My Heart Will Go On

James Horner hadde opphavleg komponert songen som eit instrumentalt tema som vart nytta i fleire scener i Titanic. Weston Hughes ønskte å lage ein full vokalsong av temaet, som kunne nyttast under rulleteksten. Regissøren James Cameron ønskte derimot ikkje ein slik song, men Will Jennings sette likevel i gang med å skrive teksten. Songarane Whitney Houston, Toni Braxton og Céline Dion stod alle på ønskelista til låtskrivarane om å synge songen. Verken Braxton eller Houston hadde tid til å synge songen innan filmen var ferdig. Då Dion først høyrte songen ønskte ho ikkje å spele han inn.^[6] Horner spelte songen på piano for Simon Franglen, som arbeidde med elektroniske lydbilete og syntheisizer for bakgrunnsmusikken i filmen. Franglen hadde arbeidd med Celine Dion i fleire år på mange dei største hittane hennar.^[7] Han programmerte og arrangerte ein lengre demo for Dion. Manageren og ektemannen hennar, René Angélil, overtydde henne om å synge på denne demoen, noko ikkje hadde gjort på fleire år. Horner venta til Cameron var i det rette humøret før han presenterte songen for han. Etter å ha spelt songen fleire gonger, godtok Cameron songen, men var redd for å bli kritisert for å «vere for kommersiell mot slutten av filmen». Cameron ønskte òg å gjere studiosjefane til lags og «såg at ein hitsong frå filmen kunne vere ein positiv faktor i å gjere filmen populær».^[8]

Den originale versjonen produsert av Horner/Franglen av balladen finst på Titanic-soundtracket og har ein lengre avslutning med vokalparti av Dion. Franglen miksa den endelege songen for filmen og utvida demoen, og la til orkester på det siste refrenget. Songen vart spelt under rulleteksten til filmen.^[9] Då singelen vart gjeven til radioane vart han produsert vidare av Walter Afanasieff som la til strykarar og elektrisk gitar, i tillegg til at han omarrangerte delar av songen. Denne versjonen finst på ein firespors maxi-singel og på Dion-albumet Let's Talk About Love.^[10]I plateomslaget til Let's Talk about Love står det ei ekstra tekstlinje mellom det andre refrenget og det siste verset. Orda «There is some love that will not go away» vert ikkje sungen av Dion på nokon av dei utgjevne versjonane av songen, men dei er likevel òg oppført på den offisielle heimesida til Dion.

Musikkvideoen vart regissert av Bille Woodruff og kom ut i slutten av 1997. Han vart sidan gjeven ut på DVD-en All the Way... A Decade of Song & Video. I tillegg til Let's Talk About Love og Titanic finst «My Heart Will Go On» på fleire andre album, som Au cœur du stade, All the Way... A Decade of Song, A New Day... Live in Las Vegas, Complete Best, My Love: Essential Collection og Taking Chances World Tour: The Concert. Han finst òg på DVDane: Au cœur du stade, All the Way... A Decade of Song & Video og Live in Las Vegas: A New Day....

Då songen var på det mest populære spelte somme radiostasjonar ein redigert versjon av songen som hadde dramatiske dialogar mellom Jack og Rose, hovudrollene i filmen, innimellom vokallinjene til Dion. Denne vart sidan gjeven ut på Back to Titanic, det andre filmmusikkalbumet frå filmen. I Frankrike vart «My Heart Will Go On» gjeven ut som ei dobbel A-side i lag med «The Reason».

