Język jukagirski północny

Вадун аруу
Obszar	Rosja, Syberia
Liczba mówiących	<150 (2007)
Pismo/alfabet	zmodyfikowana cyrylica
Klasyfikacja genetyczna
	Języki uralsko-jukagirskie; Języki jukagirskie; Język jukagirski północny;
Status oficjalny
Ethnologue	8a umierający↗
Kody języka
ISO 639-2	mis
ISO 639-3	ykg
IETF	ykg
Glottolog	nort2745
Ethnologue	ykg
GOST 7.75–97	юка 855
WALS	ytu
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język jukagirski północny (północnojukagirski, tundrowy, tundro-jukagirski) – prawie wymarły język z rodziny jukagirskiej^[1]^[2]. Jest wyraźnie odrębny od jukagirskiego południowego^[3].

W 1989 r. podano, że oba języki jukagirskie mają łącznie 400 użytkowników, ale liczba ta uchodzi za zawyżoną. Według danych szacunkowych z 2007 r. jukagirskim północnym posługuje się mniej niż 150 osób (są to zarówno osoby, dla których jest to pierwszy język, jak i osoby, które lepiej znają rosyjski i jakucki)^[4].

Brak tradycji literackiej. Podjęto próby stworzenia standardu i ortografii na bazie cyrylicy^[4].

Przypisy

Bibliografia

G.D.S.G.D.S. Anderson G.D.S.G.D.S., Yukaghir, [w:] KeithK. Brown, SarahS. Ogilvie (red.), Concise Encyclopedia of Languages of the World, Oxford: Elsevier, 2009, s. 1210–1212, ISBN 978-0-08-087774-7, ISBN 978-0-08-087775-4, OCLC 318247422 (ang.).
TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]