Koniec wakacji – powieść młodzieżowa Janusza Domagalika wydana w roku 1966. Zekranizowana w 1974 przez Stanisława Jędrykę[1]. Znajduje się na Liście Honorowej IBBY[2].
Jurek kończy szkołę podstawową w fikcyjnym Borzechowie, na terenie Zagłębia[3]. Zafascynowany Elżbietą, swoją nowo poznaną koleżanką z Warszawy, spędzającą wakacje w Borzechowie, nie zauważa rozkładu własnej rodziny i odejścia matki. Nowa miłość tymczasem doprowadza do pogorszenia relacji z dotychczasowymi przyjaciółmi, zwłaszcza Grubym i Problemem (Zbyszkiem Małeckim)[4]. Po nieporozumieniach z ojcem wyjeżdża do ciotki, do Otwocka, w poszukiwaniu swojej matki[5].
Istotną rolę w powieści odgrywają opisy krajobrazu Zagłębia, realiów kopalnianych i środowiska hodowców gołębi. Opis borzechowskiego zamku przywodzi na myśl zamek w Będzinie[6]. Pierwowzorem samego Borzechowa była natomiast Czeladź – miasto rodzinne Janusza Domagalika[7][8].