Somme overlevande etter Costa Concordia-ulukka, som hadde somme likskapar til Titanic-ulukka, har hevda at songen tilfeldigvis vart spelt i ein restaurant då det italienske cruiseskipet «Costa Concordia» først trefte skjeret som etter kvart fekk skipet til å delvis søkke natt til 13. januar 2012.^[11][12][13]

«My Heart Will Go On» er den største hitten til Céline Dion og ein av dei mestseljande singlane i historia, med meir enn 15 millionar eksemplar verda over.^[14] I USA vart songen berre gjeve ut i eit avgrensa opplag på 690 000. Likevel debuterte han på førsteplassen på Billboard Hot 100 med 360 000 eksemplar,^[15] der han låg i to veker. I tillegg låg songen ti veker på toppen av Billboard Hot 100 Airplay og to veker på toppen av Hot 100 Singles Sales. Songen var særleg populær på radio og sette ny rekord for det då største radiopublikummet nokon gong med 117 millionar lyttar i februar 1998.^[16] Singelen selde omsider til gull i USA.^[17] Ask Billboard rapporterte at den digitale kopien av singelen hadde seld 1 133 000 einingar og sidan ført det totalt salet til 1 791 000 kopiar i USA.^[18]

I tillegg gjekk «My Heart Will Go On» til topps på fleire ander lister i USA, mellom anna Billboard sine Hot Adult Contemporary Tracks,^[15] Top 40 Mainstream,^[15] Hot Latin Pop Airplay og Hot Latin Tracks. For sistnemnde vart singelen den første engelskspråklege songen på toppen av Hot Latin Tracks-lista,^[15] noko som gav Dion ein a Billboard Latin Music Award.

Internasjonalt vart songen ekstremt suksessrik, og låg mange veker på toppen av salslistene over heile verda, mellom anna 17 veker på topp av Eurochart Hot 100 Singles, 15 veker på topp i Sveits, 13 veker på topp i Frankrike og Tyskland, 11 veker på topp i Nederland og Sverige, ti veker på topp i Belgia (Vallonia), Danmark, Italia og Noreg, sju veker på topp i Belgia (Flandern), seks veker i Irland, fire veker på topp i Australia og Austerrike, to veker i Spania og Storbritannia, og ei veke i Finland.

I Tyskland selde «My Heart Will Go On» 4x loatina for to selde eksemplar,^[19] og vart rangert som ein dei mest populære singlane nokon gong gjeven ut der.^[20] Han selde over 1,2 millionar eksemplar i Frankrike, der han fekk diamant-plate. I tillegg selde songen 3× platina i Belgia, 2× platina i Australia, Nederland, Noreg, Sverige og Sveits, platina i Hellas og gull i Austerrike. «My Heart Will Go On» vart gjeven ut to gonger i Japan. Den første utgåve frå januar 1998 selde 210 000 og gav plata 2× platina, for 200 000 selde kopiar. Ei remiksa utgåva kom ut i juni 1998 og selde 115 000 eksemplar, som gav gullplate for 100 000 selde eksemplar.

I Storbritannia selde songen 1,48 million eksemplar,^[21] og vart den andre singelen til Dion som selde over 1 million der. Dette gjorde ho til den einaste kvinnelege soloartisten som har seld til to million-seljande singlar i Storbritannia, ein rekord som stod fram til tidleg 2012 då Rihanna-singlane «Only Girl (In the World)» (2010) og «We Found Love» (2011) begge selde over ein million.^[22]

«My Heart Will Go On» vann Oscarprisen for beste originale song i 1997.^[23] Han dominerte Grammyprisen i 1997 og vann prosen for årets plate - for første gong av ein kanadiar - årets song, årets beste kvinnelege popsong og beste song for film eller fjernsyn.^[24] «My Heart Will Go On» vann Golden Globe Award for beste originale song for film i 1998.^[25]

Songen vann òg den japanske gullplateprisen for årets song.,^[26] i tillegg til Billboard Music Award for årets filmmusikksingel.^[27][28]

I ein sjåarundersøking i 2006 for eit program på Five kalla Britain's Favourite Break-up Songs vart «My Heart Will Go On» kåra til den tiande. Han har vorte kåra til ein av Songs of the Century.^[29] Han er ein av dei mestseljande singlane i Storbritannia nokon gong,^[30] med over ein million eksemplar. Dette var den andre singelen til Dion som selde over ein million i Storrbitannia og ho var då den einaste kvinnelege artisten som hadde klart dette.^[31] Han vart rangert på 14. plass på AFI's 100 Years...100 Songs som var ei liste over dei 100 beste songane i amerikansk filmhistorie.^[32] I april 2010 stemnde lyttarane av den britiske radiostasjonen Magic 105.4 singelen til den beste filmsongen gjennom tidene.^[33] I desember 2007 vart songen sett på 21. plass på lista til VH1 over dei 100 beste songane i 1990-åra.^[34] Trass i den store populariteten til songen vart han av lesarane til Rolling Stone kåra til den sjuande verste songen frå 1990-åra i 2011.

