Gołębik grenadyjski
Gołębik grenadyjski[4] (Leptotila wellsi) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), podrodziny gołębi. Endemiczny dla wyspy Grenada leżącej w Małych Antylach. Krytycznie zagrożony wyginięciem.
Leptotila wellsi[1] | |||
(Lawrence, 1884) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | gołębik grenadyjski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
- Występowanie
Zasięg występowania wynosi 8 km² na wyspie Grenada. W przeszłości szerzej rozprzestrzeniony na wybrzeżach wyspy. Obecnie najliczniejszy w Mount Hartman Bay (na południu wyspy) oraz okolicach miejscowości Brizan (na zachodzie wyspy). Środowisko życia stanowią zadrzewienia z krzewami, często ciernistymi[5][6][7].
- Morfologia
Długość ciała wynosi 26 cm[2], w tym ogona 82 mm i dzioba 16 mm. Skrzydło mierzy 124 mm[6][7][8]. Dziób ciemnoszary. Wierzch głowy jasnoszary. Grzbiet, skrzydła i sterówki ciemne, szarobrązowe. Broda, boki, część brzucha i pokrywy podogonowe białe. Pierś jasna, brązowawa. Nogi i stopy czerwone[6][7][2].
- Zachowanie
Żywi się nasionami zbieranymi z ziemi, w odchodach znaleziono nasiona roślin z rodzaju Bourreria (ogórecznikowate). Okres lęgowy przypada na porę deszczową. Wszystkie znalezione gniazda mieściły się na drzewach[9]. Przeprowadzono tylko jedną obserwację lęgu, opisaną w 1991 roku. Gniazdo mieściło się na palmie 4 metry nad ziemią. 27 stycznia znaleziono jaja. 13 lutego obserwowano pisklęta, mające najwyżej tydzień. Posiadały pióra jedynie na brzuchu i nie były w stanie stać. 16 lutego w gnieździe nadal były młode, jednak 4 dni później było opuszczone[10].
- Status, zagrożenia
Według IUCN gołębik grenadyjski klasyfikowany jest jako krytycznie zagrożony wyginięciem (CR – Critically Endangered) nieprzerwanie od 1994 roku. Populacja wynosi około 110 dorosłych osobników. Zagrożenie stanowi utrata środowiska – wycinanie lasów do produkcji węgla drzewnego oraz celem uzyskania miejsca na plantacje. Możliwe, że koty i mangusty potrafiące wspinać się na drzewa są drapieżnikami Leptotila wellsi. Zagrożenie stanowią też nawiedzające wyspę huragany[3][5].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).