NGC 40

Објектот е откриен на 25 ноември 1788 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци од набљудување

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 40 е од видот PN.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,3 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 10,7 m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм².^[2] NGC 40 има само една позната привидна димензија, која изнесува 1,23'.^[2]

Астрономски податоци

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 13 м 1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 72° 31' 21".^[3]

Проучување на NGC 40 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 3; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4302. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1217.

• Список на NGC објекти (1-500);
• Нов општ каталог;
• Кефеј (соѕвездие).

• Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 40^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 40
• NGC 40 — VizieR.
• NGC 40 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА