മിർമെക്കോളജി

ഉറുമ്പുകളെക്കുറിച്ചു പഠിക്കുന്ന, പ്രാണീപഠനശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഒരു ശാഖയാണ് മിർമെക്കോളജി. ചില ആദ്യകാല മിർമെക്കോളജിസ്റ്റുകൾ ഉറുമ്പ് സമൂഹത്തെ സമൂഹത്തിന്റെ അനുയോജ്യമായ രൂപമായി കണക്കാക്കുകയും അവ പഠിച്ചുകൊണ്ട് മനുഷ്യന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്തു. ഉറുമ്പുകൾ അവയുടെ സങ്കീർണ്ണവും വൈവിധ്യപൂർണ്ണവുമായ സാമൂഹികത (സാമൂഹിക സംഘടന) കാരണം സാമൂഹിക വ്യവസ്ഥകളുടെ പരിണാമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങളുടെ പഠനത്തിനുള്ള ഒരു മാതൃകയായി തുടരുന്നു. അവയുടെ വൈവിധ്യവും ആവാസവ്യവസ്ഥയിലെ പ്രാധാന്യവും അവയെ ജൈവവൈവിധ്യത്തെയും സംരക്ഷണത്തെയും കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിലെ പ്രധാന ഘടകങ്ങളാക്കി മാറ്റി. മെഷീൻ ലേണിംഗ്, സങ്കീർണ്ണമായ സമാന്തര കമ്പ്യൂട്ടിംഗ്, മറ്റ് കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് ഫീൽഡുകൾ എന്നിവയിൽ ഉറുമ്പ് കോളനികൾ പഠിക്കുകയും മാതൃകയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.^[1]

ചരിത്രം

വില്യം മോർട്ടൺ വീലർ (1865-1937) ആണ് മിർമെക്കോളജി എന്ന വാക്ക് ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ചത്, എന്നിരുന്നാലും ഉറുമ്പുകളുടെ ജീവിതത്തോടുള്ള മനുഷ്യന്റെ താൽപ്പര്യം പ്രാചീന കാലം മുതൽ ഉള്ളതാണ്. ഉറുമ്പുകളുടെ ജീവിതത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ആദ്യകാല ശാസ്ത്ര ചിന്ത നടത്തിയത് സ്വിസ് സൈക്കോളജിസ്റ്റായ അഗസ്റ്റെ ഫോറെൽ (1848-1931) ആയിരുന്നു, അദ്ദേഹം തുടക്കത്തിൽ സഹജാവബോധം, പഠനം, സമൂഹം എന്നിവയുടെ ആശയങ്ങളിൽ താൽപ്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു. 1874-ൽ സ്വിറ്റ്സർലൻഡിലെ ഉറുമ്പുകളെ കുറിച്ച് ലെസ് ഫോർമിസ് ഡി ലാ സൂയിസ് എന്ന പുസ്തകം എഴുതിയ അദ്ദേഹം തന്റെ വീടിന് ലാ ഫോർമിലിയേർ (ഉറുമ്പ് കോളനി) എന്നാണ് പേരു നൽകിയത്. ഫോറലിന്റെ ആദ്യകാല പഠനങ്ങളിൽ ഒരു കോളനിയിൽ ഉറുമ്പുകളുടെ ഇനം കൂട്ടിക്കലർത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഉറുമ്പുകളിലെ ബഹുസ്വരതയും ഏകാധിപത്യവും അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിക്കുകയും അവയെ രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ ഘടനയുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.^[2]

വീലർ ഉറുമ്പുകളെ അവരുടെ സാമൂഹിക സംഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഒരു പുതിയ വെളിച്ചത്തിൽ വീക്ഷിച്ചു, 1910-ൽ വുഡ്സ് ഹോളിൽ "ദി ആന്റ്-കോളനി ആസ് ആൻ ഓർഗാനിസം" എന്ന വിഷയത്തിൽ അദ്ദേഹം ഒരു പ്രഭാഷണം നടത്തി, അത് സൂപ്പർ ഓർഗാനിസം എന്ന ആശയത്തിന് തുടക്കമിട്ടു. ട്രോഫാലാക്സിസ് അല്ലെങ്കിൽ കോളനിക്കുള്ളിൽ ഭക്ഷണം പങ്കിടുന്നത് ഉറുമ്പ് സമൂഹത്തിന്റെ കാതലായി വീലർ കണക്കാക്കി. ഭക്ഷണത്തിലെ ഡൈ ഉപയോഗിച്ചു കോളനിയിൽ ഇത് എങ്ങനെ പടരുന്നുവെന്ന് നിരീക്ഷിച്ചാണ് അദ്ദേഹം ഇത് പഠിച്ചത്.^[2]

ഹോറസ് ഡോണിസ്റ്റോർപ് പോലുള്ള ചിലർ ഉറുമ്പുകളുടെ വ്യവസ്ഥാപിത പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. ജീവശാസ്ത്രത്തിന്റെ മറ്റ് വശങ്ങളിൽ പുരോഗതി ഉണ്ടാകുന്നതുവരെ ഈ പാരമ്പര്യം ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗങ്ങളിലും തുടർന്നു. ജനിതകശാസ്ത്രത്തിന്റെ ആവിർഭാവവും ധാർമ്മികതയിലെ ആശയങ്ങളും അതിന്റെ പരിണാമവും പുതിയ ചിന്തയിലേക്ക് നയിച്ചു. സോഷ്യോബയോളജി എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഫീൽഡ് സ്ഥാപിച്ച ഇ. ഒ. വിൽസണാണ് ഈ അന്വേഷണ രീതിക്ക് തുടക്കമിട്ടത്.^[2]

ഇന്റർ ഡിസിപ്ലിനറി ആപ്ലിക്കേഷൻ

ബയോമിമിക്രിക്കായി എഞ്ചിനീയർമാരും കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമായ നെറ്റ്‌വർക്കിംഗിനായി നെറ്റ്‌വർക്ക് എഞ്ചിനീയർമാരും ഉറുമ്പുകളെ പലപ്പോഴും പഠിക്കുന്നു. ഉറുമ്പുകൾ എങ്ങനെയാണ് തിരക്ക് ഒഴിവാക്കുന്നതെന്നും ഓർഡറുകൾ അയയ്‌ക്കുന്ന ഒരു കേന്ദ്ര അതോറിറ്റിയില്ലാതെ ഏറ്റവും കാര്യക്ഷമമായ രീതിയിൽ നീങ്ങാൻ അവ അവയുടെ ചലനങ്ങളെ എങ്ങനെ ഒപ്റ്റിമൈസ് ചെയ്യുന്നുവെന്നും വ്യക്തമായി അറിയില്ല. ഘടനാ രൂപകൽപ്പനയിലും നെറ്റ്‌വർക്കിംഗിലും ഇതിനകം തന്നെ ഉറുമ്പുകളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിൽ നിന്ന് വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത നിരവധി ആപ്ലിക്കേഷനുകൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ മനുഷ്യൻ സൃഷ്ടിച്ച സംവിധാനങ്ങളുടെ കാര്യക്ഷമത ഇപ്പോഴും ഉറുമ്പ് കോളനികളുടെ കാര്യക്ഷമതയോട് അടുത്തുവരുന്നില്ല. കൂടാതെ, ആധുനിക മാനേജ്മെന്റിൽ ഉറുമ്പ് അൽഗോരിതങ്ങളും ഉറുമ്പുകളുടെ പെരുമാറ്റ തന്ത്രങ്ങളും ഉപയോഗിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങളുണ്ട്.^[3]