Brachypelma emilia
Brachypelma emilia – gatunek średniej wielkości ptasznika zamieszkującego Meksyk i Panamę.
| Brachypelma emilia | |
| (White, 1856) | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | Brachypelma emilia |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 | |
Występowanie
Zamieszkuje Meksyk i Panamę[2].
Wygląd i rozmiary
Jest to jeden z najmniejszych gatunków z rodzaju Brachypelma[2].
Dorosły
Karapaks jest różowopomarańczowy z czarnym trójkątem, skierowanym w stronę opistosomy[2]. Opistosoma (potocznie odwłok) czarna, owłosiona czerwonymi włoskami[2]. Odnóża ciemnoszare, jedynie golenie bladoróżowe[2].
Młody
Młody osobnik jest różowy z ciemną plamką na odwłoku, a kolory dorosłe zaczynają się pojawiać przy około 4-5 wylince[2].
Zachowanie i jad
Jest to bardzo łagodny pająk, bardzo rzadko przejawiający agresję[2]. Pająk ten zaniepokojony wyczesuje włoski parzące[2]. Mimo spokojnego usposobienia, należy unikać brania go na ręce[2]. Jad tego gatunku jest słaby[2].
Długość życia
Samice żyją około 20 lat, samce umierają po 1-2 latach od ostatniej wylinki[2]. Samce rosną nieco szybciej od samic[2].
Hodowla
Terrarium
Dorosły wymaga terrarium o wymiarach 30/20/20 cm (dł./szer./wys.)[2]. Podłożem może być torf lub substrat kokosowy o warstwie około 10 cm[2]. Warto umieścić w nim miseczkę z wodą, konar, kamienie lub połówkę orzecha kokosowego[2]. Można dla ozdoby używać sztucznych roślin (żywe mogą zostać wykopane przez pająka)[2].
Warunki
Najbardziej optymalna temperatura to 25-27 stopni Celsjusza, a wilgotność powinna być utrzymywana na umiarkowanym poziomie (50-60%)[2].
Żywienie
Gatunek ten nie sprawia problemów w karmieniu[2]. Młodym można podać larwy mącznika (ważne, by się nie zakopały), natomiast starsze osobniki i dorosłe mogą być karmione świerszczami, karaczanami i szarańczami[2].