मैथिली साहित्य

मैथिली मुख्यतः भारतक उत्तर-पूर्व बिहार ,झारखण्ड, उत्तर प्रदेश, बङ्गाल, उडीसा, असाम आ नेपाल देशक साथे विभिन्न देशसभमे ई भाषा बोलल जाइत अछि।[१] बिहारक सोलहटा जिलासभ में सँ (मधुबनी, दरभंगा, समस्तीपुर, मुजफ्फरपुर,खगड़िया, कटिहार, अररिया, किशनगंज, सुपौल, मधेपुरा, मुङ्गेर, भागलपुर, सहरसा, पूर्णिया, सीतामढ़ीबेगूसराय) सहित नेपालक सात जिलासभमें (धनुषा जिला, महोत्तरी जिला, सिराहा जिला, सर्लाही जिला, सप्तरी जिला, सुनसरी जिलामोरङ) मे खास करि ई भाषा प्रमुख रूपसँ बोलल जाइत अछि। एकर क्षेत्र लगभग ३०,००० वर्गमीलमें व्याप्त अछि। मैथिली भाषाक सांस्कृतिक केन्द्र भारतमें मधुबनी, दरभंगा,सितामढ्ढी, सहरसा, मुज्जफपुर, देवघर,भागलपुर आ नेपालमें मधेश प्रदेश आ कोशी प्रदेश सहित लगभग समुचा देश भरि बाजल जाइत अछि, मैथिली भाषा बाजनिहारक हिसाबसँ नेपालक दोसर सभसँ पैग भाषा सेहो छी। [२][३]

मिथिलाक्षर (मैथिली) लिपि

मैथिली साहित्यक काल विभाजन

आदिकाल

मध्यकाल

मध्यकाल-२ (१६००-१६६०)

मध्यकाल-३ (१६००-१६९०ई.)

मध्यकाल-४ (१६००-१८९०)

आधुनिक काल

नाटक

पत्रिका

एहो सभ देखी

बाह्य जडीसभ

सन्दर्भ सामग्रीसभ