbations, et Privilege du Roy. [3]
  • Adamson, Donald. 2011. St John in Cornwall. The Cornish Banner Cornubiae.
  • Forey, Alan J. 2005. Desertions and Transfers from Military Orders (twelfth to early-fourteenth centuries). Traditio 60:143–200. Novi Eboraci
  • Le Roulx, J. Delaville. 18941906. Cartulaire général de l'Ordre des Hospitaliers de Saint-Jean de Jérusalem. 4 voll. Lutetiae.

Nexus interni

Magni Magistri Ordinis Hospitalis

Girardus 1120 • Raimundus de Podio 1120 • Augerius de Balben c. 1159 • Arnaldus de Comps 1162 • Gilbertus Assaili 1163 • Castus thesaurarius c. 1170 • Iosbertus Syrus c. 1172 • Rogerius de Molendinis 1177 • Hermegaudus d'Aps 1188 • Garnerius de Neapoli 1190 • Gaufridus de Duisono 1193 • Alphonsus de Portugale 1203 • Gaufridus Rat 1206 • Garinus de Monteacuto 1207 • Bertrandus de Texi c. 1228 • Gerinus 1231 • Bertrandus de Comps 1236 • Petrus de Villa Brida c. 1239 • Guillelmus de Castello Novo 1242 • Hugo de Revel 1258 • Nicolaus Lorgne 1277 • Ioannes de Villiers 1284 • Odo de Pinibus 1294 • Guillelmus de Villareto 1296 • Fulco de Villareto 1305 • Elionus de Villanova 1319 • Deodatus Gozonensis 1346 • Petrus de Corneillan 1353 • Rogerius de Pins 1355 • Raimundus Berengarius 1364 • Robertus de Iulliaco 1374 • Ioannes de Heredia 1376 • Ricardus Caracciolo 1383 • Philibertus de Naillac 1396 • Antonius Fluvianus 1421 • Ioannes de Lastic 1437 • Iacobus de Milly 1454 • Petrus Raimundus Zacosta 1461 • Ioannes Baptista Ursinus 1467 • Petrus d'Aubusson 1476 • Emericus d'Amboise 1503 • Guido de Blanchefort 1512 • Fabricius de Carretto 1513 • Philippus Villiersius ex Insula-Adami 1521 • Pierinus du Pont 1534 • Desiderius de Saint Jaille 1535 • Ioannes de Homedes 1536 • Claudius de la Sengle 1553 • Ioannes de Valletta 1557 • Petrus de Monte 1568 • Ioannes de la Cassière 1572 • Hugo de Loubenx Verdala 1581 • Martinus Garces 1595 • Alofius de Wignacourt 1601 • Ludovicus de Vasconcellis 1622 • Antonius de Paula 1623 • Ioannes de Lascaris-Castellar 1636 • Antonius de Redin 1657 • Annet de Clermont-Gessant 1660 • Raphael Cotoner 1660 • Nicolaus Cotoner 1663 • Gregorius Carafa 1680 • Adrianus de Wignacourt 1690 • Raimundus Perellos y Roccaful 1697 • Marcus Antonius Zondadari 1720 • Antonius Manuel de Vilhena 1722 • Raimundus Despuig 1736 • Manuel Pinto de Fonseca 1741 • Franciscus Ximenes de Texada 1773 • Emmanuel de Rohan-Polduc 1775 • Ferdinandus de Hompesch 1797 • Paulus I (imperator Russiae) 1799 • Ioannes Baptista Tommasi 1803 • vacat • Ioannes Baptista Ceschi a Santa Croce 1879 • Galeas de Thun et Hohenstein 1905 • Ludovicus Chigi Albani della Rovere 1931 • vacat • Angelus de Mojana 1962 • Andreas Bertie 1988 • Matthaeus Festing 2008 • Iacobus Dalla Torre 2018