ରେଣୁକା ଚୌଧୁରୀ

ସେ ୧୩ ଅଗଷ୍ଟ ୧୯୫୪ ମସିହାରେ ବିଶାଖାପାଟଣା, (ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ)ରେ ଏୟାର କମୋଡୋର ସୂର୍ଯ୍ୟନାରାୟଣ ରାଓ ଏବଂ ବସୁନ୍ଧରାଙ୍କ ଘରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।^[୧] ରେଣୁକା ତିନି ଝିଅଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜ୍ୟେଷ୍ଠ କନ୍ୟା ଅଟନ୍ତି । ସେ ଡେରାଡୁନ ୱେଲହମ ବାଳିକା ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପାଠପଢ଼ା ସମାପ୍ତ କରି ବାଙ୍ଗାଲୋର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଇଣ୍ଡଷ୍ଟ୍ରିଆଲ ସାଇକୋଲୋଜିରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଥିଲେ ।^[୨] ୧୯୭୩ ମସିହାରେ ସେ ଶ୍ରୀଧର ଚୌଧୁରୀଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ ।

ଚୌଧୁରୀ ୧୯୮୪ ମସିହାରେ ତେଲୁଗୁ ଦେଶମ ଦଳର ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ ରାଜନୀତିରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲେ ।^[୩] ସେ ଲଗାତାର ଦୁଇ ଥର ରାଜ୍ୟ ସଭାର ସଦସ୍ୟ ଥିଲେ ଏବଂ ୧୯୮୬ରୁ ୧୯୯୮ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତେଲୁଗୁ ଦେଶମ ସଂସଦୀୟ ଦଳର ମୁଖ୍ୟ ସଚେତକ ଥିଲେ ।^[୪][୫] ସେ ୧୯୯୭ରୁ ୧୯୯୮ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେନ୍ଦ୍ର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଓ ପରିବାର କଲ୍ୟାଣ ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିଲେ । ସେ ୧୯୯୮ ମସିହାରେରେ କଂଗ୍ରେସ ଦଳରେ ଯୋଗଦେବା ପାଇଁ ତେଲୁଗୁ ଦେଶମ ପାର୍ଟି ଛାଡିଥିଲେ ।^[୬] ୧୯୯୯ ଏବଂ ୨୦୦୪ ରେ, ସେ ଯଥାକ୍ରମେ ଖମ୍ମମର ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ କରି ୧୩ତମ ଏବଂ ୧୪ତମ ଲୋକ ସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ଅନ୍ୟ ପଦବୀରେ ଅର୍ଥ କମିଟିର ସଦସ୍ୟତା (୧୯୯୯-୨୦୦୦) ଏବଂ ମହିଳା ସଶକ୍ତିକରଣ କମିଟି (୨୦୦୦–୨୦୦୧)ରେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ।

ମଇ ୨୦୦୪ ମସିହାରେ, ସେ ୟୁପିଏ ଆଇ (ସଂଯୁକ୍ତ ପ୍ରଗତିଶୀଳ ଗଠବନ୍ଧନ) ସରକାରର ପର୍ଯ୍ୟଟନ ମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ଜାନୁଆରୀ ୨୦୦୬ ମସିହାରୁ ମଇ ୨୦୦୯ ମସିହା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ୟୁପିଏ ଆଇ ସରକାରରେ ମହିଳା ଏବଂ ଶିଶୁ ବିକାଶ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟର କେନ୍ଦ୍ର ମନ୍ତ୍ରୀ ଥିଲେ । ମଇ ୨୦୦୯ ଲୋକ ସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ​​ରେଣୁକା ଚୌଧୁରୀ ଖମ୍ମମରୁ ଟିଡିପିର ନାମ ନାଗେଶ୍ୱରା ରାଓଙ୍କୁ ୧,୨୪,୪୪୮ ଭୋଟରେ ହରାଇଥିଲେ ।^[୭]

ଚୌଧୁରୀ କଂଗ୍ରେସର ମୁଖପାତ୍ର ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ୨୦୧୨ ମସିହାରେ ରାଜ୍ୟସଭାକୁ ନିର୍ବାଚିତ ହୋଇଥିଲେ ।^[୮]