NGC 40

NGC 40mgławica planetarna znajdująca się w gwiazdozbiorze Cefeusza, oddalona o około 4600 lat świetlnych od Ziemi[3]. Jest to 40. obiekt w katalogu New General Catalogue. Nieoficjalnie bywa też nazywany Mgławicą Muszka[a][4]. Mgławicę tę odkrył William Herschel 25 listopada 1788 roku[5].

NGC 40
Ilustracja
NGC 40 (2MASS)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

25 listopada 1788

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Cefeusz

Typ

3b+b

Rektascensja

00h 13m 01,02s[1]

Deklinacja

+72° 31′ 19,0″[1]

Odległość

3000[2] – 4600 ly[3]

Jasność pozorna mgławicy

11,46[1]m

Rozmiary kątowe

1,23'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

~ 1 ly

Alternatywne oznaczenia
GSC2 N3101023112; NVSS J001301+723119; PN VV’ 3; BWE 0010+7214; GSC 04302-01297; 48P 51; RAFGL 5006; CSI+72-00102; HBHA 7208-01; PK 120+09 1; TYC 4302-1297-1; DO 22918; HD 826; PLX 31; V* V400 Cep; EM* CDS 11; HIC 1041; PLX 31.00; WN B0010.2+7214; GB6 B0010+7214; HIP 1041; PN G120.0+09.8; [FT96] 120.0+9.9; 87GB 001015.0+721426; IRAS 00102+7214; PN ARO 1; [KW97] 1-60; GCRV 101; 2MASS J00130099+7231190; PN VV 1

Charakterystyka

Zdjęcie z Teleskopu Hubble’a

Gwiazda, która stworzyła mgławicę planetarną odrzuciła jej zewnętrzną powłokę około 30 tysięcy lat temu, pozostawiając bardzo gorące, nagie jądro, którego temperatura sięga około 50 tysięcy stopni Celsjusza. Promieniowanie z gwiazdy powoduje nagrzanie rozrzuconego gazu do temperatury około dziesięciu tysięcy stopni Celsjusza. Mgławica mierzy około 1 roku świetlnego rozpiętości[2].

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

  • NGC 40 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)