Zircòni

40
Itrizircòniniòbi
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Ti

Zr

Hf
Generalitats
Nom, Simbòl, Numèrozircòni, Zr, 40
Tièra quimicametals de transicion
Grop, Periòde, Blòc4, 5, d
Aparénciablanc argentat
Massa atomica91.224(2) g/mol
Configuracion electronica[Kr] 4d2 5s2
Electrons per nivèl energetic2, 8, 18, 10, 2
Proprietats fisicas
Fasasolid
Densitat (temperatura ambienta)6.52 g/cm³
Densitat liquida al punt de fusion5.8 g/cm³
Punt de fusion2128 K
(1855 °C, 3371 °F)
Punt d'ebullicion4682 K
(4409 °C, 7968 °F)
Calor de fusion14 kJ/mol
Calor de vaporizacion573 kJ/mol
Capacitat calorifica(25 °C) 25.36 J/(mol·K)
Pression de vapor
P/Pa1101001 k10 k100 k
a T/K263928913197357540534678
Proprietats atomicas
Estructura cristallinaexagonal
Estat d'oxidacion4
(oxid amfotèr)
Electronegativitat1.33 (Escala de Pauling)
Potencials d'ionizacion
(mai)
1èr : 640.1 kJ/mol
2nd : 1270 kJ/mol
3en : 2218 kJ/mol
Rai atomic155 pm
Rai atomic calculat206 pm
Rai covalent148 pm
Informacions divèrsas
Magnetismepas de donada
Resistivitat electrica(20 °C) 421 nΩ·m
Conductivitat termica(300 K) 22.6 W/(m·K)
Dilatacion termica(25 °C) 5.7 µm/(m·K)
Velocitat del son(20 °C) 3800 m/s
Modul de Young68 GPa
Shear modulus33 GPa
Coeficient de Poisson0.34
Duretat de Mohs5.0
Vickers hardness903 MPa
Duretat de Brinell650 MPa
Numèro CAS7440-67-7
Isotòps pus estables
Article : Isotòps del (de l') zircòni
isoNAMièja vidaMDED (MeV)PD
88Zrsyn83.4 dε-88Y
γ0.392D-

Modèl:Elementbox isotopes decay3

90Zr51.45%Zr es estable amb 50 neutrons
91Zr11.22%Zr es estable amb 51 neutrons
92Zr17.15%Zr es estable amb 52 neutrons
93Zrsyn1.53 E6 yβ-0.06093Nb
94Zr17.38%Zr es estable amb 54 neutrons
88Zrsyn83.4 dβ-0.368, 0.40088Y
γ0.724, 0.756-
96Zr2.8%>3.9 E20 yβ-β-?96Mo

Lo zircòni es l'element quimic de numèro atomic 40, de simbòl Zr.

Foguèt descobèrt per Martin Heinrich Klaproth a Berlin, qui lo traguèt del zircon en 1789 jos forma d'oxid. Mas es pas qu'en 1824, que Jöns Jacob Berzelius l'a isolat jos forma de metal a Estocòlme, en Suècia. En 1999 es trobat en Austràlia un fin bocin de cristal de zircòn de 4,4 miliards d'annadas d'edat : levat d'unes fragments de meteorits, es lo plus vielh objècte terrèstre conegut[1].

Es un metal de transicion apertenent, amb lo titani e l'afni, a la colomna IVb de la taula periodica dels elements.

Es tres còps mai abondant que lo coire dins la crosta terrèstra, que ne compausa 0,0165 % fins a una prigondor de 16 km[2] (principalament jos forma de zircòn ZrSiO4 e de zircona sonat tanben zirconia o ou dioxid de zirconi ZrO2).

Referéncias