പറയൻ തുള്ളൽ

മല്ലിക: ഒരു സം‍സ്കൃത‍വർണ്ണവൃത്തം. ധൃതി എന്ന ഛന്ദസ്സിൽ പെട്ട (ഒരു വരിയിൽ 18 അക്ഷരങ്ങൾ) സമവൃത്തം . ^{[3][better source needed]}

ഈ കലാരൂപത്തിന്റെ വേഗത വളരെ മന്ദഗതിയിലാണ് . ആംഗ്യങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് അവതാരകൻ പാട്ടുകളുടെ അർത്ഥം വിശദീകരിക്കുന്നു . ഈ കലാരൂപത്തിൽ നൃത്തം വളരെ കുറവാണ് . സാധാരണയായി പറയൻ തുള്ളലിന്റെ കഥകൾ ആത്മീയ കാര്യങ്ങളാണ് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് .

• സഭാപ്രവേശം
• ത്രിപുരദഹനം
• കുംഭകർണവധം
• ദക്ഷയാഗം
• കീചകവധം
• പുളിന്ദീമോഷം
• സുന്ദോപസുന്ദോപാഖ്യാനം
• നാളായണീചരിതം
• ഹരിശ്ചന്ദ്രചരിതം
• പാഞ്ചാലി സ്വയംവരം
• പഞ്ചേന്ദ്രാേപാഖ്യാനം

സർപ്പഫണവും ശിവലിംഗവും ഉള്ള കിരീടമാണ് പറയൻതുള്ളലിന്റെ പെട്ടെന്ന് കണ്ണിൽപെടുന്ന പ്രത്യേകത . ദേഹത്ത് മുഴുവൻ ഭസ്മമോ ചന്ദനമോ തേക്കുന്നു . വാലിട്ടുകണ്ണെഴുതും . കൈമെത്ത, അമ്പടി, ഉടുത്തുകെട്ട്, വലതുകാലിൽ വാകച്ചിലമ്പ്, കച്ചമണി എന്നിവയും ധരിക്കുന്നു. ഉടുത്തുകെട്ടിന് ചുവന്ന പട്ട് വേണം . അതിനു മുകളിൽ മറ്റാെരു തുണികെട്ടുന്നു . മുഖത്ത് തേപ്പ് കാണുകയില്ല . തലമുടിയിൽ ചുവന്ന പട്ടും തൊങ്ങലും കോർത്തിരിക്കും .കൈകളിലും കഴുത്തിലും മാലയും വളയുമണിഞ്ഞിരിക്കും . രുദ്രാക്ഷമാലകളും ധരിക്കും . ഒറ്റക്കാലിലാണു നൃത്തം . അതു മിക്കവാറും മുറിയടന്തതാളത്തിലായിരിക്കും . ഈ തുളളൽ പറയരുടെ പഴയ അഭിനയ രീതി പരിഷ്കരിച്ചുണ്ടാക്കിയതാണ് . ചുവന്ന പട്ടും തൊങ്ങലും ചാർത്തുന്നു .. ശിവ സദൃശമായ വേഷമാണ് പറയൻ തുള്ളൽ കലാകാരന്റേത് . പറയൻതുള്ളലിലെ വേഷത്തിന് ശിവദേവനുമായി സാമ്യമുള്ളതിനാൽ ഭക്തിയാണ് പൊതുവെ പ്രേക്ഷകന് അനുഭവവേദ്യമാകുന്നത് . മറ്റു തുള്ളൽ കലകൾ പോലെ സമൂഹവുമായി ബന്ധമുള്ള വിഷയങ്ങൾ അല്ല ഇതിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. മറിച്ച് പുരാണങ്ങളിൽ പരാമർശിച്ചിട്ടുള്ള കഥകളാണ്.മൃദംഗമാണ് പ്രധാന വാദ്യം .

സി.അഭിമന്യുവിന്റെ കുട്ടികളുടെ കുഞ്ചൻ നമ്പ്യാർ