Galapagosek Darwina
Galapagosek Darwina[4] (Nesoryzomys darwini) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae), który występował endemicznie na wyspach Galapagos.
Nesoryzomys darwini[1] | |
Osgood, 1929[2] | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek | galapagosek Darwina |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
Zasięg występowania
Galapagosek Darwina występował endemicznie na wyspie Santa Cruz, należącej do Galapagos u wybrzeży Ekwadoru[5].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1929 roku amerykański teriolog Wilfred Hudson Osgood nadając mu nazwę Nesoryzomys darwini[2]. Holotyp pochodził z Academia Bay, na wyspie Santa Cruz, w Galapagos, w Ekwadorze[6].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
- Nesoryzomys: gr. νησος nēsos „wyspa” (tj. Galapagos); rodzaj Oryzomys S.F. Baird, 1857 (ryżniak)[7].
- darwini: Charles Robert Darwin (1809–1882), brytyjski przyrodnik, podróżnik, współtwórca teorii ewolucji przez dobór naturalny[8].
Wymarcie
Osobniki tego gatunku zostały pierwszy raz schwytane przez naukowców w 1906 roku, a ostatni raz widziano je w 1930 roku. Wyginięcie tego gatunku wiązało się przede wszystkim ze zawleczeniem na wyspę szczurów śniadych, które konkurowały z rodzimym gatunkiem i sprowadziły patogeny, na które nie był on odporny. Ludzie wprowadzili do ekosystemu Santa Cruz także szczury wędrowne (Rattus norvegicus), myszy domowe (Mus musculus) i zdziczałe koty (Felis catus), które również mogły przyczynić się do wymarcia N. darwini[3].