Мирјана Грос

Грос е родена во Загреб од родители Евреи, Мавро и Ела Грос, на 22 мај 1922 година. За време на Втората светска војна и окупацијата на Југославија, Грос и нејзините родители се криеле во близина на Загреб во селото Дрење Брдовечко до 1943 година, кога биле уапсени од нацистите. Таа и нејзината мајка биле депортирани во концентрациониот логор Равенсбрик каде што работеле како принудни работници за Сименс и Халске АГ за производство на бомби. Нејзиниот татко бил депортиран во Бухенвалд. Таткото на Грос и другите членови на нејзиното семејство загинале за време на Холокаустот , таа и нејзината мајка сепак преживеале.^{[4] [5]}

По војната станала реномирана југословенска професорка по историја.^[6] Во текот на нејзината кариера, Грос ја проучувала хрватската историја од 19 век и историската методологија. Во 1970-тите завршила неколку истражувачки проекти за модерната хрватска историја.^[7] Автор е на книги за Партијата на правата, Анте Старчевиќ и Еуген Кватерник, меѓу другите теми.

Во 1997 година, Институтот за хрватска историја на Факултетот за хуманистички и општествени науки, Универзитетот во Загреб, и посветил и објавил репрезентативна збирка научни статии во чест на Грос.^[8]

Грос починала на 23 јули 2012 година, на 90-годишна возраст и била погребана на гробиштата Мирогој.^{[9] [10]}

Во 2001 година, Грос ја добила наградата Јосип Јурај Штросмаер за најуспешно и постигнато научно дело „Автентична партија на правата“, објавено во Хрватска и хрватската дијаспора. Во 2005 година, Грос била именувана меѓу 35-те најважни жени во историјата на Хрватска.^[11]