Fordi songen vart så enormt populær då han kom ut, vert han rekna som signaturlåten til Céline Dion.^[35] I dag vert songen, i lag med to andre filmsongar, Whitney Houston sin «I Will Always Love You» frå The Bodyguard og Bryan Adams sin «(Everything I Do) I Do It for You» frå Robin Hood: Prince of Thieves, rekna som den største kjærleiksballaden frå 1990-åra.

Etter at songen vart ein verdsomspennande hit, prøvde mange filmstudio og plateselskap og kopiere suksessen. Sjølv om mange filmsongar hadde vorte store hittar før «My Heart Will Go On», følgde ei rekkje liknande songar i tida etter, som Aerosmith sin «I Don't Want to Miss a Thing» frå Armageddon og Faith Hill sin «There You'll Be» frå Pearl Harbor. Begge desse var kjærleiksballadar for ein tragedie. Sjølv om desse òg vart hittar, var dei langt frå like store som «My Heart Will Go On».

• Thorleifs spelte inn songen i 1998 på albumet Saxgodingar 4.^[76]
• Songaren Neil Diamond spelte inn songen i 1998.^[77]
• I 1998 spelte Vicky Leandros inn ein tysk versjon av songen på albumet hennar Weil Mein Herz Dich Nie Mehr Vergißt med namnet «Weil Mein Herz Dich Nie Mehr Vergisst».^[78]
• I 1998 song den belgiske songaren Sandra Kim inn ein nederlandsk versjon av songen kalla «Heel diep in mijn hart». Denne vart først gjeven ut på singel og sidan på albumet hennar Heel diep in mijn hart. Ein fransk versjon, «Mon coeur va», vart òg spelt inn, men aldri gjeve ut.
• Den britsike songaren Sarah Brightman spelte inn ein italienskspråkleg versjon av songen på albumet hennar Eden med tittelen «Il Mio Cuore Va».^[79]
• Det amerikanske bandet Blondie spelte Switchblade Kitten-versjonen av «My Heart Will Go On» fleire gonger frå 2008 til 2011. Dei spelte han som ein pønkrocksong, som varte kring to minuttar.^[80]
• New Found Glory spelte songen på EPen From the Screen to Your Stereo.^[81]
• Saksofonist Kenny G spelte ein instrumentalversjon av songen.^[82]
• Ein rask eurodance-mix vart laga av Deja Vu og Tasmin for samlealbumet Dancemania Speed 2 i 1999^[83], i 2000 på Dancemania Speed Best 2001 Hyper Nonstop Megamix^[84] og i 2003 på Speed SFX.^[85]
• Det amerikanske dark wave-gruppa Bella Morte spelte inn songen i 2011 på singelen «Undertow».
• Den britiske tenoren Paul Potts song ein italienskspråkleg varsjon av songen på albumet hans Cinema Paradiso.
• Vanessa Whelan spelte «My Heart Will Go On» på The Voice of Irland i 2012.
• Reid Jamieson (Vinyl Cafe, John Lennon Songwriting Contest), song «My Heart Will Go On» i 2012.
• Jackie Evancho song songen i 2012 på albumet Songs from the Silver Screen.
• Gregorian spelte inn songen på Epic Chants.
• Il Divo framførte ein versjon for Children in Need 2012.
• Det tyske power metal-bandet Axxis spelte inn songen i 2012 på albumet reDISCOver(ed).